Raporti Vjetor 2022 i Zyrës së Komisionerit për të Drejtën e Informimit dhe Mbrojtjen e të Dhënave Personale, nga ana formale është në rregull. Ai përmban dokumentet strategjike të kërkuar për një institucion të rëndësisë së Zyrës, si dhe ka paraqitur treguesit sasiore të aktivitetit të kryer nga Zyra gjate vitit të kaluar. Megjithatë, shumë gjëra mungojnë në këtë raport. Le t’i marrim me radhë.
I. Misioni i parealizuar i Zyrës së Komisionerit
Kur lexon në faqet 12-13 të Raportit për Indekset e Transparencës, të krijohet përshtypja se nga niveli i objektivave të arritur, duhet të jemi vendi model në Evropë dhe ndoshta në botë, për sigurimin qytetarit të aksesit të plotë ndaj informacionit dhe të dhënave transparente të aktivitetit dhe rezultateve të institucioneve publike në Shqipëri.
Në të vërtetë, ne të gjithë e dimë që realiteti nuk është kështu.
Në radhë të parë, çfarë nuk është në rregull në këtë raport vjetor, e përbën fakti i mungesës së përgjigjes së drejtpërdrejtë ndaj dy pyetjeve:

1. A e ka realizuar Zyra e Komisionerit misionin e saj të mbikëqyrjes efektive të zbatimit të kuadrit ligjor të mbrojtjes së të dhënave dhe të së drejtës për informim, të garantimit te ushtrimit të efektshëm të të drejtave të qytetarit në epokën digjitale?
2. A ka arritur Zyra të rrisë përgjegjësinë dhe ndërgjegjësimin e autoriteteve publike dhe kontrolluesve të të dhënave në sektorin publik dhe atë privat, i cili sjell përmirësimin e mendësisë dhe kulturës së shoqërisë, në respektim të të drejtave dhe lirive themelore të njeriut?
   Megjithëse e drejta e qytetarit për t’u informuar lidhur me aktivitetin e enteve publike të mbajtura nga taksat që ai paguan, garantohet nga Rezoluta 59 e OKB-së, nga Neni 19 i Deklaratës Universale të së Drejtave të Njeriut, nga Neni 10 i Konventës Evropiane të të Drejtave të Njeriut, nga Neni 11 i Kartës së të Drejtave Themelore të BE-së, nga Neni 23 i Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë dhe nga Ligji Nr. 119/2014 “Për të Drejtën e Informimit(LDI)”, çalon në mënyrë shqetësuese zbatimi në praktikë i kësaj të drejte, sidomos informacioni për vendim-marrjen dhe problemet e mprehta të institucioneve shtetërore, në radhë të parë atyre qeveritare.
   II. Asgjë për të luftuar me efektivitet stereotipin e përgjigjes formale dhe në fshehje të së vërtetës
   Për çështje sensitive ose që shqetësojnë opinionin publik, përgjigjet e institucioneve publike ndaj kërkesave për informim janë formale dhe në tërësi fshehin të vërtetën, duke qenë jo shteruese. Në ankesat që i adresohen Zyrës së Komisionerit, kjo zyrë pranon të drejtën e qytetarit për t’u informuar, por në praktikë bën shumë pak përpjekje reale për të garantuar zbatimin e kësaj të drejte tek institucioni publik që e ka shkelur atë, me mospërfilljen apo dhënien e një përgjigjeje jo shteruese. Vetëm 17 vendime me 63 sanksione administrative të dhëna në vit(faqe 25 e Raportit) për një institucion me një staf mbi 50 punonjës, janë shumë pak, në nivel të treguesit sasior të mbrojtjes reale të së drejtës për informim të qytetarit, ndaj aktivitetit të enteve publike.
   Lind pyetja: sa nga këto 17 vendime janë bërë publike nga Zyra e Komisionerit, për të dhënë shembullin e sanksioneve dhe tolerancës zero të saj, ndaj mungesës së transparencës dhe mosrespektimit të të drejtës së qytetarit për informim, në lidhje me aktivitetin e institucioneve publike që e kanë shkelur këtë të drejtë themelore kushtetuese? Zyra nuk e ka përdorur shpesh presionin dhe shembullin pozitiv të “sanksionit publik”, përmes publikimit të vendimeve të saj dhe shpërndarjes së tyre me anë të mediave, dhe kjo dëshmon për një mangësi të madhe të saj.
   III. Asgjë për to nxjerrë përgjegjëse dhe sanksionuar institucionet që lejuan rrjedhjen e të dhënave sensitive të qytetarëve në dhjetor 2021
   Sa thirrje publike ka adresuar, sa konferenca shtypi ka organizuar dhe sa fushata ndërgjegjësimi ( për të mos folur për vendime dhe sanksione administrative) ka realizuar gjatë vitit 2022 Zyra e Komisionerit, për të rritur përgjegjësinë e institucioneve shtetërore ndaj të drejtës për informim dhe të drejtës për mbrojtjen e të dhënave personale të qytetarëve, pas skandalit të publikimit në rrjetet sociale në dhjetor 2021 të pagave të mbi 637 mijë punonjësve në sektorin privat dhe atë publik, së bashku me të dhënat e kartës së identitetit dhe vendit të punës, si dhe skandalit të publikimit të targave të automjeteve të shqiptarëve po në dhjetor 2021?
   Nga faqja 32 e Raportit mësojmë për vetëm 2 vendime të marra nga Zyra, vendimi 52 dhe vendimi 52, në nëntor 2022, gati një vit pas skandaleve dhe vetëm pas daljes së Rezolutës së Kuvendit, ndaj detyrave që ka Zyra.
   Sa hetime të thelluara administrative ka realizuar Zyra e Komisionerit, pas publikimit të skandaleve, pranë institucioneve shtetërore përgjegjëse për administrimin e bazës së të dhënave për pagat dhe për targat e automjeteve?
   Kam frikë se përgjigjja e vetme e këtyre tre pyetjeve është zero!
   Zyra e Komisionerit duhet të punojë me këmbëngulje dhe përkushtim për rritjen e imazhit dhe besueshmërisë së saj në publik. Gjykoj se janë me qindra, në mos mijëra raste në vit, të shkeljes së të drejtës për informim dhe të drejtës për mbrojtjen e të dhënave personale, të cilat nuk i raportohen Zyrës, vetëm nga mungesa e besimit të qytetarëve se Zyra do të të mbarojë punë.
   Në Raportin Vjetor mungon gjithashtu treguesi i nivelit të plotësimit të rekomandimeve të dhëna nga Zyra e Komisionerit. Zyra duhet t’i shkojë deri në fund përmbushjes së rekomandimeve të saj dhe të bërjes përgjegjëse të institucioneve që nuk i zbatojnë. Në fund të çdo gjashtëmujori, Komisioneri duhet të informojë opinionin publik sa rekomandime janë plotësuar dhe sa jo, si dhe arsyet që zyra gjykon pse rekomandimet nuk janë zbatuar.
   Gjykoj se Zyra e Komisionerit duhet të thellohet shumë më tepër në hetimet administrative që ndërmerr dhe të realizojë shumë më tepër hetime të tilla të thelluara, në përputhje me ankesat që i vijnë dhe me denoncimet e shpeshta ne media, të shkeljeve të së drejtës për informim dhe dhunimit të së drejtës për mbrojtjen e të dhënave personale të qytetarëve.
   Zyra duhet të adresojë me seriozitet dhe të japë propozime për përmirësim ligjor, ndaj problematikës së hasur dendur lidhur me mënyrat e dhënies së informacionit të kërkuar, nga ana e autoritetit publik. Aktualisht ligji i lë “dorë të lirë” autoritetit publik për të vendosur ndaj formës së dhënies së informacionit, që nuk ka të bëjë me një dokument të shkruar dhe kjo e vështirëson marrjen e informacionit të kërkuar nga qytetari.
   Zyra duhet të zgjidhë problematikën ligjore të zbatimit të pikës 3, të nenit 14 të Ligjit Nr. 119/2014 “Për të Drejtën e Informimit”, pasi ligji parashikon në këtë pikë, se informacioni jepet në mënyrën më të efektshme dhe me koston më të ulët për autoritetin publik. Ky kusht i vendosur nga ligji përkeqëson pozitën e qytetarit kërkues të informacionit, në raport me autoritetin publik, pasi parësor në formën e dhënies së informacionit nuk konsiderohet më interesi i kërkuesit-qytetar, por interesi i autoritetit publik, që në këto rrethana nuk përmbush kushtet e interesit publik.
   IV. Zyra nuk duhet të pranojë klauzola konfidencialiteti në kontratat publike!
   Në faqet 15-16 të Raportit Vjetor përshkruhen disa problematika të hasura gjatë marrjes së ankesave nga Zyra, ku me të drejtë Zyra cilëson si ndër kryesoret “Vijon paqartësia nga ana e Autoriteteve Publike , në lidhje me parimin e konfidencialitetit në kontratat publike dhe sekretin tregtar, trajtuar jo në përputhje me parashikimet e nenit 17 të Ligjit për Informimin Publik. Në kontratat publike shpesh parashikohen dispozita konfidencialiteti për informacionin dhe dokumentacionin që lidhet me to dhe në rast të mos zbatimit të tyre, parashikohen sanksione ndaj Autoriteteve Publike”.
   Gjykoj se adresimi i këtij shqetësimi duhet të përbëjë një kalë beteje për Zyrën. Autoriteti i mbrojtjes së të drejtës për informim duhet të luftojë dhe të bëjë objektiv parësor të punës së tij, që të mos kemi klauzola konfidencialiteti në kontratat për punët publike. Autoriteti duhet të argumentojë dhe të fitojë betejën ligjore, ku interesi publik të prevalojë mbi interesin e mbrojtjes së sekretit tregtar, me të cilin abuzohet shumë dendur, për të shmangur dhënien e informacionit të kërkuar dhe për të fshehur të vërtetën.
   Zyra e Komisionerit është avokate e transparencës dhe e së drejtës për informim dhe në këtë fushë, aktivitetin e saj e kam parë shumë pasiv. Ajo duhet të reagojë fort në të ardhmen, duke ndërmarrë dhe një nismë ligjore për të sanksionuar me ligj përparësinë e interesit publik për informim në kontratat e punëve publike, ndaj konfidencialitetit të sekretit tregtar!
   xxx
   Zyra e Komisionerit duhet të jetë më shumë në anën e qytetarit, në punën e saj. Ka ardhur koha që ajo raportimet e saj t’i konceptojë si një analizë SËOT të fuqive, dobësive, mundësive dhe kërcënime reale(qofte dhe presione politike), që ajo merr në punën e saj. Me Raportin që kemi përpara, kjo Zyrë duket pak si e shkëputur nga realiteti i situatës me garantimin efektiv të së drejtës për informim dhe të mbrojtjes së të dhënave personale të qytetarëve. Një raportim bazuar në një analizë të detajuar SËOT do t’i mundësonte asaj një këndvështrim më të qartë të problematikave që duhet të adresojë dhe zgjidhë në të ardhmen, gjatë punës së saj.Botuar në Gazeta Sot më 10 Qershor 2023

Nuk kam asgjë me deputetët kolegë të mij që kanë mbështetur nismën për rritjen e pagave, por theksoj se kjo rritje e ndjeshme duhet te vije permes rritjes te larte ekonomike mbi 6 perqind te vendit dhe rritjes se qendrueshme te rendimentit ne pune.
I. Arësyet politike
I.1. Republika kryeministrore. Gjykoj se ne, si opozitë, me këtë arrogancë që ka marrë shumica në pushtet, nuk duhet të votojmë pro asnjë ligj, pa u shbërë ndryshimet kushtetuese të 21 prillit 2008. Koha tregoi që ato janë gabim. Ndryshimet ne mocionin e besimit dhe mosvesimit te kryeministrit, fakti qe kryetaret e partive parlamentare caktojne listat e kandidateve per deputete dhe deformimet që ka bërë Rama në këto vite, duke përdorur deputetët e korporatave, i kanë shndërruar deputetet e shumicës parlamentare në klone të kryetarit të partisë. Duke e kthyer republikën tonë parlamentare në një republikë kryeministrore, me një kryeministër praktikisht mbret. Shyqyr Zotit që Ramës nuk i ka shkuar mendja edhe të shpallet zyrtarisht mbret, si 95 vite më parë i shkoi Ahmet Zogut, se këta deputetë të sotëm të shumicës do ta kishin zgjedhur të tillë!
Një republikë parlamentare nënkupton që të 140 ligjvënësit e saj të jenë më të rëndësishëm sesa ekzekutivi, sepse përcaktojnë ose ndryshojnë ligjet, në dobi të qytetarëve që i kanë zgjedhur. Me sektin Rama në qeverisje këto 10 vitet e fundit, raporti në një republikë parlamentare mes pushtetit legjislativ dhe pushtetit ekzekutiv tek ne po qëndron i përmbysur, me kokë poshtë. Sekti në qeverisje dikton gjithshka në Kuvend tek deputetët e shumicës, duke i shkëputur, me hir dhe me pahir, nga interesat e qytetarëve të komuniteteve ku janë zgjedhur dhe duke na kthyer në një republikë kryeministrore.
I.2. Thika pas shpine në garat zgjedhore. Mendoj se ne si opozitë nuk duhet të votojmë pro asnjë ligj, për sa kohë nuk kryhet e plotë reforma zgjedhore në vend. Rama u tall më 2020 dhe 2021 me interesin madhor të shqiptarëve për të votuar të lirë dhe me transparencë.
Po me deputetët e korporatave, shkeli në prill 2021 marrëveshjen politike të qershorit 2020 për reformën zgjedhore, e cila dukej se kishte dhe mbështetjen e ndërkombëtarëve. Pengimi i koalicioneve parazgjedhore ishte një thikë pas shpine ndaj përpjekjeve që bëri opozita, për të garantuar një garë të drejtë zgjedhore. Kjo thikë pas shpine ishte kupa që përmbysi kovën dhe solli deformimin e garës, dhe për rrjedhojë, edhe të rezultatit zgjedhor në zgjedhjet e përgjithshme të 25 prillit 2021.
Një thikë të tillë, shumë ambasadorë të vendeve perëndimore tek ne, të mikluar dhe njëkohësisht, të kompleksuar nga Rama, bëjnë sikur nuk e shohin edhe sot.
Rama na goditi sërisht më 2023 në zgjedhjet vendore të 14 majit, ku, permes makinacioneve, pengoi koalicionet parazgjedhore dhe i kushtezoi ato, deri ne percaktimin e vules apo sigles, apo, sikurse na ndodhi ne, deri ne mos vendosjen e emrit te kryetarit te koalicionit ne fleten e votimit.
Gjykoj se ne si opozitë, pasi hymë në dy gara zgjedhore të 21 prillit 2021 dhe të 14 majit 2023, duke provuar mbi kurriz një lumë të tërë pabarazish të dukshme dhe të padukshme në garë, duhet të mos votojmë më asnjë ligj, pa marrë garancitë e një procesi të drejtë dhe të patrukuar, duke kërkuar me forcë demokratizimin e sistemit elektoral të sotem.
I.3. Jo korrupsionit parazgjedhor dhe zgjedhor të Ramës, përmes pagave! Ne rast se ne deputetet e opozites votojme pro rritjes se pagave, shkojme ne nje linje me korrupsionin parazgjedhor dhe zgjedhor ekonomik të Ramës, i cili rritjen e pagës mesatare të administratës publike dhe bonusin 5 mije per te 690 mije pensionistet e shperndau dhe e deklaroi qëllimisht përpara zhvillimit të zgjedhjeve vendore të 14 majit, duke i servirur si karrota zgjedhore.
Në këtë mënyrë, Rama dhunoi dhe deformoi procesin zgjedhor dhe vullnetin e lirë e të pandikuar të qytetarëve, duke blerë vota me para të ofruara nga buxheti i shtetit, me efekt që nga 1 prilli 2023.
Një veprim i tillë përbën një shitblerje të pastër të votës së shqiptarëve në ditën me diell, të dënueshme nga ligjet tona, në sy të të gjithë opinionit publik dhe institucioneve monitoruese ndërkombëtare, nga ana e partisë-shtet.
II. Arësyet social-ekonomike
II.4. Jo rritje pagash pa përcaktuar minimumin jetik! Më vjen shumë mirë që Kryetari i Partisë Demokratike, Prof. Dr. Sali Berisha, cilësoi dje se ne duhet të votojmë minimumin zyrtar jetik, përpara se sa të merremi me rrogat e ministrave dhe të deputetëve.
Në interpelancën e fillim marsit të këtij viti në Kuvend, të kërkuar prej meje që në fund të dhjetorit 2022, për përcaktimin e minimumin jetik zyrtar, kam theksuar se “Ju mazhoranca, i kishit gjasat e plota ta miratonit Minimumin Jetik Zyrtar në vitin 2016, kur, me nismën e Avokatit të Popullit, Qendra Shqiptare për Kërkime Ekonomike(ACER), realizoi studimin me titull “Llogaritja e minimumit jetik në Shqipëri. Nga minimumi jetik si mbijetesë drejt një standardi të arësyeshëm jetese. Në programin tuaj të parë qeverisës 2014-2017, kishit përcaktuar si objektiv llogaritjen, publikimin dhe kalendarizimin e plotësimit të minimumit jetik në Shqipëri. Kishit studimin e plotë shkencor nga ACER dhe Avokati i Popullit, si dhe mbështetjen e plotë të opinionit publik dhe qytetarëve. …Përse nuk e përcaktuat atëhere me ligj minimumin jetik zyrtar? Pse nuk përfshini INSTAT në kërkimin shkencor modern për varfërinë e shqiptarëve, por e latë të numëronte televizorin dhe lavatriçen në shtëpitë e të varfërvë, për t’i deklaruar të padenjë për ndihmën shtetërore?…”
Morali shoqëror ta do që, përpara se sa të rritësh rrogat e nëpunësve publikë, të sigurohesh se të varfërit e e vendit tënd, të cilët, sipas Bankës Botërore, janë rritur tek ne me një ritëm shqetësues, pas Pandemisë nga Covid-19 dhe pas inflacionit të lartë nga agresioni i Putin në Ukrainë, të marrin ndihmë dinjitoze ekonomike, të bazuar në minimumin jetik zyrtar.
Por për ju është i huaj ky moral, kjo fytyrë dhe ndjenjë humane.
II.5. Pagat thellojnë pabarazinë shoqërore. Shtimi i pagave për ministrat me 82 përqind dhe për deputetët e Kuvendit me 98 përqind thellon pabarazinë shoqërore në vend. Punonjësit publike në shërbimet themelore të vendit, si mësuesit, mjekët, infermierët dhe punonjësit e rendit në terren, për këtë vit morën vetëm 7 përqind rritje të pagës, në pritje të rritjeve të pagës mesatare(pra, jo për të gjithë këta punonjës), deri në korrik 2023. Ky shtim përbën vetëm 2 përqind shtesë reale të fuqisë së tyre blerëse, në rast se llogarisim inflacionin vjetor për këtë vit në nivelin 5 përqind, sipas pritshmërive të shumë aktorëve ekonomikë në vend dhe të institucioneve vrojtuese ndërkombëtare. Dy përqind shtesë reale e fuqisë blerëse përfaqëson 40-45 herë më pak shtim, nga fuqia blerëse e rritur e ministrave dhe deputetëve, e korrigjuar edhe ajo me inflacionin pritës të vitit 2023.
Ky provokim që Rama iu bëri deputetëve, që gjoja rritja gati dy herë e pagave të tyre doli si propozim nga ata vetë, i distancon ata edhe më shumë nga qytetarët. Për pagën e përfaqësuesve të popullit, Akademiku i njohur Artan Fuga, në një prononcim publik të djeshëm të tij, shprehet se “Shtimi i pagave nuk përkthehet në rritje të cilësisë së punës së deputetëve dhe për pasojë, është një vendim i pakuptueshëm. Përfaqësuesit e qytetarëve duhet të kenë një standard jetese pak a shumë të ngjashem me qytetarët, Përfaqësuesi i qytetarit nuk mund të jetojë në distancë ekonomike shumë larg nga qytetari. Duhet të ketë të njëjtat kushte, pak a shumë”.
II.6. Pagat deformojnë piramidën shtetërore të shpërblimit. Një shtim i njëtrajtshëm i pagës prej 10 përqind për të gjithë punonjësit e nomenklaturës së lartë shtetërore, do t’i kishte dhënë barazpeshim dhe harmoni piramidës së re të pagave në sektorin publik.
Ndërkohë, për të ruajtur llogjikën e kësaj piramide të re të pagave, koeficienti i të gjithë drejtuesve të institucioneve të larta, ministrave, deputetëve, etj., duhej të ishte përgjysmuar. Kjo do ta kishte bërë Piramidën më të barazpeshuar dhe harmonizuar edhe me majën e saj, ku me propozimet e tanishme, raporti mes majës së piramidës, pagës së Presidentit të Republikës, me atë të ministrave dhe deputetëve, ngushtohet shumë.
III.7. Rritje pagash pa planifikim afatmesëm buxhetor
Rritja e fortë e pagave të administratës publike, e përqëndruar në dy vjet, deri në korrik 2024, në një kohë që në dhjetë vjet nuk ka pasur as indeksim të plotë të këtyre pagave, do të zhbalancojë disa tregues të rëndësishëm makroekonomikë, të tillë si inflacioni, shtimi i barrës fiskale dhe reduktimi i shërbimeve publike.
Sufiçiti buxhetor, me rënien graduale të inflacionit, i cili në prill 2023 ishte 5 përqind, do të ulet ndjeshëm dhe qeveria do të ndodhet përballë domosdoshmërisë për të përballuar qindra milionë euro shtesë në vit për shtimin e pagave, vetëm përmes shtimit të borxhit publik. Ajo nuk ka zgjidhje tjetër. Do të përfundojë në terrenin e minuar, kur siguron rritje pagash, përmes rritjes së borxhit.
Rritjet e sforcuara të pagave për të rritur kërkesën në treg, kur fuqia prodhuese e ekonomisë dhe produktiviteti nuk i përgjigjen këtij ritmi, do të çojë në mënyrë të pashmangshme në shtimin e stokut të borxhit publik.
Rritja reale e pagave sigurohet kur ndodh një zgjerim i ekonomisë mbi 6 përqind në vit dhe kur produktiviteti i saj përmirësohet qëndrueshëm.
Rritja e ndjeshme e pagës mesatare dhe e pagave të nomenklaturës së lartë të Shtetit, sipas standardeve të qeverisjes së mirë të OECD, kërkon një parashikim të fondeve të domosdoshme në Buxhetin e Shtetit, të cilat janë në vlera të mëdha, për ta realizuar atë. Nuk ka asnjë përmendje të këtyre fondeve të domosdoshme në Planin Afatmesëm të Buxhetit të Shtetit për vitet 2023-2025, të përgatitur nga Ministria e Financave dhe Ekonomisë dhe kjo përbën një skandal të madh!
Nga ana tjetër, mungesa e parashikimit të fondeve përkatëse për rritjen spektakolare të pagave, dëshmon që ky veprim është thjesht dhe vetëm një aventurë, një tekë e momentit e të ashtuquajturit Lider Global, për të blerë abuzivisht dhe me korrupsion parazgjedhor dhe zgjedhor votat e qytetarëve, duke përfituar nga sufiçitet e krijuara dhe në krijim e sipër në Buxhetin e Shtetit për vitin 2023, për shkak të inlfacionit të lartë.
E shtrirë deri në korrik 2024, rritja e pagës mesatare në administratën publike projektohet sërisht si një investim abuziv parazgjedhor i Ramës, në optikën e zgjedhjeve të përgjithshme politike të vitit 2025.
II.8. Rritje pagash pa analiza të thelluara ekonomike dhe pa realizuar censusin e popullsisë. Rama përsërit si papagall se kjo rritje pagash ka ardhur si rezultat i analizave të thelluara të bëra nga qeveria e tij. Po të kishte një të vetme syresh, ky manipulues i paskrupullt i opinionit publik nuk do të kishte përtuar ta tregonte, por nuk ka!
Kjo dëshmon më së miri karakterin aventuror të nismës për shtimin e e ndjeshëm të pagave në administratën publike. Qeveria nuk ka as edhe të dhënat e duhura për numrin e popullsisë, për të krahasuar ndikimin e rritjes së pagës mesatare të të 135 mijë të punësuarve të saj, në sektorin privat.
Ne interpelancen e marsit 2023, i kam kerkuar Ministres se Financave dhe Ekonomise edhe pershpejtimin e realizimit te censusit te popullsise, te cilin qellimisht kjo qeveri dhe kjo maxhorance e ka vonuar ne dy vitet e fundit, te mbuluar me gjoja deshtimin menaxherial te INSTAT per ta kryer ne kohen e duhur. Vonesen tuaj te qellimshme e konfirmon edhe Gazetari dhe publicisti Ben Andoni, i cili në një shkrim të tij të djeshëm cilëson se “Censusi i popullsise, sipas literaturës, na tregon se kush jemi dhe ku po shkojmë si komb, por edhe i ndihmon komunitetet tona të përcaktojnë se ku të ndërtojnë gjithçka u nevojitet, nga shkollat te supermarketet dhe nga shtëpitë e deri te spitalet. Censusi ndihmon qeverinë të vendosë se si të shpërndajë fondet dhe ndihmën për strukturën shtetërore dhe lokalitetet”. Kete ndihme dhe investimet ju doni t’i shperndani aty ku ju leverdis juve, dhe jo ku ka me shume nevoje.
II.9. Rritje pagash pa finalizuar reformën në administratën publike. Përbën nonsens ekonomik që, ndërsa popullsia e vendit është pakësuar në 10 vitet e fundit me të paktën 600 mijë vetë, nga emigracioni intensiv, ose mbi 20 përqind të popullsisë, sipas shifrave të INSTAT, administrata shtetërore, e cila duhej të tkurrej po me 20 përqind, është rritur!
Administrata jonë publike është rritur, për shkak të falangave të patronazhistëve dhe aktivistëve, që kanë depërtuar në të gjitha poret e saj. Duhet perfunduar reforma. Kete reforme duhet ta fillojme nga vetja jone. Me popullsine e sotme, ne jemi shume 140 deputete, ndersa numri optimal duhej te ishte 100 deputete. Kemi dhe shume struktura shteterore te fryra dhe institucione e drejtori qe dublojne njera-tjetren.
II.10. Te votosh rritjen e pagave do te thote te biesh ne kurthin e Rames. Ne nuk duhet t’i votojme pagat e rriturra, edhe ne respekt te opinionit te shendoshe publik te vendit. Me djallezi Rama e paraqiti rritjen e pagave te deputeteve si nisme e vete atyre. Ne nuk duhet te biem ne kete projekt-kurth, por duhet te shikojme sugjerimet pozitive qe na kane ardhur nga shume personalitete te vendit dhe mesazhet qe na kane dhene.
Ne duhet te respektojme piken 3 te Kodit Etik te deputetit dhe te ndjekim standardin e parlamenteve te zhvilluara ne Evrope dhe ne bote, qe legjislacionin per ta e miratojne dhe e kalojne per zbatim gjate legjislatures tjeter.
Nuk duhet te biem pre e lojrave te kryeministrit dhe te mbjellim gjuhen e urrejtjes mes njeri-tjetrit. Ne duhet te respektojme zgjedhesit tane!
xxx
Të gjithë jemi për të patur një administratë publike sa më konkurruese, cilësore dhe të mirëpaguar. Mirëpo rritja e pagave edhe në shtet, njëlloj si në sektorin privat, duhet të vijë gjithnjë, në përpjestim të drejtë me rritjen e rendimentit dhe të produktivitetit të punës. Në të kundërt, ajo përbën një aventurë me pasoja të pallogaritshme, si kjo që po e fut shoqërinë dhe ekonominë tonë Rama sot, e cila, për fat të keq, i ka të gjitha gjasat të përfundojë me rritjen e borxhit publik dhe me thellimin e pabarazisë dhe padrejtësisë shoqërore në vend.

Fjala në Kuvend në Seancën Plenare të datës 25.05.2023