Vleresime mbi kontributin e dhene

Vleresime mbi kontributin e dhene

2018 “Medalja Presidenciale” në 10 Vjetorin e Pavarësisë akorduar nga Presidenti i Republikës së Kosovës Hashim THAÇI për kontributin e dhënë për Lirinë dhe Pavarësinë e Kosovës, Prishtinë, më 28 maj 2018

2017 Urdhri i Meritës “Kalorësi i Kryqit”, akorduar nga Presidenti i Polonisë Andrzej Duda, për merita të spikatura si mik i Polonisë, ambasador dhe promovues i kulturës polake në Shqipëri, në cilësinë më parë të Ministrit të Kulturës dhe tani si Kryetar i Kontrollit të Lartë të Shtetit.

2017 Urdhri “Gjergj Kastrioti Skënderbeu”, akorduar nga Presidenti i Republikës Bujar Nishani me Dekret nr. 10445 dt. 12/06/2017, me motivacionin “ Në vlerësim të lartë shtetëror të angazhimit dhe përkushtimit të tij si drejtues për fuqizimin institucional të Kontrollit të Lartë të Shtetit dhe modernizimin e auditimit të jashtëm publik në Shqipëri në drejtim të rritjes së transparencës dhe llogaridhënies, në lidhje me përdorimin e fondeve publike me ekonomicitet, efektivitet dhe efiçiencë; si dhe për kontributin e veçantë si përçues i vlerave njerëzore dhe evidentues e promovues pasionant i traditave më të mira kulturore e patriotike shqiptare”

2015
 Medalje “Për Merita te Veçanta Civile”, akorduar nga Presidenti i Republikës z. Bujar Nishani, maj 2015

“Përfaqësuesit e Vlorës në Kuvendin e Shqipërisë 1912-2009”, kontribut për historianët dhe historinë

“Përfaqësuesit e Vlorës në Kuvendin e Shqipërisë 1912-2009”, kontribut për historianët dhe historinë

Botuar ne gazeten shqip me 5.08.09, nga Harilla Koçi.Pak kohë më parë, politikani Bujar Leskaj solli për opinionin dhe lexuesit shqiptar librin e tij “Përfaqësuesit e Vlorës në Kuvendin e Shqipërisë 1912-2009”, një vëllim me rreth 400 faqe, ku përcillet e gjallë historia e trevave të këtij rrethi, ngjarjet dhe protagonistët e kësaj periudhe, që kanë luajtur një rol të rëndësishëm e vendimtar edhe në zhvillimet e gjithë vendit. Përmes një strukture krejtësisht të veçantë të ndërtuar jo vetëm në raport me kronologjinë historike, por edhe me peshën dhe rolin e personazheve, Leskaj sjell një botim me vlera të shumëfishta. Me një intuitë të admirueshme, ai ka ditur të ndërtojë një botim serioz, duke shfrytëzuar analizën historike të ngjarjeve. Ai ka ndërtuar një raport të veçantë me materialin e servirur në këtë botim. Shfaqet herë në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe herë përmes vëllimit dokumentar që paraqet. Me një mjeshtëri të spikatur, shfrytëzohen efektivisht burimet, autorët, duke i vendosur ata në kontekstin e një gjykimi objektiv për gjithçka ka ndodhur në historinë 97-vjeçare të Vlorës dhe mbarë vendit. Vlora, protagoniste në gjithçka ndodh në Shqipërinë e pas shpalljes së pavarësisë kombëtare, përvijohet në këtë libër në një raport të pranueshëm me Shqipërinë. Libri përcjell mesazhe të rëndësishme, të cilat spikasin në të gjitha faqet e tij. Nëse spuntoja e botimit të tij merret nga një sentencë “historia është varreza e elitave që kanë pasur njëra-tjetrën në pushtet”, në vijimësi të trajtimit dhe shfletimit të tij, natyrshëm lexuesi përballet me pyetjen “Kush e bën historinë?”. “Disa kanë thënë se atë e bën populli, të tjerë thonë se historinë e bën individi. Por nuk e di se çfarë mund të mendojë çdo njeri kur lexon këtë libër, ku ka një përzierje të të dyjave”, citon autori. Në këtë libër, përmes personazheve, përfaqësues të trevave të Vlorës, në kuvendet e Shqipërisë përcillet jetëshkrimi i vendit dhe i momenteve kyçe të historisë, në periudhën prej shpalljes së pavarësisë kombëtare e deri sot. Janë 152 personazhe që vendosen në këtë libër, të cilët i paraqiten lexuesit me vërtetësi e realizëm. Duke u vendosur përballë dy alternativave të vlerësimit historiko-biografik, apo historiko-politik, Leskaj zgjedh rrugën e dytë në evidentimin e kontributit të deputetëve të Vlorës. Kjo rrugë për të nuk është aq e kulluar metodologjikisht, për shkak se, siç thotë ai, “natyra e veprës më ka detyruar që, nganjëherë të gjej dhe të përdor një udhë të mesme mes linjës historiko-biografike dhe historiko-politike”. Duke qenë pjesë e deputetëve vlonjatë, në një nga legjislaturat e jetës parlamentare, atë të 2005-2009, ai i ka evidentuar gjërat më shumë me syrin e politikanit. Në librin e vet, Bujar Leskaj ka vlerësuar kontekstin historik të përshkrimit të ngjarjeve dhe personazheve, por pa rënë në “historicizëm të kulluar”. “Kjo do të ishte e tepërt për mua dhe jashtë objektivave të këtij libri”, argumenton ai. Nën këtë arsyetim, autori ka zgjedhur rrugën e interferuar, për të pasqyruar veprën dhe kontributin e deputetëve vlonjatë, ashtu siç ka qenë në ato rrethana historike që kanë jetuar. Kjo ka shmangur mes të tjerash edhe rrezikun e të qenit të tij, në rolin e një biografi skrupuloz, për secilin prej atyre që pasqyrohen në këtë libër. Duke mbetur besnik në evidentimin e periudhave kryesore të jetës parlamentare në Shqipëri, që përkojnë edhe me momentet më të rëndësishme të historisë së vendit, Leskaj bën një korrelacion të natyrshëm mes tyre, përmbajtjes dhe protagonistëve individë, gjë që sjell veçori të spikatura dhe kontribute e peshë reale për fatet e vendit. Në mënyrën e konceptimit të këtij botimi, ai e përgatit thellësisht lexuesin për të kuptuar dhe perceptuar materialin dokumentar, që vjen në pjesën e dytë të librit, krijon atmosferën e nevojshme, duke e futur lexuesin brenda rrjedhës dhe kronologjisë së ngjarjeve, duke i bërë ato të kuptueshme, në veçantinë dhe tërësinë e tyre. Në këtë mënyrë, lexuesi arrin të kuptojë e të perceptojë pothuajse lehtësisht një informacion të bollshëm e të detajuar historik, që pasqyron zhvillimet e një periudhe të gjerë prej 97 vjetësh. Jo më kot dhe as rastësisht, Leskaj, që në hapje të librit, skalit një përshkrim të Rugovës të vitit 1968, përmes të cilit përvijohet vendi dhe pesha e Vlorës në shpalljen e pavarësisë kombëtare, e cila është “Vatra e kuqe e Arbrit, që ishte i zënë për atë truall si rrepat shekullorë buzë Adriatikut”. Ky element është shfrytëzuar edhe si një argument i mjaftueshëm për të realizuar atë ngjizje vlerash, që, në rastin e Vlorës dhe të bijve të saj, janë plotësisht të natyrshme. Fillimisht Ismail Qemali çel atë labirint ngjarjesh e mori personazhesh, që zbresin në shkallët e historisë njëri pas tjetrit. Plaku i Vlorës, burri i shquar i shtetit, themeluesi i shtetit shqiptar, është ndërtuar në staturën e tij, me realizëm dhe një këndvështrim që e bën atë po aq njerëzor sa edhe politikan e mjeshtër i diplomacisë. Në 14 faqe të librit, përmes një materiali të pasur dokumentar, Ismail Qemali plotësohet në të gjithë diapazonin e vet dhe me peshën e rolin e padiskutueshëm që luajti në hedhjen e themeleve e ndërtimin e shtetit shqiptar.Përmes penës së studiuesve e historianëve, Bujar Leskaj sjell të vërteta historike, bën analizë dhe nxjerr konkluzione. Ato vijnë natyrshëm. Nëse Kongresi i Lushnjës dhe lufta e Vlorës shënojnë shkëputjen përfundimtare nga Lindja dhe daljen e Shqipërisë në Europë, skena e ngjarjeve politike në vazhdimësi provonte se vendi po ecte përpara. “Përfundimi i zgjedhjeve të pranverës së vitit 1921, që shënojnë fillimin e epokës pluraliste në vendin tonë, për shkak të prirjeve individuale të udhëheqësve politikë, nuk solli stabilitetin e kërkuar politik të vendit”, skalit Leskaj një të vërtetë të madhe. Por, gjatë kësaj periudhe, spikatën dhe u konsoliduan elementë të një shteti që po zhvillohej në vazhdimësi. “Ahmet Zogu është më tepër se një mbret, ai është simboli i një epoke”, citon më tej ai, duke iu referuar një periudhe gati 19-vjeçare, ku dominoi aktiviteti politik i Ahmet Zogut, “Mbreti i shqiptarëve”, siç cilësohet ai. Por, kjo nuk mjafton, kontributi dhe protagonizmi i emrave të shquar të Vlorës shfaqet edhe në këtë periudhë, pavarësisht kushteve të caktuara historike. Megjithëse jeta parlamentare në Shqipëri ka nisur në vitin 1920, autori është shtyrë në kohë, duke u zhvendosur në periudhën kur u hodhën themelet e shtetit shqiptar me Ismail Qemalin. Prandaj edhe figurat e kësaj periudhe përjetësohen në këtë libër përmes një analize historike. Përfaqësuesit e Vlorës nuk morën pjesë në Kongresin e Lushnjës, për shkak të pushtimit italian, por mesazhi i popullit të këtyre krahinave ishte i fuqishëm në mbështetje të vendimeve të këtij Kongresi. Periudha 1920-1924 zë një vend të rëndësishëm në faqet e këtij libri përmes emrave të njohur të atyre që përfaqësuan Vlorën në Parlamentin e atyre viteve, ndërkohë që, periudha nga 1924 e deri në 1939 përvijohet me dimensionet e momenteve që shoqëruan konsolidimin dhe modernizimin e shtetit shqiptar. Autori ka ditur të përcjellë edhe periudhën 1939-1944, duke i qëndruar besnik parimit se “historia duhet pasqyruar me vërtetësi”. Ai e ndan këtë periudhë në dy momente: Asamblenë e 12 prillit 1939 dhe atë të tetorit të vitit 1943, duke veçuar personazhet me anët negative dhe ato pozitive, në funksion të kontributit ndaj çështjes kombëtare dhe në raport me ngarkesën e kohës. Leskaj, në cilësinë e një historiani, ndalet veçanërisht në Konferencën e Mukjes, e cila, sipas tij, shënoi një moment delikat dhe që shërbeu më pas si nxitëse e luftës vëllavrasëse. Emrat e Isuf Luzajt, Skënder Muços e Hysni Lepenicës, përfaqësues të Vlorës në këtë konferencë, skaliten në libër me përmasat e tyre reale, në raport me kontributin që ata dhanë për çështjen kombëtare. Por, frymëzuesit e prishjes së marrëveshjes, Enver Hoxha, Miladin Popoviçi e Dushan Mugosha, u bënë njëkohësisht edhe nismëtarë të asaj që ndodhi më pas, kur u persekutuan patriotë e nacionalistë. Leskaj nuk përjashton nga faqet e librit edhe periudhën komuniste. Duke i ndërtuar personazhet, deputetë në Kuvendin e Shqipërisë, përmes vlerësimeve zyrtare, ai përcjell njëkohësisht mesazhin se “ata ishin pa personalitet dhe kukulla, në duart e diktatorit dhe të regjimit”. Por për Leskajn, një pjesë e deputetëve të periudhës 1945-1990, rrënjët e të cilës u hodhën në Kongresin e Përmetit, nuk i lyen duart me gjak dhe nuk u bënë drejtpërdrejt autorë të krimeve komuniste. Me mjaft elokuencë, autori përcjell në këtë libër edhe personazhe të njohura të diktaturës komuniste, duke shfrytëzuar burime të ndryshme. Një shembull kuptimplotë në këtë drejtim është ish-ministri i Brendshëm, Kadri Hazbiu, i cili vjen përmes përshkrimit të dokumenteve zyrtare të kohës dhe të emrave të tillë, si Petrit Velaj, Agim Musta, prof. Ismet Elezi, duke na paraqitur në tërësi dhe në veçanti, ashtu si edhe personazhe të tjera të periudhës komuniste, mes të cilëve Haki Toska, të gjithë perversitetin dhe absurdin e diktaturës. Ai i kushton një hapësirë të konsiderueshme periudhës së pasviteve 1990, duke u ndalur te deputetët e Kuvendit të parë pluralist, apo të fushatave zgjedhore e parlamenteve të mëvonshme. Në këtë libër, Leskaj i përvijon personazhet si produkte të kohës, kur ata kanë jetuar. Deviza e tij është dashuria për Vlorën dhe kjo reflektohet qartësisht në këtë libër, ku ai, përveçse si politikan, inxhinier, jurist e ekonomist, shfaqet edhe si historian. Vetë Leskaj shprehet se për të realizuar këtë libër ka shfrytëzuar një literaturë të gjerë të më shumë se 70 librave historikë e studimeve shkencore të një sërë autorësh të njohur si: Teki Selenica, Arshi Pipa, Arben Puto, Fari Shaskaj, Bardhosh Gaçe, Aurela Anastasi, Enver Lepenica, Fatos Arapi, Eqerem Bej Vlora, Mithat Frashëri, Kastriot Dervishi, Mehdi Frashëri, Uran Butka, Pjetër Arbnori, Petrit Velaj, Elez Biberaj. Leskaj thotë se, “libri është i hapur dhe mund të plotësohet në vazhdimësi”. “Shumë deputetë të Vlorës, krahas përkatësive politike, kanë pasur edhe identitet të qartë personal, që përbën vlerë dhe kontribut të personalizuar, që është ndryshe nga qëndrimi konformist, metafizikisht luajal i të tjerëve”, shkruan Leskaj, sipas të cilit kjo tendencë është shfaqur në çdo kohë, atë të pavarësisë të shtetit të parë monarkik e republikan të Zogut, në kohën e gjatë të diktaturës së Enver Hoxhës dhe tani në epokën e pluralizmit politik. “Çdo kohë politike ka njerëzit dhe politikanët e vet, të cilët në përputhje me të, kanë lënë edhe gjurmët e tyre personale për mirë apo për keq”. Në një arsyetim të tillë, përmes materialit të gjerë dokumentar që pasqyrohet në këtë libër, autori Bujar Leskaj jep një ndihmë dhe kontribut të vyer për vetë historianët dhe për historinë e Vlorës e më gjerë.

Rama, plagjatori dy metra i Shqipërisë

Rama, plagjatori dy metra i Shqipërisë

Në një tentativë të paskrupullt për të zvogëluar dhe relativizuar forcën e premtimeve ekonomike dhe ideve novatore të Partisë Demokratike në programin e saj ekonomik për zgjedhjet e 11 majit 2025, si miratimi i Minimumit Jetik Zyrtar prej 200 euro dhe Karta e Konsumatorit, kryetari i sektit në qeverisje bëri kopjacin dhe premtoi pensionin minimal 200 euro. Që është e njëjta gjë, pasi automatikisht, sapo të miratohej Minimumi Jetik Zyrtar, pensioni minimal shkonte 200 euro.
Kopjimi i programit ekonomik dhe politik të Partisë Demokratike, kuptohet qartë nga fakti se PD-ja e ka prezantuar programin e saj 1 vit më parë. 15 muaj më parë, Prof. Dr. Sali Berisha dërgoi në Kuvend projektligjin për Minimumin Jetik Zyrtar, duke përzgjedhur minimumin jetik të përllogaritur nga Avokati i Popullit dhe Organizata Ndërkombëtare e Punës(ILO).
i fshiva të gjitha rrudhat falë këtij ilaçi shtëpiak!

Skin Glow
Që nga tetori i vitit 2013 dhe deri në nëntor të vitit 2024, janë 11 buxhete që sekti Rama në pushtet i përgatiti, pa mbajtur premtimin e vet zgjedhor të vitit 2013, për të miratuar në Kuvend, në formë ligji, Minimumin Jetik Zyrtar, të domosdoshëm për të trajtuar me dinjitet qytetarët në asistencë sociale dhe pensionistët, shtresat më në nevojë të shqiptarëve.
Rama i gënjeu me paturpësi shqiptarët, kur nuk mbajti për 11 vite rrjesht premtimin e vitit 2013. Po i gënjen dhe mashtron edhe tani po paturpësisht ata, kur kopjon si rrenacak i sëmurë, premtimin e Partisë Demokratike.
Vetëm duke përcaktuar Minimumin Jetik Zyrtar, vendi ynë do të mund të zbatojë me seriozitet Protokollin Opsional të Paktit Ndërkombëtar për të Drejtat Ekonomike, Sociale dhe Kulturore të qytetarëve. Minimumi Jetik Zyrtar vendos një standard normativ, me efekte të drejtpërdrejta në politikat e sigurimeve shoqërore, ato sociale dhe ekonomike te vendit, duke u ofroruar garancitë qytetarëve, në drejtim të sigurimit të mjeteve të tyre të domosdoshme dhe dinjitoze të jetesës.
Mjafton të përmend që sot pensioni mesatar për pjesën më të madhe të 731 mijë pensionistëve të vendit është poshtë minimumit jetik të përcaktuar nga një studim profesional i Avokatit të Popullit dhe i ILO. Janë mbi 521 mijë pensionistë, krahas 62 mijë familjeve që përfitojnë një ndihmë sociale qesharake, që jetojnë nën kufirin e minimumit jetik.
Është e pafalshme për një vend si Shqipëria, i cili ka filluar bisedimet teknike të anëtarësimit në Bashkimin Evropian, që të mos e përafrojë legjislacionin e vet në fushën e mbrojtjes ekonomike dhe sociale të qytetarëve, me standardin e Minimumit Jetik të Bashkimit Evropian. Seicili Shtet Anëtar i BE-së e ka në ligj përcaktimin e Minimumit Jetik Zyrtar të vendit te tij.
Përcaktimi i Minimumit Jetik Zyrtar është një detyrë kushtetuese! Minimumi jetik përfaqëson një normë ligjore, e cila buron nga të drejtat kushtetuese të qytetarëve tanë. Mosshndërrimi i tij në ligj dëshmon indiferencën e plotë dhe vrastare të qeverisë së sotme ndaj mbrojtjes së të drejtave ekonomike esenciale të qytetarëve në nevoje dhe pensionistëve.
Përcaktimin e Minimumit Jetik Zyrtar, këtë premtim dhe detyrë të shenjtë, Partia Demokratike do ta realizojë brenda tre muajve të parë të qeverisjes së saj, pas zgjedhjeve të 11 majit 2025. Ndryshe nga mashtruesi dhe plagjatori dy metra i Shqipërisë.

Botuar në Gazeta Sot më 02.04.2025

Bashkia Vlorë, monument i paaftësisë së sektit Rama

Bashkia Vlorë, monument i paaftësisë së sektit Rama

Aktet normative shmangin kontrollin e Kuvendit mbi Financat Publike

Të dhënat përfundimtare mbi buxhetin 2024, të dala nga Ministria e Financave, dëshmojnë se njësitë e pushtetit vendor dogjën vitin e kaluar më shumë se gjysmën e programit të investimeve publike.
Kjo përbën një skandal të vërtetë. Nga 46,3 miliardë lekë ose 463 milionë euro, të planifikuara për investime gjatë vitit të kaluar, “u dogjën”, pra nuk u përdorën për të shtuar dhe përmirësuar shërbimet ndaj qytetarëve 26.4 miliardë lekë ose 264 milionë euro. Ose 57 përqind e totalit!
Paaftësia dhe papërgjegjshmëria e bashkive për të perdorur fondet e investimeve, vjen në një kohë kur ata janë para nevojave të mëdha për të investuar, sidomos në infrastrukturën e rrugëve vendore. Vetëm bashkia Vlorë, gjatë vitit të kaluar, me papërgjegjshmërinë ekstreme ka përdorur 2.5 milionë euro fonde investimesh nga 14 milionë euro në dispozicion. Ose 17.8 përqind, më pak se një të pestën e totalit!

I. Vlora në krizë të pashembullt ekonomike dhe sociale
Vlora nuk ka qenë kurrë më parë në një krizë të tillë ekonomike dhe sociale, sa e ka zhytur sot sekti Rama në qeverisje. Bashkia Vlore renditet ndwr bashkitë me nivelin më të lartëtë papunësisë, me tregues alarmante të largimit të familjeve nga emigracioni galopant, si dhe me rënie drastike të konsumit dhe fuqisë blerëse të familjeve vlonjate.
Rama dhe sekti i tij vetëm sa janë tallur me Vlorën dhe vlonjatët. Vlora nuk është vetëm shëtitorja bregdetare dhe bulevardi Vlorë-Skelë, të cilat, për të thënë të vërtetën, janë kthyer në ngushtica dhe makth për qytetarët që duhet t’i përshkojnë përditë.
Në pothuajse të gjitha lagjet e qytetit, infrastrukturaështë e shkatërruar. Në këto lagje, rrugët nuk janë më rrugë, por gropa e baltë, ndërkohë që sheshet janë kthyer në moçale.Shumë rrugë, sheshe e blloqe banimi në qytet janë të amortizuara në një masë të konsiderueshme, duke filluar që nga lagjet në qendër, si “Lef Sallata” e “28 nëntori”, e deri në periferi, në lagjet “11 Janari”, “Kushtrimi” e Zona Industriale.
Lagjia “Partizani”, zona e njohur me emrin “Llonxhë”, vetëm 200 metra larg godinës së Bashkisë së qytetit, jeton prej vitesh të tëra në mjerim të plotë, pa asnjë investim. Në të mungojnë kushtet më elementare të jetës në komunitet.
Në një periudhë rritjeje të turizmit, Bashkia Vlorë është pothuajse inekzistente në punë publike, pa projekte konkrete, me administratë të tejfryrë me militantë partiakë dhe me nivele shumë të ulta të realizimit të të ardhurave dhe investimeve.
II. Vlora, pa furnizim me ujë, me ujrat e zeza që vijojnë të derdhen në Gjirin e saj!
Premtimi gjoja solemn se Vlora do të furnizohej 24 orë me ujë të pijshëm rezultoi një mashtrim i madh elektoral i zgjedhjeve vendore të 14 majit 2023, si vazhdim i serialit propagandistik të vitit 2013.
Premtimi i ujit 24 orë, si premtim elektoral i vitit 2013, ku vet KM Rama zotohej asokohe si drejtues opozite gjatë fushatës së atij viti, se ky problem do përfundontë brenda mandatit të tij të parë. Por është viti i 12 radhazi, me në krye KM Rama, i cili vazhdon paturpësisht se i duhet dhe një mandate i katërt që këtë premtim t’a finalizojë. A është normale për një qeverisje të përgjegjshme që të vazhdojë të premtojë uji 24 orë, kur ka pasur 12 vite të realizojë këtë projekt bazik për Vlorën dhe qytetet e tjera në Shqipëri? Dhe kjo vazhdon të jetë gjithmonë e më shumë butaforike, kur ai pompon me propagandën e tij fejsbukiane (mjeti i vetëm qeverisës që i ka mbetur) turizmin elitar në Vlorë.
Sot Vlora është qyteti me zona të shumta që nuk furnizohen me ujë të pijshëm, ose furnizohen më pak se 30 minuta në ditë!
Edhe angazhimi se gjoja ujërat e zeza të qytetit dhe rrethinave nuk do të derdhen më në det, i kthyer në një mashtrim të madh. Impianti i përpunimit të ujërave të zeza në Vlorë, investim i qeverisë Berisha, nuk funksionon normalisht. Kjo sjell si pasojë, mosmenaxhimin dhe derdhjen e ujërave të ndotura në Gjirin e mrekullueshëm të Vlorës. Në zanafillë, projekti synonte uljen e ndotjes së ujit, përmirësimin e kushteve të jetesës dhe të shëndetit të qytetarëve. Asgjë e tillë nuk ka ndodhur këto 12 vite të keqmenaxhimit të Vlorës nga sekti Rama.
Institucionet me varësi nga ministritë janë pothuajse pa aktivitet në Vlorë, pasi në shumicën e tyre drejtuesit janë militantë partie dhe patronazhistë. Pjesa më madhe e tyre janë të përfolur në opinionin publik vlonjat, për abuzime të rënda me fondet publike.Ndërkohë, Ujësjellësi i Vlorës, OSHEE-ja, Ndërmarrjet në varësi të Bashkisë Vlorë janë kthyer në hapësira punësimi, për qoka e shërbime ndaj partisë-shtet.
III. Vlora, pa të ardhme biznesi, me shëndetësi dhe arsim publik të rrënuar
Periferia e qytetit është në kaos të plotë ndërtimesh e mungesa hapësirash publike, ku mungojnë rrugë, kanalizime, ndriçim, etj. Në njësitë administrative, që deri dje ishin komuna, mungojnë gjërat më jetësore për një banor fermer, i cili jeton me bujqësi dhe blegtori.
Pas problematikave të shfaqura me biznesin përgjatë Lungomares, ato po shfaqen dhe në bizneset në të dyja anët e Bulevardit Vlorë-Skelë, ku zhvillojnë aktivitet më shumë se 200 sipërmarrje, që nga kancelaritë e deri tek bankat, duke punësuar me mijëra familje. Mungesa e parkimeve krijon probleme tek këto biznese. Për këtë arsye, shumë prej tyre kanë filluar të kërkojnë ambiente të reja, ose po mbyllin aktivitetet.
Raportet e bankave të nivelit të dytë që operojnë në Vlorë flasin për rritjen e kredive të këqija dhe pamundësinë e dhjetra firmave dhe bizneseve në prag falimentimi, për shkak se nuk kanë mundësi të shlyejnë kreditë.
Porti i Vlorës, mushkëria kryesore e biznesit të qytetit, pritet të zhvendoset në zonën e Triportit, ndërkohë që në vend të tij do të ndërtohet një port jahtesh, me 22 objekte banimi dhe hotelerie për oligarkët e Ramës.
Shëndetësia e Vlorës rrezikon të mbetet pa mjekë e infermierë, të cilët po largohen dita ditës për jashtë vendit. Universitetit publik të Vlorës i mungojnë çdo vit me dhjetra studentë, ndërkohë që janë mbyllur disa degë dhe priten të mbyllen të tjera.
Shkollat e mesme dhe nëntëvjeçare të Vlorës janë në masën 90 përqind pa ngrohje, me problematika të shumta në cilësinë e mësimdhënies dhe të disiplinës, ndërkohë që drejtuesit e shkollave janë emëruar jashtë çdo kriteri profesional. Janë thjesht dhe vetëm militantë partiakë, pa formimin dhe përvojën e duhur. Nga shumë shkolla nëntëvjeçare e të mesme raportohen përditë mungesa të nxënësve, të cilët largohen nga shkolla, si pasojë e largimit të familjeve të tyre jashtë shtetit.
IV. Infrastruktura në Vlorë dhe Rilindja Urbane si monumente abuzimi dhe tjetërsimi
Infrastruktura në qytet është një tjetër “dhuratë” papërgjegjshmërie që ky pushtet, ai qendror dhe vendor i kanë bërë Vlorës këto vite. Sot në Vlorë, nuk ka rrugë kryesore e dytësore apo rrugicë, ku nuk hasesh me një infrastrukturë të amortizuar, të pakalueshme dhe penalizuese për të gjithë drejtuesit e mjeteve, ku përshkrimi i pak kilometrave rrugë brenda në qytet të kushtojnë disa orë. I gjithë rrjeti rrugor në qytet gjendet nën amortizim, prishje dhe rregullime të çorientuara, korsi me të cilat vështirë të kthehen në gjendjen fillestare, të parametrave normal të kalimit, fatura e të cilave shkon miliona euro.
Rilindja Urbane, ajoqë e bën “krenar”, duke e bërë të delirojë KM, ka rezultuar një politikë investimi zhvatës, korruptiv dhe antiqytetar, duke iu shërbyer pak ose aspak nevojave të qytetarëve, sepse përveç se faturave të tejfryra, ato projekte që janë aplikuar, sidomos në Vlorë, nuk lidhen me asnjë element/veçori të përmirësimit urban.
Sheshi i Flamurit, Sheshi “Pavarësia” në Skelë, Lungomare 1, 2, Bulevardi Vlorë-Skelë, Bulevardi i Agrumeve (projekt në zbatim), Lungomare 3 (projekt në zbatim), janë thjesht se tjetërsime urbane të qëllimshme, dashakeqe, duke goditur çdo element, simbolikë, toponim të Vlorës. Këto “investime” nuk kanë plotësuar asnjë karakteristikë të përmirësimit urban, duke nisur nga punimet jo cilësore dhe amortizimi i shpejtë i tyre në pjesë të veçanta, duke nxjerrë në pah cilësinë e dobët të punimeve dhe bërjen e tyre joefiçente për përdorimin nga ana e qytetarëve si zona rekreative, qëllimi për të cilën u investuan.
V. Njësitë administrative si shembull i dështimit të Reformës Territoriale-Administrative të vitit 2014
Në njësitë administrative të Bashkisë Vlorë (Novoselë, Qendër, Orikum, Shushicë), janë zona të lëna në harresë.
Orikumi, Radhima, si zona ku dhe përqendrimi turistik është i madh gjatë muajve të verës, por edhe fshatra të tjerë, ende vuajnë mungesën e energjisë elektrike në moment të caktuara, ku shkëputjet janë të përsëritura për orë të tëra.
Është e trishtë që ende, në 2025 në këto njësi, në pothuajse çdo fshat përbërës të tyre (Orikum, Radhimë, Bestrovë, Babicë e madhe/ e vogël, Hoshtimë, Kaninë, Kërkovë, Nartë, Sherishtë, Panaja, Xhyherinë, Zvërnec, Novoselë, Aliban, Bishan, Mifol, Poro, Dëllenjë, Delisuf, Trevllazër, Cerkovinë, Skrofotinë, Fitore, Akërni, Shushicë, Bunavi, Beshisht, Grabian, Drithas, Mekat, Llakatund, Ceprat, Risili), ende mungon uji i pijshëm, ujësjellësa të amortizuar e të dalë jashtë funksionit, ku dhjetra banorë të këtyre njësive ende e sigurojnë ujin e pijshëm me burime dytësore apo e marrin atë nga ato linja të amortizura, një herë në dy ditë apo një orë në 24 orë.
Infrastruktura vazhdon të jetë në lëngatë, bashkangjitur shërbimeve të tjera urbane të cilat as që bëhet fjalë. Banorët e nderuar të këtyre zonave iu përgjigjen nevojave të komunitetit me burime të tyre private, sepse shërbimet bashkiake aty kanë qenë “zero”.
VI. Vend-depozitimet e mbetjeve urbane, krim mjedisor në Vlorë
Sot në Vlorë, datë 24.03.2025, vendgrumbullimi i mbetjeve po digjet, duke shkaktuar ndotje e shtëllunga tymi në qytet. Vlora me të cilën deliron Lideri Global për investime e transformime, vazhdon të ketë një vendgrumbullim/depozitim të mbetjeve urbane me kushte primitive. Sa herë që në këtë vendgrumbullim kalon kapaciteti mbajtës i saj, çuditërisht aty lindin vatra zjarri, që zgjasin për ditë të tëra. Kujtojmë shtëllungat e tymit dhe zjarrin që vazhdoi për 4 ditë në këtë vendgrumbullim gjatë sezonit veror të vitit të shkuar.
“Landfilli i Sherishtës”, denoncuar disa herë nga PD Vlorë dhe këshilltarët e Partisë Demokratike në Këshillin BashkiakVlorë, për zvarritjen e treguar dhe mosfillimin e punës së tij, është projekti i vetëm që duhej të shikohej me përparësi nga qeverisja vendore dhe ajo qendrore, të cilat kanë mbi 12 vjet që bashkëjetojnë në qeverisjen e këtij qyteti.
10 milionë euro është sasia e parave të shpenzuara për këtë Landfill, për të cilën Kryetari i Bashkisë nuk jep asnjë shpjegim pse ky projekt është i bllokuar, hiq rastet e përsëritjes së gënjeshtrave të Kryetarit të Bashkisë Vlorë, se hapja e këtij Landfilli do jetë në këtë apo në atë datë.
Mbetet për të mos u harruar, se janë të njëjtët njerëz që drejtojnë Bashkinë e Vlorës prej më shumë se 26 vitesh, dhe është i njëjti KM që vazhdon me të njëjtat premtime, si në 2013.
Edhe vendgrumbullimi i mbetjeve në Orikum, pozicionuar në një aks të rëndësishëm rrugor Orikum-Dukat, rrugë me frekuentim të lartë gjatë pikut turistik, është në të njëtat kushte si vendgrumbullimi i mbetjeve në Vlorë. Një gangrenë mjedisore, e cila shkel çdo normë dhe parametër mjedisor, për mënyrën se si ato depozitohen dhe menaxhohen.
Mungesë e furnizimit me uji, ku vetëm pak lagje janë brenda perimetrit të një furnizimi normal me ujë; papastërtitë urbane të cilat i ndesh në çdo hap që hedh në qytet, me kontenier të tejmbushur me mbetje dhe mbeturina; vend-depozitime mbetjesh urbane (Orikum dhe në Vlorë), të cilat janë tejmbushur jashtë çdo kapaciteti mbajtës dhe shndërrohen në vatra zjarri ku shtëllungat e tymit të zi performojnë disa ditë për qytetarët dhe turistët në Vlorë, përbëjnë realitetin e përditshëm të Vlorës së investimeve të sektit Rama.
Për fat të keq, e gjithë BashkiaVlorë është kthyer në monument të gjallë të paaftësisë dhe papërgjegjshmërisë së sektit Rama në pushtet.

Botuar në Gazeta Sot më 25.03.2025

Fjala e mbajtur në dt. 19.03.2025 gjatë prezantimit zyrtar të kandidatëve për deputetë PD – Aleanca për Shqipërinë Madhështore për Qarkun Vlorë.

Fjala e mbajtur në dt. 19.03.2025 gjatë prezantimit zyrtar të kandidatëve për deputetë PD – Aleanca për Shqipërinë Madhështore për Qarkun Vlorë.

Të nderuar zonja e zotërinj,
Të dashur demokratë e demokrate,
Të nderuar ish-kryetar të Partisë Demokratike, ish-deputetë të Partisë Demokratike dhe kandidatë të këtyre zgjedhjeve,
Pasi qëndruam, rezistuam, luftuam, si qëndrestarë të vërtetë, si luftëtarë të dritës këto 12 vite, veçanërisht 3 vitet e fundit, ku shumica aludonin dhe mbijetesën tonë politike, ne gjendemi sot përballë dhe ballëlartë një misioni historik, më i rëndësishmi, më i madhi i këtyre 34 viteve, mbas atij të rrëzimit të diktaturës, vendimtar e jetik për rëndësinë që ka, misioni i rrëzimit të autokracisë së sektit Rama.
12 vite Shqipëria është nën kthetrat e një regjimi autokratik, korruptiv, cinik, antishqiptar e keqqeverisës, i zhytur kokë e këmbë në korrupsion dhe vetëm korrupsion, i cili nën dirigjimin e Ramës ka ndjekur politikat Çubrilloviçe të shpopullimit të Shqipërisë.
Rama është Esat Pasha modern i Shqipërisë !
Për këtë sekt nuk ekziston individi, qytetarët e këtij vendi, ekonomia familjare, konsolidimi i shtresës së mesme, të rinjtë, fermerët, biznesi i madh e i vogël; por për ata, për Ramën dhe çakejtë që e rrethojnë ekzistojnë vetëm një grusht njerëzish të cilët çdo vit e kanë ndarë buxhetin e shtetit vetëm për interesat e tyre personale, me në qendër Edi Ramën, duke e zhvendosur/përqendruar ekonominë e Shqipërisë në interesa klienteliste.
Problemet e Shqipërisë janë më shumë se të rënda .
Ekonomia e saj ka qenë në një lëngatë serioze dhe të përkeqësuar nga viti në vit këto 12 vjet. Kjo dramë e madhe, e tejzgjatur kërkon zgjidhje serioze, dhe jo (ri)mashtrimet e një kryeministri super të korrupturar, që ka paturpësinë që edhe pas 12 viteve keqqeverisje, vjedhjeje, shpopullimi e rrënimi të Shqipërisë, “marrëzitë” e tij i quan program. Në fakt programi i tij qysh para 12 viteve ka qenë një dhe vetëm një: plaçkitja, një program antishqiptar, antikombëtar.
Përballë këtij pushteti të paligjshëm, përballë këtij sekti, përballë këtyre individëve të paligjshëm, super të korruptuar, është detyra/misioni jonë që të bëjmë gjithçka që ata të mos jenë më mbi kokën e shqiptarëve, sepse kjo qeveri asnjëherë nuk ka përfaqësuar vullnetin e lirë të qytetarëve.
Vlora nuk ka qenë kurrë më parë në një krizë të tillë ekonomike, shoqërore dhe sociale, sa e ka zhytur sot sekti në qeverisje, edhe pse drejtuesi i tij delirant mburret se ka bërë shumë për Vlorën e deliron për futjen e tij në historinë e qytetit dhe krahinës.
Vlora këto 12 vjet ka përjetuar një krizë të pashembullt ekonomike dhe sociale, e cila i ka goditur familjet e thjeshta vlonjate.
Mes rretheve të tjera, të dhëna kokëforta e rendisin Vlorën në vendet e para të papunësisë, largimit të familjeve nga emigracioni galopant, si dhe rënies së konsumit dhe fuqisë blerëse të familjeve vlonjate.
Bashkia e Vlorës dhe e Selenicës kanë sot një pushtet vendor i cili është pothuajse inekzistent.
Ka hyrë në politologji, shprehja e lordit britanik Arton: “Pushteti të korrupton, por
pushteti absolut të korrupton në mënyrë absolute !”
Kjo thënie i përshtatet më së miri Kryeministrit/ Kryetarit të sektit.
E kam për nder dhe krenari kur burrat e vjetër në Labëri më flasin “Lesko” dhe emri i 1850 është i kapedanit Lesko Minga; ka qenë komandant i çetës së Bolenës, pavarësisht se unë jam nga Drashovica.
Kryetari i sektit, Kryeministri Rama, e shprehur në akronim/shkurtimisht KM Rama apo KRM Rama, pra në dialekt në Labëri, burrat e vjetër e quajnë K(ë)rma Rama ose në trajtën e shquar është Kërma Edvin Rama.
Këtë delirant që mastrubon politikisht në ‘podcasting” e tij, me këta anonimët që fton, në çdo përcaktim që ai bën në atë euforinë e tij, ne duhet t’i japim atë epitetin që meriton, do përdorim metaforën që meriton.
Si fillim, i mjafton kjo, ‘Kërma Edi Rama” !
Sot po të shikojmë në Vlorë, sekti Rama ka monumentet më të mëdha të korrupsionit. Tuneli Llogorasë përfaqëson monumentin më të madh korruptiv të kësaj keqqeverisje, fatura e së cilës varion nga 30-50 milionë euro abuzim/vjedhje e pastër.
Tec-et lundruese, një tjetër akt korruptiv tash e dy vjet, e cila llogaritet t’i ketë kushtuar Buxhetit të Shtetit mbi 175 mln euro, nga të cilat nuk është përfituar qoftë edhe 1 kilowat energji elektrike.
Porti i Vlorës, arteria kryesore e biznesit të qytetit, po zhvendoset në zonën e Triportit, ndërkohë që në vend të tij do të ndërtohet një port jahtesh, me 22 objekte banimi dhe hotelerie për oligarkët e Ramës, duke grabitur pronën e Portit.
Denatyrimi i sheshit të Flamurit dhe sheshit në Skelë është një tjetër goditje që
Edi Rama i ka bërë një simboli të madh, të Shqipërisë dhe Kosovës.
Është i pangopur me këto !
Rama tani po grabit malet dhe burimet e ujit të Vlorës.
Marrja e ujit nga burimet e Tragjasit dhe Lumit Shushicë (Buronjat e Kuçit) duke ua rrëmbyer ujin këtyre dy krahinave me emër në historinë tonë kombëtare, me qëllim furnizimin e oligarkëve të tij në Himarë, oligarkëve të cilëve ju ka dhënë tokat e bregdetit sipas qejfit të tij. Ky është karshillëku i fundit në serialin e Edi Ramës dhe unë shprehem si deputet I Vlorës që ne do t’i anullojmë të dyja këto projekte korruptive sapo të vijmë në pushtet. Ne jemi në krah të banorëve të këtyre zonave, të cilët meritojnë t’a gëzojnë ujin e tyre, të prosperojnë në zonë. Këto zona janë zona me potenciale turistike.
Shëndetësia e Vlorës rrezikon të mbetet pa
mjekë e infermierë, të cilët po largohen dita ditës për jashtë vendit.
Universitetit publik të Vlorës i mungojnë çdo vit me qindra studentë, ndërkohë që janë mbyllur disa degë dhe priten të mbyllen të tjera.
Institucionet me varësi nga ministritë janë pothujase inekzistente në Vlorë, ku në shumicën e tyre drejtuesit janë militantë partie. Pjesa më madhe e tyre janë të përfolur për abuzime me fondet publike dhe pasurinë publike. Kujtojmë abuzimet me Hipotekën e Vlorës dhe institucione të tjera.
Vlora është mashtruar nga premtimet dhe e braktisur në problematikat e saj.
Rama dhe sekti i tij vetëm se janë tallur me Vlorën dhe vlonjatët, dhe kësaj radhe ai e shton talljen dhe me anëtarët e Partisë Socialiste, me ish-deputetët e tij, me ato përzgjedhje skandaloze, me atë ekip që ai
zgjodhi.
Unë e shpreh këtu publikisht dhe e ftoj gjithë ekipin e Ramës, të ngrihet një komision qytetar, komision intelektual dhe të gjithë ne kandidatët e Partisë Demokratike- Aleanca për Shqipërinë Madhështore le të jemi në një konkurs prove përballë ekipit të “Kërmës Rama”. Të jemi për ekonominë, për turizmin, për letërsinë, historinë, sportin, për zhvillimin e Vlorës, për të sotmen dhe për të ardhmen.
Le t’a pranojnë atë sfidë dhe po të duan, përveç Drejtuesit të tyre politikë le t’a marrin dhe vet Ramën.
Premtimi gjoja solemn se Vlora do të furnizohej 24 orë me ujë të pijshëm rezultoi një mashtrim i madh elektoral.
Qyteti bregdetar në degradim e shkatërrim, jo rinovim!
Periferia e qytetit është në kaos të plotë ndërtimesh e mungesa hapësirash publike.
Në njësitë administrative, që deri dje ishin komuna, mungojnë gjërat më jetësore për një banor, për një fermer, i cili jeton me bujqësi dhe blegtori, mungon infrastruktura, furnizimi me ujë, apo në zona si Orikumi, Dukati etj, mungon dhe furnizimi me energji elektrike.
Ne këtodo t’i demaskojmë, por qëllimi kryesor joni në këtë fushatë do jetë të luftojmë për ndryshimin dhe ne do ta kërkojmë këtë ndryshim !
Ne i kërkojmë votat e vlonjatëve, duke prezantuar programin tonë
Ne besojmë se zgjidhja e këtyre sfidave gjenden sëpari në rikthimin te vlerat që kanë mbajtur popullin tonë për shekuj me radhë—besimi te familja, puna e palodhur, dashuria për atdheun, sipërmarrja dhe shenjtëria e pronës private dhe liria personale, për të cilat duhet të jemi krenarë, për kontributin që ka dhënë Partia
Demokratike mbas vitit 1990 dhe të punojmë fortë që ato të jenë busulla politike qeverisëse e të së nesërmes.
Por, Partia Demokratike është grupimi i interesit kombëtar, dhe ne kemi vullnetin për të bërë çdo gjë që familja shqiptare të ketë besimin e mjaftueshëm për t’u rikthyer, jetuar, punuar, rritur dhe forcuar në vendin e vetë.
Duke vepruar kështu me përgjegjshmëri do frenojmë dhe do të kthejmë mbrapsht krizën e shpopullimit, do të krijojmë vende pune dhe do të ndërtojmë një të ardhme ku Shqipëria prodhon, eksporton dhe zhvillohet në mënyrë të qëndrueshme. Ne do të mbështesim biznesin e vogël, të mesëm, dhe të madh që nuk është i përlyer me Ramën. Do të ndërtojmë një ekonomi që është për të gjithë shqiptarët.
PD-Aleanca për Shqipërinë Madhështore vjen para Vlorës e vlonjatëve me një vizion
të qartë duke prezantuar një program gjithëpërfshirës, që prek çdo fashë sociale e ekonomike të vendit, të zonës sonë, të Qarkut tonë, ku çdo individ e gjen veten të përfaqësuar. Kjo është forca/fuqia e programit tonë dhe kandidatët për deputetë PD-ASHM, drejtuesit e PD, anëtarët e Partisë Demokratike, të gjithë ju, do të jeni ata që do e përcillni këtë program tek qytetarët, tek vlonjatët.
Programi ynë është një program që vendos në qendër qytetarin, biznesin e vogël e të mesëm, dhe ne këto premtime mbas 11 Majit do t’i bëjmë realitet.
-Programi i Partisë Demokratike, për ndryshimin që vendi meriton, fillon me vendosjen e minimumit jetik për çdo qytetar shqiptar nga veriu-në jug, prej 200 eurosh, për të cilën kemi 4 vite që flasim dhe punojmë për këtë.
-Nuk do ketë më pensionistë me pension
të pjesshëm apo të ulët, çdo pensionist do ketë minimumin 200 euro dhe mbi këtë do rritet pensioni 20 përqind.
-Në paketat tona rrogat minimale bëhen 500 euro, rriten pra me 20 përqind dhe kjo brenda 100 ditëve të para.
-Rrogat mesatare rriten me 1200 euro.
-Në këtë paketë të gjithë rrogëulëtit, të gjithë ata me minimum jetik do marrin kartën e konsumatorit. Do u kthehet e gjithë TVSH-ja. Nuk është pak, është 2-3 pensione dhe ky është një lehtësim tjetër.
-Energjia elektrike do zbresë në 7 lekë.
-Nafta do shitet me çmimin që shitet në Kosovë dhe asnjë qindarkë më shumë.
-Partia Demokratike me programin e saj, e cila ka në qendër, boshtin e saj, misionin e saj është individi, qytetari shqiptar.
-Paratë e planifikuara në bilancin e këtij programi ekzistojnë dhe ky program synon kthimin e këtyre tek qytetarët, sepse nuk
do vidhen 130 milionë euro për inceneratorin që nuk ekziston, nuk do ndërtohen rrugë me çmime 10 herë më të shtrenjta se në Kroaci dhe Europë, sepse kryeministri nuk do udhëtojë me avion taksi 21 milionë euro në dy vite, nuk do vidhen 50 milionë euro në një dorë në tunelin e Llogarasë, nuk do ndërtohet kopshti i Edenit 5 milionë euro në oborrin e kryeministrisë.
Program i cili synon një ekonomi të fortë, ku duhet të ndryshojë patjetër model, nga thjesht një importuese neto, konsumatore dhe e shërbimeve, në prodhuese dhe eksportuese të prodhimeve vendase. Kjo kryhet fillimisht nëpërmjet industrializimit të vendit (industrisë përpunuese), i cili është një prej aspekteve kryesorë që rregullon hierarkinë dhe rendin shoqëror të një vendi, duke vendosur në shoqëri disa norma të punës, respektit, meritokracisë
dhe konkurueshmërisë.
E dyta është “Made in Albania-Made in Albania është prodhimi i Shqipërisë”.
PD garanton biznesmenët shqiptarë, investitorët shqiptarë se taksat më të ulëta në Europë do vendosen vitin e parë të qeverisjes sonë.
-Se energjinë do t’a blini tre herë më lirë.
-Se energjinë do t’a blini me çmimin më të ulët në Europë.
-Jemi në vitin e diasporës, e meriton diaspora. Pesë vite, asnjë taksë. Lehtësira të tjera për rikthimin e tyre.
-Garantojmë fermerët se do kenë subvencione për çdo njësi prodhimi, për çdo fidan, për çdo kokë bagëti dhe fondet e BE-së nuk do vidhen, rrëmbehen, siç është bërë deri tani nga AZhBR-ja dhe Ministria e Bujqësisë.
-Ne do bëjmë gjithçka që t’ua kompensojmë prodhuesve, eksportuesve
dëmin që u krijon kursi i këmbimit.
-Do mbrojmë prodhimin vendas.
-Mbështetja ndaj ish-të përndjekurve politikë, si trashëgimia jonë më e ndritur, e Partisë Demokratike, përfundimi në këtë mandat i procesit të dëmshpërblimit, jo për 30 vite të tjera, siç e ka ritmin Rama, është ndër zotimet kryesore në programin tonë qeverisës.
Partia Demokratike gjithmonë e ka dëgjuar, vlerësuar e zbatuar mendimin e intelektualëve, shoqërisë civile dhe gjithmonë ka nxitur bashkëpunimin me të rinjte, promovimin dhe përfaqësimin e tyre.
Bashkëpunimin me intelektualët PD e ka pasur gjithmonë konstant, ka respektuar të menduarit e pavarur, vizionet dhe sugjerimet, dhe mendimet e vyera të tyre ajo ja ka bashkangjitur programit të saj, ku PD sot është një parti e hapur, ku respektohet mendimi i lirë dhe ai ndryshe,
duke konsoliduar besimin e saj në sytë e qytetarëve, për të qenë alternativa më e mirë qeverisëse.
Gjithmonë jemi takuar me intelektualët për të diskutuar për problemet e qytetit, propozimet që ata kanë dhe mënyrën e zbatimit të tyre, si këshilltarët më të drejtë tanët, për paanësinë, qytetarinë, intelektin, integritetin e treguar, si një aset i çmuar i Vlorës.
PD mbështetet në integritetin, pavarësinë e mendimit, vizionin, idetë dhe sugjerimet e tyre. Është një raport i ngritur mbi respektin reciprok, lirshmërinë e mendimit dhe kontributin e ndërsjelltë.
Intelektualët vlonjatë, ashtu si në mbarë Shqipërinë janë një aset i çmuar I qytetit, të cilët janë bashkëhartues, por edhe bashkëzbatues të programit.
Llogaridhënia dhe Transparenca, dy shtyllat kryesore të realizimit të programit,
dhe do na bëjnë t’ju shikojmë drejt e në sy.
Krahas programit të Partisë Demokratike, program ku e gjen veten çdo shqiptar, çdo banorë i këtij vendi, ne kemi dhe programin e Partisë Demokratike për Vlorën, e cila konsiston në më shumë vende pune, infrastrukturë të zhvilluar, dhe taksa më të ulëta për të gjithë; për aktivitete turistike 4-sezonale, pra turizëm gjithëvjetor, dhe turizëm kulturor e ekologjik; Fermerët dhe peshkatarët do kenë mbështetje konkrete për të prodhuar më shumë; me një trashëgimi dhe kulturë që do lulëzojnë.
Ne si Parti Demokratike do t’i kthehemi ndarjes territoriale, me qëllimin e mirë që ne të arrijmë të relizojmë Orikumin Bashki, Novoselën Bashki, Amantian Bashki, Ksamilin Bashki.
Ne do të korrigjojmë me guxim dhe shpejtësi hartën gjyqësore, hartë e cila ka larguar dhënien e drejtësisë qytetarëve
vlonjatë, sikurse do rikthejmë Gjykatën e Apelit dhe atë Administrative, si dhe të gjitha institucionet qendrore që janë larguar nga Vlora pa argumenta, pa analiza.
Konkretisht:
•Bujqësia dhe Peshkimi:
-Subvencionim dhe grante si mbështetje direkte ndaj sektorëve të peshkimit dhe bujqësisë, si sektor prioritar në Vlorë.
-Investime në infrastrukturë ujitëse dhe mbrojtje nga përmbytjet për të rritur rendimentin bujqësor.
-TVSH e drejtë: Rregullim i skemës së TVSH-së për bujqësinë për të barazuar nivelin e TVSH në shitje dhe blerje.
-Dyfishimi i fondeve për mbështetje të drejtpërdrejtë për fermerët, duke përfshirë inputet bujqësore (farëra, fidanë, kafshë race) dhe teknologjitë moderne, të lidhura me një strategji të mirëpërcaktuar të zhvillimit të qëndrueshëm të bujqësisë,
dhe industrisë përpunuese.

  • Turizmi dhe Trashëgimia Kulturore:
    -Zhvillimi i turizmit 4-sezonal duke promovuar jo vetëm bregdetin, por edhe malësitë dhe pasuritë kulturore e historike të Vlorës.
    -Investime në infrastrukturë: Përmirësimi i rrugëve dhe infrastrukturës energjetike në zonat turistike, veçanërisht ato rurale dhe bregdetare, duke siguruar akses të lehtë dhe të sigurt për vizitorët.
  • Portet dhe Interportet:
    -Rishikimi i kontratës për Portin e Vlorës për të siguruar përfitime maksimale për qytetarët dhe shtetin shqiptar.
  • Shndërrimi i Portit të Vlorës në një qendër të rëndësishme për turizmin, duke ofruar shërbime të dedikuara për anijet turistike dhe jahtet, pa harruar rritjen e fuqisë përpunuese të Portit për shërbimet dhe furnizimet me mallra, duke rritur
    kapacitetin përpunues.
  • Iniciativa për punësimin e të rinjve.
  • Mbrojtja e Mjedisit:
    Ruajtja e pasurive natyrore të qarkut si Laguna e Nartës dhe Parku Kombëtar i Llogarasë përmes politikave të qëndrueshme zhvillimi. Një kompani ndërkombëtare do të merret me rehabilitimin ekologjik të zonës.
  • Promovimi i Vlerave Kombëtare
    -Organizimi i aktiviteteve që nderojnë historinë dhe rolin e Vlorës si qyteti i Pavarësisë.
    -Sheshi i Flamurit dhe Sheshi Pavarësia në Skelë do kthehen në identitet.
    -Mbështetje për organizata dhe iniciativa që promovojnë kulturën dhe traditat lokale.
  • Transporti Rrugor dhe Hekurudhor:
    -Përfundimi i projekteve infrastrukturore dhe përmirësim i tyre, me kosto të ulët dhe me cilësi të lartë.
    -Ndërtimi i rrugëve dytësore që lidhin zonat rurale si Dukati, Orikumi dhe Tragjasi me qytetin e Vlorës.
    -Transformimi i Vlorës në një qendër të zhvillimit ekonomik, turizmit cilësor, dhe trashëgimisë kulturore, duke e kthyer atë në një motor të progresit për të gjithë Shqipërinë.
    -Kam edhe një mesazh të qartë dhe të drejtpërdrejtë për të gjithë punonjësit e administratës: Punoni të qetë, mos kini frikë! Pas fitores së koalicionit Shqipëria Madhështore askush nuk do të preket apo do të përballet me hakmarrje. Të gjithë punonjësit e aftë e të ndershëm do të jenë përsëri në detyrë e duhet të mos kenë frikë apo të shantazhohen nga sekti në pushtet.
    Një paralajmërim unë ua përcjellë sot, nga ky takim mbresëlënës për të gjithë ne kandidatët, Kryetarëve të Bashkisë Vlorë, Selenicë, Himarë, Sarandë: Kujdes! Mos
    luani me njerëzit, mos i trysnoni njerëzit, mos blini vota, se do jepni llogari dhe Edi Rama i lëshon njerëzit dhe mbas Erion Veliajt do e keni radhën ju. Provën e parë, eksperimentin e parë Rama në 2013 e bëri me ish-kryetarin socialist të Bashkisë Vlorë. Kështu ka për të vazhduar me të gjithë këta.
    Nuk do i lejojmë as ne, të blejnë vota me patronazhistët në Diasporë, të blejnë vota këtu, të trysnojnë njerëzit. Ne do t’i intensifikojmë denoncimet tona, mbi të gjitha çdo denoncim do jetë denoncimi qytetar, denoncimi politik. Në zgjedhjet e 2021 dhe 2023 ata Drejtorë që ne kemi denoncuar, kryetari i partisë Atirdi, për shkeljen e rregullave dhe të ligjit akoma janë në gjykata. Gjykata e GJKKO ua kthehu Prokurorisë, duke mos ua pranuar pushimin e hetimeve, duke bërë të vazhdojë hetimi. Mos të trysnojnë
    punonjësit, dhe Kryetarët e Bashkive të vazhdojnë punën e tyre. T’a lënë Kërmën Rama në punën e vet.
    -Qytetarëve vlonjat, u them që të dalin e të votojnë për ndryshimin.Arma jonë në përballjen me të keqen është VOTA. Me votë do ndëshkohen të gjithë ata që këto 12 vite e kanë nëpërkëmbur këtë vend, vrarë shpresën, tallur, përbuzur qytetarët e këtij vendi.
    Janë edhe 54 ditë deri në ditën e fitores, ditë vendimtare.
    Le të jenë këto 54 ditë, si një numërim mbrapsht që sapo ka fillur kundër kësaj të keqe, kundër këtij kanceri të madh, me emrin Rilindje dhe Edi Rama, të cilën e kemi detyrim për t’a pastruar nga trupi i Vlorës dhe Shqipërisë.
    Sot duke lexuar një artikull të një politologu, për të qenë i sinqertë ai politologu është i majtë, nisur nga një
    thënie e tij, Rama është tek ata politikanë të cilët e kanë “prostatin në mendje, në tru”.
    Ekipi jonë do jetë një ekip shërbestar, ne ndjekim filozofinë e të madhit Mit’hat Frashëri “Në punë kije për nder dhe lavdi të jesh shërbestar”!
    Ne do jemi shërbestar dhe ndaj Ramës, se ne kemi një mjeke të shkëlqyer, Doktoresh Shkencash, po mbaron dhe specializimin për mjeke psikiatre, Nada Daullen, dhe për çdo mjek pacienti është pacient.
    -Në 11 maj do të jetë një fitore në Vlorë që do garantojë fitoren e Partisë Demokratike, kur fiton Vlora kthehet Partia Demokratike në pushtet.
    Kjo ka ndodhur ne 1992, në 2005 dhe do ndodhi dhe në 2025.
    Për këtë na duhet punë, punë dhe vetëm punë.
    Gjej rastin që në emrin tuaj, të falenderoj Kryetarin e PDSH-së Prof.Dr.Sali Berisha, i
    cili ishte shumë I hapur në suportin drejtuar kandidatëve, përjashtuar një detyrim që ishte për koalicionet ndërpartiake, ndaj partive aleate. Dr.Berisha i ka mbështetur të gjithë kandidatët që morrën pjesë në Primare dhe kandidatët e partive aleate. Kjo hapje që ka suportuar, indukton Prof.Dr.Sali Berisha është hapje për të sjellë demokratët në pushtet. Të gjithë aleatët e koalicionit, në listat tona janë shumë të vyer, janë shumë të dobishëm dhe ne do punojmë të gjithë krah për krah, dhe do jemi si hallkat e një zinxhiri, po janë të gjitha hallkat solide, ne do jemi solid dhe ne na lidh në kuptimin figurativ, zinxhiri I demokracisë, i lirisë, i prosperitetit, i zhvillimit të Vlorës.
    Fushata jonë do zhvillohet me moton e dashurisë për Vlorën, dashurisë për vendlindjen, me atë moton e madhe të
    poetit tonë kombëtar Ali Asllani:
    “Vlorën edhe Vlorën,
    Thelp e kam në zemër,
    Ditën e kam dritë,
    Natën e kam ëndërr…”
    Ditën, Vlorën ne e kemi të gjithë dritë dhe natën, të gjitha ëndërrat e bukura i shikojmë me Vlorën, vlonjatët, të parët tanë, figurat historike, me figurat politike, të dashurit tanë, njerëzit e kulturës, të sportit, të cilët jam I bindur se do na mbështësin në këtë fushatë.
    Ju falenderoj me mirënjohjë, përulësi, për suportin, pjesëmarrjen tuaj !
Një hua jotransparente për SmartCity dhe korruptive në prokurim.

Një hua jotransparente për SmartCity dhe korruptive në prokurim.

Marrëveshja e huasë ndërmjet Këshillit të Ministrave të Republikës së Shqipërisë dhe Fondit për Zhvillim të Abu Dhabit për financimin e projektit “Sistemi i kamerave nën administrimin e Policisë së Shtetit – Smart City” është një hua me kushte jo aq të buta sa ç’pretendohet nga qeveria. Janë 118 milion USD për 15 vite me interes 4%. Në varsi të formulave që janë parashikuar në marrëveshje shteti shqiptar, pra qytetarët shqiptar mbas 15 vitesh, në total do të paguajnë 60 deri 90 mln USD më shumë, pra paguhet diku ose 170 mln USD ose 210 mln USD, kjo në varësi të mënyrës së shlyerjes.
Këtë duhet t’u bëjmë të qartë shqiptarëve. Problemi kryesor është se çfarë po ju
fshihet qytetarëve shqiptarë. Në mendimin tim po ju fshihen dy çështje të mëdha:
E para, ne po na jepet një kredi, po marrim nje hua nga fondi i Abu Dhabit poe pa garë, pa tender, me marrëveshje të drejtpërdrejtë po e përcjellim këtë shumë te Tech-Abu Dhabi. Tashmë nuk do përcjellim 118 mln euro, por siç e thashë më parë 160, 190 ose 210 mln euro, në varësi të formulës së llogaritjes. Kjo, shqiptarëve me të drejtë, theksuar dhe nga specialistët e ekonomisë ju kujton skemën mashtruese të mikrokredive, këtë skemë po e bën qeveria juaj dhe lideri juaj global.
E dyta, asnjë nuk përmendi tek këto diskutimet se pse disa kohë më parë ishte përfolur se ky proces i nevojshëm mund të përfundonte me 60 mln USD dhe si befas u fry kjo faturë në 118 mln USD. Po të
analizosh zërat e shpenzimeve ka shumë pikëpyetje. Nga këtu shkohet tek thelbi i problemit.
Tiparet kryesore të një Smart City, kanë të bëjë më integrimin e teknologjisë së informacionit për nevojat e qytetarëve, duke ua bërë atyre jetën më të lehtë dhe më të sigurtë. Prandaj projektet mbi “Smart City” të cilat permbledhin një shumëllojshmëri të gjerë te rasteve te perdorimit: nga menaxhimi i trafikut në shperdarjen e ujit, ne menaxhimin e mbeturinave, monitorimin e sigurise urbane dhe te mjedisit të qyteteve tona, pavaresisht se investimet ne teknologjine informacionit kane kosto te larte, duhen konsideruar dhe duhen vlerësuar.
Këto projekte nuk janë shpikja e qeverisë apo liderit tuaj global.
Si i tillë, ky projekt edhe mund të votohej nga ne si opozitë në rast se ky do ishte një projekt transparent, në rast se do të ishin diskutuar të dyja anët e medaljes edhe marrja e huas edhe mënyra se si kalon kjo pa garë, pa tenderim, e cila është filozofi e punëve tuaja tek një investitor i caktuar nga Abu Dabi.
Nga ana tjetër, ky projekt, kjo hua, duhet të jemi të ndërgjegjshëm që thellon aventurat fiskale, papërgjegjshmërinë tuaj dhe rrit borxhin publik.
Do thoni ju se borxhi publik është ulur por shqiptarët e dinë mirë se borxhi publik është ulur në vlerë për shkak të mbiçmimit artificial të lekut dhe jo nga politikat tuaja.
Unë po ju jap vetëm një tregues, nga 2013
në 2025 borxhi për frymë është rritur 2.5 herë nga 2230 euro, në 2024 arriti ne 5647 euro për frymë. Pavaresisht se ne dy vitet e fundit, kryesisht per shkak te mbiçmimit te lekut ne tregun valutor, stoku i borxhit publik, ne raport me PBB-ne eshte ulur, kosto e borxhit, parate qe shqiptaret nga taksat e tyre paguajne per interesat e këtij borxhi jane rritur ndjeshëm.
Per vitin 2024, sekti i papergjegjshem ne qeverisjen Shqiperise shpenzoi 13.3 miliarde leke me shume interesat e borxhit publik te vendit, ne krahasim me vitin 2023, ose 133 milione euro me shume nga taksat tona dhe kjo shkon në rritje nga viti në vit.
Rritja e pretenduar ekonomike e viteve 2021-2024 nuk solli perspektive tek njerezit me ne nevoje dhe qytetaret e
thjeshte, te cilët e kanë humbur perfundimisht shpresën per permiresim te gjendjes se tyre ekonomike nen drejtimin e qeverise se sotme.
E dyta, që dua t’a theksoj, vet ky projekt ngjall atë dyshimin për shkak se vlera e dhënies së këtij projekti përcillet pa garë dhe ka një dyfishim shumë të dyshimtë të vlerës së saj .
Projekti Smart-City, e cila projektonte instalimin e kamerave inteligjente në ambientet publike është përfshirë me të dretë në listën e projekteve me rëndësi kombëtare nga qeveria shqiptare dhe parashikohej më parë të kushtonte 60 mln USD.
Cfarë ndodhi që kjo shumë më pas u dyfishua? Pse nuk jepen shpjegime në
Kuvendin e Shqipërisë ?
Fakti që kjo shumë dyfishohet ngre shqetësime të reja të mungesës së garës dhe transparencës. Kushtet kur një projekt I tillë I jepet pa garë një kompanie të zgjedhur në mënyrë preferenciale nga qeveria si dhe mungesa e një tenderi të hapur rrit dyshimet për kapjen e kontratës nga interesa të lidhura me pushtetin.
Mungesa e garës, automatikisht krijon rreziqe të larta për korrupsion dhe klientelizëm nga një pushtet që korrupsionin e ka patur virtytin kryesor të tij dhe ligjet e qepura me dorë, kjo marrëveshje te kjo kategori hyn .
Gjithashtu anashkalimi i një procesi transparent prokurimi me projektin “Smart-City” për paisjet inteligjente të Policisë
Shqiptare mendoj se shkel dhe pika të vecanta të Marrëveshjes së Stabilizim Asocimit me Bashkimin Europian.
Zbatimi i një projekti të tillë kërkon transparencë për llojet e paisjeve të survejimit që do të përdoren, për të dhënat që do të mbledhin, aftësinë e njohjes së fytyrës dhe forma të tjera të identifikimit biometrik, informacion mbi buxhetin e përdorur, vendet nga të cilat janë blerë këto teknologji, procedurat e prokurimit dhe prodhuesit e këtyre teknologjive.
Në këtë projekt ka dhe përfolje për sa i përket sigurimit të paisjeve teknologjike, nga kompani të cilat janë të lidhura me teknologjinë e informacionit dhe inteligjencën artificiale kineze, e cila është problem sot në botë për sigurinë, dhe një nga problemet kryesore sot të Shteteve të
Bashkuara të Amerikës.
Në rast se do të përmendja zërat e projektit se si janë shpërndarë, keni parashikuar 31 mln USD për software, 62 mln USD për paisjet hardware, 8 mln USD shërbime profesionale dhe 17 mln për mirëmbajtje për 4 vjet. Kjo shuma 62 mln për 8 mije kamera lë shumë për të dëshiruar.
Kjo marrëveshje mendoj se nuk i plotëson kushtet për një marrëveshje të drejtë, marrëveshje transparence, marrëveshje ekonomike, ku ne sigurojmë që paratë e marra borxh do përdoren me eficense, efikasitet dhe ekonomicitet. Kjo është arsyeja që unë do e votoj kundër.
Te kjo pjesa se sa siguri jep Policia jonë dhe se sa siguri jep vet klima që ju keni
prodhuar që rrezikoni t’a ktheni Shqipërinë në një Big Brother të madh ku të ndërhyni në jetesat personale apo në probleme personale.
Problemet në Policinë e Shtetit do ti trajtoj në një rast tjetër.

Pasojat e Reformës Territoriale-Administrative e vitit 2014, ku për 10 vjet në njësitë administrative nuk ofrohen as shërbimet bazike

Pasojat e Reformës Territoriale-Administrative e vitit 2014, ku për 10 vjet në njësitë administrative nuk ofrohen as shërbimet bazike

I mëshoj diskutimit se seancat më të rëndësishme janë seancat që ju kushtohet zgjedhësve tanë, mbi çështjet e zonave tona zgjedhore, diskutime që duhet të realizohen në çdo kohë.
Dua të jap atë realitet të trishtë e të zbehtë, një realitet që nga dita në ditë është akoma më I zymtë, realiteti i investimeve, i furnizimeve me energji elektrike dhe ujë në njësitë administrative në Bashkinë Vlorë.
Takimet me banorë të këtyre njësive, të cilat janë pjesë e Bashkisë Vlorë, janë skaneri I vërtetë se si operon pushteti vendor e qendror në këto zona. Ato janë tërësisht jashtë çdo vëmendje
institucionale, dhe kjo na bën të pohojmë me zë të fortë që Reforma Territoriale-Administrative e vitit 2014/2015, është reforma që ka persekutuar për më shumë se 1 dekadë këto zona, sepse Bashkia Vlorë dhe Bashkia Selenicë I ka anashkaluar në investime e shërbime.
Në njësitë administrative të Bashkisë Vlorë (Novosele, Qender, Orikum, Shushice), janë zona të lëna në harresë.
Është e trishtë që ende, në 2025 në këto njësi, në pothuajse çdo fshat përbërëse të tyre (Orikum,Radhimë, Bestrovë, Babicë e madhe/ e vogel, Hoshtime, Kanine, Kerkove, Narte, Sherishte, Panaja, Xhyherine, Zvernec, Novosele, Aliban, Bishan, Mifol, Poro, Dellenje, Delisuf, Trevllazer, Cerkovine, Skrofotine, Fitore, Akerni, Shushice, Bunavi, Beshisht, Grabian, Drithas, Mekat, Llakatund, Ceprat, Risili), ende mungon uji I pijshëm,
ujësjellësa të amortizuar e të dalë jashtë funksionit, ku dhjetra banorë të këtyre njësive ende e sigurojnë ujin e pijshëm me burime dytësore apo e marrin atë nga ato linja të amortizura , njëherë në dy ditë apo një orë në 24 orë.
Infrastruktura vazhdon të jetë në lëngatë, bashkangjitur shërbimeve të tjera urbane të cilat as që bëhet fjalë. Banorët e nderuar të këtyre zonave, të cilët janë dhe njerëz shumë punëtorë I përgjgijen nevojave të komunitetit me burime të tyre private, sepse shërbimet bashkiake aty kane qenë dhe janë “zero”.
Orikumi, Radhima, si zona ku dhe përqendrimi turistik eshte më I madh gjatë muajve te veres,por edhe fshatra tetjere, ende vuajne mungesen e energjise elektrike ne moment te caktuara, ku shkeputjet jane te perseritura per ore te tera.
-Banoret e Novoseles shprehen se nje problem tjeter madhor mbetet mosdhenia e titujve te pronesise per tokate tyre, ku shumicen e rasteve ata perndiqen dhe nga bindjet politike.
-Bujqësia, si sektori bazë i ekonomisë së njësive administrative, sidomos fshatrat e njësitë administrative Novoselë (Aliban, Bishan, Mifol, Poro, Dellenje, Delisuf, Trevllazer, Cerkovine, Skrofotine, Fitore, Akerni) nuk kanënjohur asnjë mbështetje këto 12 vite. Mungesa e ujit të pijshëm në të gjitha fshatrat e njësisë administrative Novoselë, mos pastrimi i kanaleve kulluese, mungesa e kanaleve vaditëse, subvencionimi selektiv, mungesa e rrugëve dytësore që lidhin parcelat bujqësore, amortizini irrjetit të ujësjellësit, çmimi i lartë i naftës për fermerët, taksat e larta kanë bërë që të goditet ekonomia bazë e çdo familje të këtyre zonave, të cilat janë të
lidhura pazgjidhshmërisht me bujqësinë e blegtorinë.
-Disa banore te fshatit Akerni kane ngritur shqetesimin se 50 familje (ne afersi te zones ku po ndertohet airporti) kane mungese te energjise elektrike dhe furnizimit me uje, problem ky qe vazhdon prej shume vitesh. Ata shprehen se asnje institucion nuk u jep zgjidhje, edhe pse kerkesate tyre I kane percjelle zyrtarisht prane ketyreinstitucioneve qysh prej muajit tetor.
-Edhe banoret e Panajse theksojne se per dekada, ceshtja e ujit te pijshem dhe furnizimit me uje ka qene problem paresor I gjithe zones, ku banoret e sigurojne furnizimin me puse ose shume here duke e blere ate.
-Banorë të Kaninës, Babicës së Madhe e të Vogël, ende nuk kanë marrë dëmshpërblimet përkatëse nga kalimi I
Bypassit në tokat e banorëve të kësaj zone.

  • Pronën e Andon Mëhillit kullotën e Llogarasë e kthyer nga Agjensi e Pronave me vendim nr kadastral 28681 në fshatin Palasë dhe me vendim hipotekor 376 te dt 28 . 08. 2007 ju nuk ja lini pronarit po ja merrni me VKM dhe ua jepni oligarkëve të kryeministrit dhe kusarëve të tij, siç i quan vlonjati trim e kurajoz Paskal Nesturi.
    -Në këto njësi administrative ka shkolla 9-veçare e gjimnaze të mbyllura në pothujase cdo njësi administrative, ndërsa ato pak qe kanë rezistuar të jenë hapur e zhvillojnë mësimin në klasa kolektive.
    -Ne do ndërtojmë/ përpilojmë dhe një program të veçantë, në rakordim me programin qendror të Partisë Demokratike, për të gjitha Bashkitë e Qarkut Vlorë, ku çdo problem do jetë në fokus.
    -Banorët e fshatrave të Lumit të Vlorës, fshatrave rreth Kuçit përsëri janë ngritur në
    protestë për ujin, duke larguar mjetet e firmës që do të grabisi ujin e lumit Shushicë, do të marri ujin nga Buronjat e Kuçit për t’ua përcjellë oligarkëve në Dhërmi dhe Palasë, të njëjtën gjë që doni të bëni në Tragjas dhe më gjerë.
    Ne, si Parti Demokratike dhe unë personalisht si deputet i Vlorës jemi në mbrojtje të së drejtës së këtyre banorëve për ruajtjen e ujit, mbështetur në të gjitha normat e së drejtës kombëtare dhe asaj ndërkombëtare.

13.03.2025, në Kuvend

Fjala-mirënjohje në Kuvend kushtuar dy personaliteteve të qytetit të Vlorës, Prof.Dr.Bardhosh Gaçe, për botimin “Fjalori Enciklopedik i Vlorës”, dhe studiuesit të historisë së nacionalizmit shqiptar z.Enver Memishaj Lepenica, për botimin-studim monografik kushtuar Avokatit Skënder Muço:

Fjala-mirënjohje në Kuvend kushtuar dy personaliteteve të qytetit të Vlorës, Prof.Dr.Bardhosh Gaçe, për botimin “Fjalori Enciklopedik i Vlorës”, dhe studiuesit të historisë së nacionalizmit shqiptar z.Enver Memishaj Lepenica, për botimin-studim monografik kushtuar Avokatit Skënder Muço:

Në këtë seancë të fundit të këtij Kuvendi, unë dëshiroj të përcjellë një mirënjohje të veçantë për dy personalitete, studiues të historisë së qytetit të Vlorës dhe jo vetëm, me dy botime të tyre të vitit 2024, të cilat janë nga botimet më të mira të përcjella në Qarkun e Vlorës.
Prof.Dr.Bardhosh Gaçe dhe Studiuesi i apasionuar i historisë Enver Memishaj, shënuan emrin e tyre në kulturën kombëtare të Shqipërisë.
Profesor Bardhosh Gaçe përfundoi një punë voluminoze të nisur në vitin 1987, duke hartuar “Fjalorin Enciklopedik të Vlorës”.
Fjalori Enciklopedik i Vlorës, një material poliedrik, kuptohet siç është natyra e fjalorëve të tillë, me 1100 faqe është një pasqyrë e gjallë, e plotë e traditës kulturore, zakonore historike të Vlorës, duke e paraqitur kurdoherë këtë visar të Vlorës si pjesë përbërëse të kulturës, historisë së gjithë popullit shqiptar.
Në këtë Enciklopedi përshkruhet jeta materiale e shpirtërore e banorëve qysh nga kohët e lashta deri në ditët e sotme.
Lënda e këtij Fjalori Enciklopedik për Vlorën është parë në reflektim të thellë të ngjarjeve politike, historike e shoqërore të Vlorës, ngjarje në të cilat Vlora ka vënë vulën e vetë në histori, duke pasur si kriter pasqyrimin me fakte dhe paanësi të së
vërtetës, fenomeneve dhe proceseve të jetës dhe luftës për liri dhe pavarësi.
Në mjaft nga këto zërat e Enciklopedisë jepen gjurmët e vendbanimeve, lashtësia e qytetërimi në bashkësitë ilire të kësaj treve. U shtohen këtyre zërave edhe ato zëra që përshkrojnë pasuritë minerale e natyrore, monumentet kulturore e historike, aspektet më të rëndësishme për fatet historike e shoqërore, jetesa tradicionale, bota e pasur shpirtërore e artistike zhvilluar në Vlorë, zhvillimet ekonomike e sociale, organizimi shoqëror e shtetëror ndër vite, si dhe përpjekjet për arsimin shqip, zhvillimet në muzik e letërsi, arte kulturë, sporte, objektet e arkitekturës, botime të ndryshme, partitë politike, etj.
Mjaft zëra për zhvillimet ekonomike, ato të zejtarisë, të industrisë, bujqësisë, blegtorisë, etj.
Enciklopedia ka një karakter e informacion
mjaft të gjerë, të dhëna dhe statistika, nxjerrë nga arkivat e Ankarasë, të Stambollit, Napolit, Venedikut, Romës, Londrës, Vjenës, si dhe botime të vendit tonë dhe ato të huaja. Arkivat në këto vende, në të cilat studiuesi, Profesori i mirënjohur Bardhosh Gaçe ka qëmtuar si një bletë punëtore, punëtor i palodhur i mendjes, duke plotësuar një porosi që ish-Kryetari i Akademisë së Shkencave Profesor Aleks Buda përcolli në vitin 1987 kur u përcoll në Shqipëri “Fjalori Enciklopedik Shqiptar”, Profesori Aleks Buda kërkoi që fjalorë të tillë enciklopedikë të përcillen për të gjitha qytetet e Shqipërisë, për Korçën, Shkodrën, Vlorën, Tropojën, Durrësin, dhe më gjerë.
Në këtë mënyrë, Profesor Gaçe realizon një detyrë të madhe qytetare, detyrë kulturore dhe historike për rrethin e Vlorës.

17 mars 2025 në Kuvend

Rreziqet e BSHZH për financat publike dhe stabilitetin e tregut bankar

Rreziqet e BSHZH për financat publike dhe stabilitetin e tregut bankar

Aktet normative shmangin kontrollin e Kuvendit mbi Financat Publike

Duke analizuar në detaje projektligjin dhe relacionin e projektligjit për Bankën Shqiptare të Zhvillimit (BSHZH), mund të identifikohen një sërë elementesh që përbëjnë rreziqe të mundshme për ekonominë, financat publike dhe stabilitetin e tregut bankar. Më poshtë kam renditur këto problematika dhe pasojat e tyre të mundshme.

  1. Mungesa e një mekanizmi të qartë për Kontrollin dhe Monitorimin e Rrezikut
    Relacioni që në hyrje të tij specifikon se BSHZH do të financojë “sektorë të nënfinancuar të ekonomisë, ndërmarrjet e vogla dhe të mesme, përfshirë mikrondërmarrjet dhe startup-et, si dhe mbështetjes së projekteve zhvillimore, që lidhen me përmirësimin dhe modernizimin e infrastrukturës fizike dhe digjitale, me fokus të veçantë tek investimet e gjelbra”. Pra bëhet fjalë të financuar sipërmarrje me risk të lartë por nuk përcakton qartë një mekanizëm të fortë kontrolli për vlerësimin e rrezikut të kredive dhe investimeve. Përkundrazi, kjo bankë jo vetëm do të operoje në sektorët që relazioni i quan si “dështime të tregut” të cilët mbartin riskun më të lartë por në të njëjtën kohë nuk do ti nënshtrohet të njëjtave rregullave strikte që i nënshtrohen bankat tregtare në Shqipëri, rregulla të cilat u mundësojnë atyre të minimizojnë riskun dhe të sigurojnë fitim.
    Pajsojat e mundshme që mund të sjell mungesa e një strukture të fortë të menaxhimit të rrezikut, janë:
  • Financimi i projekteve jo të qëndrueshme ekonomikisht, që nuk kanë kthyeshmëri reale, duke orientuar fondet jo vetëm në shtigje me riskqe të larta por dhe në sektorë joproduktivë të ekonomisë.
  • Kreditimi pa analiza të plota të aftësisë paguese të huamarrësve, duke rritur numrin e kredive të këqija. Startup-et, investimet e gjelbra janë të vështira për t[u analizuar me objektivitet edhe nga banka me struktura të konsoliduara të analizës dhe monitorimit të huamarrësit.
  • Mund të rrezikojë krijimin e një një borxhi të keq të akumuluar, që përfundimisht duhet mbuluar nga buxheti i shtetit çka do të ishte një barrë për të gjithë taksapaguesit. Pra tëë taksapaguesit do të paguanin borxhin që do të përfitonin një pjesë e taksapaguesve sipërmarrës që do të financonte kjo bankë. Për më tepër, rritje e kredive me probleme (NPL) do të ndikonte negativisht në stabilitetin e bankës me probabilitet nxitjen e një krize financiare të shkaktuar nga një institucion publik.
    Natyrisht që mbështes konstatimin që sektorët e nënfinacuar të ekonomisë kanë nevojë për një mbështetje financiare, mbështetje të cilën nuk e marrin nga bankat dhe institucionet e tjera të kreditimit për shkak të riskut të lartë që paraqet aktiviteti i tyre. Por, kjo mbështetje duhet të vijë në një formë të mirëmenduar dhe të provuar për suksesin e saj, dhe jo në formën e një eksperimenti që mund të thellojë problemin dhe të rrezikojë jo thjesht keqpërdorimin e fondeve publike por dhe stabilitetin e brishtë të sistemit financiar të vendit.
    Fakti se shembulli i një banke të tillë vjen nga Bashkimi Europian nuk duhet të na emocionojë dhe as konfuziojë. Krijimi i një banke kombëtare të promovimit (national promotional banks – NPBs) nuk është pjesë e detyrueshme e procesit të integrimit në Bashkimin Europian. Sipas dokumentit të Komisionit Evropian të datës 22 korrik 2015 (të cituar në Relacion) “mbetet në dorën e shteteve anëtare individuale të vendosin nëse duhet të krijohet një NPB, si dhe për formën e strukturën e saj”.
  1. Ndikimi i lartë i politikës dhe rreziku i klientelizmit
    Sipas projektligjit, BSHZH do të jetë një shoqëri aksionare ku shteti do të mbajë të paktën 51% të kapitalit (Kreu I, Neni 6). Gjithashtu, Këshilli Mbikëqyrës dhe Këshilli i Administrimit do të jenë të emëruar nga qeveria (Kreu II, Neni 13, 15). Pra Asambleja e Përgjithshme e pronarëve që dominohet nga Qeveria zgjedh organet drejtuese të bankës. Ky përcaktim e vë Bankën në kontrollin e plotë të qeverisë me drejtues politikë ngjashmërisht me atë që ndodh me ndërrmarjet e tjera shtetërore si OSHEE (FSHU), ujësjellësat, etj. Kjo varësi mbart së paku 2 probleme:
    Së pari, rreziku i ndërhyrjes politike në vendimmarrjen e bankës është i plotë. Drejtimi i Bankës do të jetë në dispozicion të nevojave të Qeverisë duke e kthyer bankën në një institucion që merr vendime të bazuara në interesa afatshkurtra politike dhe jo në analiza financiare të studiuara. Kjo jo vetëm që do të ishte keqpërdorim fondesh për motive politike por do të paraqiste një risk të lartë për sektorin financiar. Ndryshe nga një ujësjellës që keqmenaxhimi apo menaxhimi politik afatshkurtër sjellin dëme të cilat nëse ndërpriten e shpëtojnë institucionin nga dëmet e mëtejshme, për një bankë orientimi afatshkurtër politik e fut institucionin në një rrugë pa kthim që nuk jep mundësinë për rikuperim edhe nëse abuzimi ndalon. Kjo do të rrezikonte jo thjesht falimentimin e bankës por qëndrueshmërinë e sistemit financiar shqiptar në tërësi. Institucionet financiare menaxhohen me politika afatmesme dhe afatgjata të mirëstudiuara.
    Për fat të keq Shqipëria ka përvojë në këtë drejtim. Nga 3 banka Shtetërore të krijuara në në vitin 1993 kur u krijua sistemi bankar me 2 nivele, njëra prej tyre, Banka Kombëtare Agrare, falimentoi. Dy bankat e tjera, Banka Kombëtare Tregtare nga keqmenaxhimi ndërkohë që ishte pranë alternativës së likuidimit për shkak se ishte pa kapital, u privatizua nga Qeveria Socialiste për 1 Dollar dhe banka tjetër, Banka e Kursimeve, ndaloi kreditimin çka e shpëtoi nga falimentimi deri në privatimizimin e saj të mëvonshëm.
    Së dyti, një drejtim politik i Bankës mundëson financimin e projekteve të lidhura me grupe politike apo biznese të favorizuara duke thelluar korrupsionin. Pra në vend të një mundësie për zhvillimin e ekonomisë dhe drejtësisë sociale në vend Banka do të jetë përballë riskut të shndërrimit në një burim të korrupsionit dhe klientelizmit të cilat tashmë janë në nivele të larta. Përveç kësaj një bankë e tillë do të deformonte tregun pasi do të përdorte fonde publike dhe jo vetëm për të krijuar avantazhe në treg për grupet politike dhe bizneset klienteliste të Qeverisë duke e promovuar akoma më shumë klientelizmin dhe politizimin si burim suksesi në dëm të meritokracisë.
  2. Barrë e vazhduar për Buxhetin e Shtetit
    Projektligji dhe Relacioni specifikojnë se kapitali fillestar i bankës do të jetë 10 miliardë lekë, ku pjesa më e madhe është financim nga Buxheti i Shtetit (Kreu I, Neni 7 dhe Neni 8). Gjithashtu, banka do të ketë mundësi të marrë fonde të tjera nga burime ndërkombëtare dhe nga buxheti i shtetit. Për më tepër, në pikën 4 të Nenit 7 përcaktohet se “Banka Shqiptare e Zhvillimit respekton standardet dhe praktikat më të mira ndërkombëtare të mjaftueshmërisë së kapitalit gjatë gjithë veprimtarisë së saj”. Kjo do të thotë që me rritjen e kreditimit nga ana e bankës do të vijë një moment që do të jetë e nevojshme shtimi i kapitalit çka do të lindë detyrimi nga ana e Buxhetit të Shtetit për të shtuar akoma fonde tek banka për pjesën e vet të kapitalit aksionar (të paktën 51%). Kjo shtesë fondesh në kapital për sa kohë që banka të funksionojë dhe të japë hua do të jetë e vazhduar.
    Sipas Nenti 8, pika b dhe c, Buxheti i Shteti do të ofrojë dhe “garanci shtetërore” për “Produktet e kursimit të mbledhura nga publiku” dhe “instrumente të tjera financiare” që do të emetojë banka për të financuar aktivitetin e saj . Kjo do të thotë që në rast dështimi të bankës Buxheti i shtetit jo vetëm ekspozohet përballë humbjes së parave që ka investuar si pronar (siç rriskojnë të gjithë pronarët e tjerë) por humbja e Buxhetit të Shtetit është e plotë pasi merr përsipër të mbulojë të gjitha fondet që ka grumbulluar Banka nga palë të treta. E thënë ndryshe, atë garanci që bankave tregtare ja u jep Agjencia e Sigurimit të Depozitave, BSHZH do ja japë Buxheti i Shtetit. Në tregun bankar, ASD është një palë e tretë që cenohet nga falimentimi i bankave dhe bën presion te drejtuesit e bankave tregtare që mos të angazhojnë bankën në risk të lartë që mund të rrezikonte falimentimin. Ndërkohë, në rastin e BSHZH është Buxheti i Shtetit që menaxhohet nga Qeveria që cenohet nga falimentimi i bankë. Për analogji do të duhej që Qeveria të bë presion te drejtuesit e BSHZH që i zgjedh po vetë, që mos të angazhojnë bankën në risk të lartë që mund të rrezikonte falimentimin . Me pak fjalë Qeveria do të mbikëqyrë veten.
    Përveç kësaj eksiton dhe një rrezik për borxhin publik. Nëse banka nuk është e qëndrueshme financiarisht, mund të marrë financim apo kredi në vlera të larta duke përdorur garancinë shtetërore. Këto kredi “de facto” janë detyrime të Buxhetit të Shtetit dhe një situatë e tillë do të rriste më tej borxhin publik. Për me tepër, nëse banka bëhet e paqëndrueshme dhe kërkon ndihmë financiare të vazhdueshme me garanci shtetërore, rritja e Borxhit Publik do të rrezikojë të dalë jashtë kontrollit, çka në një skenar negativ por me probabilitet real ndodhjeje, do të provokonte një krize buxhetore.
  3. Rreziku i shtrembërimit të tregut bankar dhe konkurrencës së padrejtë
    Projektligji parashikon që BSHZH do të operojë në segmente të nënfinancuara të ekonomisë dhe do të sigurojë financime të favorshme për bizneset dhe projektet strategjike (Kreu I, Neni 4). Duke pasur mbështetje shtetërore dhe duke mos pasur qëllim fitimin, BSHZH ka mundësinë të ofrojë kredi me norma më të ulëta interesi se bankat private, duke krijuar konkurrencë të pandershme. Pra, edhe nëse ky projekt do të rezultonte i suksesshëm, ai do të rrezikonte të krijonte varësi të bizneseve nga financimi publik, duke dëmtuar zhvillimin e një sektori privat të pavarur financiar. Kjo do të rriste rrezikun e zhvendosjes së klientëve nga bankat private në BSHZH, duke dëmtuar sektorin bankar ekzistues. Si përfundim mund të thuhet se ky projektligj mbart problematika të mëdha strukturore, të cilat, nëse nuk adresohen, mund të sjellin pasoja negative që u përmendën më lart, si ndikim politik dhe mungesë e pavarësisë në vendimmarrje, rritje e kredive të këqija, barrë e shtuar për buxhetin e shtetit, konkurrencë e padrejtë etj. Një iniciativë për krijimin e një institucioni financues të tillë për të mbështetur sektorët e nënfinancuar të ekonomisë kërkon që të gjenden rrugët për krijimin e mekanizmave të kontrollit dhe monitorimit të rrezikut, sigurimi të pavarësisë së plotë nga ndikimi politik si dhe krijimin e një strategjie të qartë për parandalimin e falimentimit.

Fjala e mbajtur në Seancën Plenare të dt 17.03.2025 dhe e Botuar në Gazeta Sot më 18.03.2025

Përsëri për Tragjasin…Arsyet pse nuk duhet të merret uji i një lumi të caktuar.

Përsëri për Tragjasin…Arsyet pse nuk duhet të merret uji i një lumi të caktuar.

Më duket larg realitetit, se ne në Vlorë, jemi shokuar nga tentativa për grabitjen e ujit të Tragjasit, që kjo qeveri dhe ky sekt po ju bën banorëve të Tragjasit, Orikumit, Dukatit, Radhimës, të gjithë zonës goditjes që do ti japi turizmit.
Këtë radhë nuk dua të flas me pasione politike, por do argumentojë “Pse nuk duhet të merret uji i një burimi të caktuar, i një lumi të caktuar, pa miratimin e komunitetit përkatës dhe ku shkelet korniza ligjore në fuqi?”.
Në radhë të parë shkelet Kushtetuta, neni 56 i saj, sepse ky projekt po kalon në heshtje të plotë.
Shkelet neni 56 që kërkon se cilido qytetar shqiptar duhet të informohet për gjendjen e mjedisit dhe mbrojtjen e tij. Praktikisht këta, me pseudoekspertët që kanë gjetur, si në çdo fushë, specialistët e ligjërimit të grabitjes, me ekspertiza fallso, sugjerojnë/artikulojnë se praktikisht në lumin e Tragjasit me prurje më pak se 700 litra/sek merren 300 litra/sek për qëllime të resorteve turistike, 130 litra/sek lihen për zonën, 11 litra/sek lihen për banorët e Tragjasit dhe 200 litra/sek lihen për lumin dhe në këto kushte të dhëna me tregues fallso prishen të gjithë treguesit hidrologjik, ajo marrëdhenie miqësore e njeriut me ujin, të njeriut me natyrën, sepse ajo përqindje e lenë (200 kurrë nuk është 700) nuk e lot më rolin, sikundër e ka bërë nëna natyra.
Marrja e ujit, ky operacion që do të bëjë kjo qeveri, në këtë forëm, pa i pyetur banorët, duke i poshtëruar, duke i gënjyer, duke i mashtruar, duke mos i dëgjuar, duke mos i informuar, duke i dhënë informacione fallso, në fakt banorëve të Tragjasit dhe Vlorës ju kujton “gjermanin në vitin ‘44, kur dogji fshatin”. Pra, e ka bërë gjermani në ‘44 që dogji fshatin Tragjasë, fshat i lidhur me luftën për liri, me 40 dëshmorë dhe heronjë që ka dhënë, e bëjnë dhe këta 81 vite më vonë, të cilët duan t’i marrin ujin. Dihet se sa i rëndësishëm është uji për shqiptarin, për fermerin, për atë që do të zhvillojë turizmin. Zona e Tragjasit, Dukatit, Orikumit, Radhima është një nga zonat më të pasura të Vlorës. Është vendi që do t’i takojë e ardhmja e zhvillimit të turizmit në Vlorë.
Kujtoj këtu se Radhima është pionere e turizmit në Vlorë.
Janë gjashtë Konventa ndërkombëtare që nuk lejojnë pa miratimin e banorëve marrjen e një sasie uji të caktuar prej rrjedhjes natyrore.
Por, mbi të gjitha mbizotëron e Drejta e Vjetër D(t)okësore shqiptare që është kthyer në të drejtë universale dhe ndërkombëtare sot, se uji i lumit të një zone të caktuar nuk tjetërsohet, as nuk devijohet pa dëshirën e banorëve.
Neni 52, i ligjit 111/2012 (Ligji për menaxhimin e ujërave) që flet për dhënien e një leje, autorizimi, koncesioni, ku organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore përkatëse të ujit do të mbështeten në përparësitë e mëposhtme:
a) Furnizimin me ujë të popullsisë, përfshirë edhe kërkesat e industrive që ndodhen brenda vijës kufizuese të qendrave të banuara dhe që kanë një nivel të ulët konsumi; jo më kërkesat e asaj industrie turistike që pritet të zhvillohet në Tragjas.
b) b.Përdorimet për ujitje, bujqësi e akuakulturë.
Neni 6, i ligjit 111/2012 ‘Të menaxhimit të ujërave” dikton se ‘Parimet e menaxhimit të integruar të burimeve ujore dhe respektimi i integritetit të baseneve ujore, duhet të jetë i bazuar në kërkesat sociale dhe ekonomike për burime ujore, duke mbrojtur dhe ruajtur cilësinë e këtyre burimeve dhe cilësinë e mjedisit për brezat e ardhshëm.
Praktikisht, marrja me mbi 50% të sasisë së ujërave të lumit Tragjas, duke lënë dy herë më pak, bën që të kemi po dy herë ulje të sasisë së ujit në burimet nëntokësorë, si dhe në puset që furnizohen banorët poshtë rrjedhjes së lumit, aq më tepër që në të gjitha rastet kemi formacione shkëmbore karbonatike dhe dolomitikë, të cilët janë shkëmbinj të përshkueshëm ndaj ujrave nëntokësorë.
Referuar Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë, Neni 56 thekson se: “Kushdo ka të drejtë të informohet për gjendjen e mjedisit dhe për mbrojtjen e tij”.
Në vijim të Konventës së AARHUS-it, e cila është ratifikuar nga Shqipëria që në vitin 2000 dhe është e detyrueshme të zbatohet, sepse është shkelur “E Drejta për t’u informuar, për të jetuar në një mjedis të pastër”, Neni 4 i Konventës, që thotë se “çdo palë do të parashhikojë pjesëmarjen e hershme të publikut, ku të gjitha alternativat janë të hapura dhe publiku mund të marrë pjesë në mënyrë efektive”. Për rrjedhojë, edhe procedurat e deritanishme janë të pavlefshme.
Përpara 10 ditësh ka premtuar fjalën Kryetari i Bashkisë i Sektit Rama se do shkonte për dëgjesë te banorët dhe është kthyer nga rruga.
Kjo thuhet edhe nga neni 46 i Direktivës
2000/60/EC e Parlamentit Evropian dhe e KE, e dt. 23.10.2000, marrëdhëniet e detyruara me publikun nuk kanë përfshirë në asnjë rast informimin e banorëve të Tragjasit. Kush duhet dhe do ta mbaj përgjegjësinë për këtë gjë?
Ju kujtoj se banorët e Tragjasit janë punëtorë, të mençur dhe trima !
Neni 19, i ligjit 111/2012 për menaxhimin e burimeve ujore thot se ‘Për mbrojtjen e gjendjes natyrore të ujërave veprojnë të gjitha aktet, ligjore e nënligjore, në fuqi për mbrojtjen e mjedisit në Republikën e Shqipërisë, si dhe marrëveshjet, konventat, protokollet ndërkombëtare, në të cilat Republika e Shqipërisë është palë’.
Konventat Ndërkombëtare të cilat shkelen :

  1. Vendimi i 10 shtatorit 1929, i Gjykatës së Përhershme të Drejtësisë Ndërkombëtare për çështjen ‘Juridiction of the River Order’;
  2. Akti final i Kongresit të Vjenës, më 1815;
  3. Konventa ESPOO 1991, në të cilën është palë Shqipëria (4 tetor 1991);
  4. Konventa e Helsinkit, 1992, në të cilin është palë Shqipëria (06.09.1996);
  5. Konventa e Nju Jorkut, 1997, ku Shqipëria, ende, nuk është palë dhe
  6. Direktiva 2000/60EC e Parlamentit Europian dhe e Këshillit Europian, e datës 23 Tetor 2000, me titullin “Ngritja e një kuadri ligjor për veprimet e komunitetit në fushën e politikës së ujrave’, etj.,

    dt.10.03.2025, në Kuvend