Me Bujar Leskajn, Vlora i rikthehet Vlorës

Me Bujar Leskajn, Vlora i rikthehet Vlorës

Fytyra e Edi Ramës ka marrë një çerre të një disfatisti ende pa ardhur 25 prilli. Për këtë vranësi që i peshon mbi fytyrë, por ato kanalet e rrudhave që i përshkojnë faqet dhe ballin, përgjegjësinë e madhe e mban kandidatura e Bujar Leskajt në Vlorë. Pse? Se termet e Ramës nuk e trondisin dot Vlorën heroike të Bujar Leskajt. Ku është Bujar Leskaj është dhe Vlora dhe ku është Vlora është dhe Bujar Leskaj.
Deklaratat nëpër cepa rrugësh si xhepist apo në ndenjëset e prapme të makinës si “eskort-eshat” me telefona se ça bën “Leskua” në Vlorë janë një klithmë të asaj koshiencës dhe bindjes së tij se në Vlorë është rikthyer një titan, për të cilën ai mbart një frikë të trashëguar që kur Bujar Leskaj drejtonte Kontrollin e Lartë të Shteti. Ministrat dhe sekretarë të përgjithshme të shpurës së hajnisë së Ramës janë kallëzuar në prokurori për vjedhje të mëdha. Korrupsioni i tij 8 vjeçar u nxor sheshit nga Bujar Leskaj. Ishte po Leskaj që denoncoi aferat e koncesioneve dhe PPV-ve. Për të mos u keqkuptuar, këtë se ka bërë prej përkatësisë së tij historike si i djathtë, se për atë punë ka çuar edhe ish-ministra të qeverisjes së djathtë, por se i ka qëndruar besnik pozicionin, Kushtetutës dhe detyrimit të shqiptarëve për transparencë mbi shpenzimet e fondeve
Mbi të gjitha, Rama i druhet Bujar Leskajt për shkak se ai e di që Bujari nuk do i vjedh, as do bëjë pazare, por sepse ai do fitojë aty ku Rama vet nuk fiton dot kurrë, tek zemrat e vlonjateve. Pikërisht, kësaj fitoreje të sinqertë i druhet më së shumti, sepse allishverishet apo pazaret me vota do i hidhen ne erë në 25 prill pasi vlonjatët votojnë me zemër dhe jo me zarfa lekësh. Dhe zemrën e tyre e ka fituar Bujar Leskaj. Është Bujari që e njeh Vlorën në çdo pëllëmbë të shtrirjes së tij gjeografike, historike dhe kulturore dhe se potenca e tij patriotike dhe përkatësia vlonjate është armatura dhe banderola ku çdo qytetar vlonjate gjen veten e tij.
Por ç’di Rama për Vlorën, ky deputet kinse vlonjat?Përveç tapetit të lungo-mares, ai nuk e di se ata që kalojnë mbi atë sixhade betoni janë në gjendje të mjeruar. Se kontrasti i investimit të lungo mares me xhepat e vlonjateve është më i thellë se kanali i Otrantos dhe se po ta gërvishtës çik atë fasadën me të cilën e ka lyer Vlorën, zbulohet një qytet i lënë në harresë. Nëse do të bëhej një sondazh, furia e takimeve elektorale të Bujar Leskajt i përngjason një referendumi lokal në Vlorë dhe e vendos këtë kandidat në vendin e parë të të gjitha partive, sa i përket organizimit, nuancave kulturore me promovime librash mbi të gjitha tek thjeshtësia e të qenit vlonjat(që përbën fisnikëri) me të cilën Bujar Leskaj takohet me çdo qytetar. Ditari elektoral i Bujar Leskajt është “lungo-marja” e vërtetë ku gjendet ky qytet dhe vlonjatet në tërësi, për të cilët në 8 vite po të marrësh fjalimet e Ramës gjen vetëm të përmendur togfjalëshin “lungo-mare” se për vlonjatët as nuk i ka përmend e as nuk i ka konsideruar.
Bujar Leskaj në Vlorë është një nga kandidaturat më të forta me të cilat prezantohet e djathta, jo vetëm kaq por triumfi i tij do të jetë vula kryesore që do të shënohet në epitafin e gremisjes politike të Edi Ramës.
Botuar ne Gazeten 55, date 16 Prill 2021

Bujar Leskaj në Vlorë jep mesazhe të forta për dijen dhe kulturën e rrënuar duke falur libra

Bujar Leskaj në Vlorë jep mesazhe të forta për dijen dhe kulturën e rrënuar duke falur libra

Botuar ne Gazeten Shqiptare, date 13.03.2021 nga Ndriçim Kulla
Shpallja e emrave të deputetëve në listat përfaqëuese të partive në kuvendin e Shqipëisë, këto ditët e fundit, ka kthyer në vëmendje të publikut një problem shumë të madh për të cilin është folur herë pas here dhe për të cilin ndjeshmëria e ndërkombëtarëve ka qenë shumë e lartë. Përfaqësimi sa më dinjitoz i partive në demokracinë parlamentare është i barasvlershëm me alfën dhe omegën e demokracisë, ose praktikisht me zgjedhjen e njerëzve më të mirë si përfaqësues të popullit. Po e përsërisim këtë fjali të thjeshtë, pasi edhe pse është themelore, rrugës së parlamentarizmit shqiptar humbi dalngadalë kuptimin dhe gjurmët në lojërat elektorale. Kjo ishte arsyeja që Partia Demokratuike nisi një luftë të drejtë para do vitesh për dekriminalizimin dhe më pas kristalizimin e figurës së deputetit.
E para ishte një luftë që as duhet të ekzistonte fare, pasi nuk mund të kishte asnjë arsye që deputetët të kishin lidhje me dënimin dhe krimin.
E dyta është një luftë që duhet ende të vazhdojë për të arritur rezultatet që priten prej saj. E themi këtë se edhe listat që sapo janë prezantuar ndonse mund të kishin nevoj për ndonjë përmirësim të lehtë përgjithësisht në to mishërohen njerëz që plotësojnë dy përbërësit themelorë të parlamentarizmit dinjitoz: janë njerëz të zgjedhur në shumë arritje dhe cilësi administrative dhe karakteriale dhe nga ana tjetër, janë njerëz që përfaqësojnë vërtetësisht vlerat më të mira të zonës që përfaqësojnë.
E gjithë kjo simbiozë përfaqësimi, më erdhi menjëherë në mendje sapo mësova për një fakt sa interesant aq edhe të rrallë unik të kësaj kohe fushate. Përfaqësuesi i Partisë Demokratike për qarkun e Vlorës, zoti Bujar Leskaj, kishte shpërndarë në zonat e Vlorës , Sarandës, Konispolit dhe Delvinës, në takimet me popullin, libra të ndryshëm artistikë, filozofikë e të mendimtarëve shqiptarë.Jam i bindur se Edi Rama kreu i qeverisë së sotme që e ka shpurë qeverisjen për librin ,kulturën dhe arsimin në buzë të varrit nga, që është mësuar, që kënaqsinë e punës së tij në raport me qeverisjen për të cilin populli i ka dhënë mandatin ta ndaj me milonerët do ketë qeshur me ironi.
Nga gjithçka që kemi parë dhe dëgjuar këto 8 vjet nga qeverisja e tij unë mund supozoj se mund të ketë konsumuar edhe një bised të tillë me Taulant Ballën, Damian Gjiknurin apo ndonjë tjetër drejtues: ”Shiko, shiko, sa arkaik këta vazhdojnë me librat! Shikojmë punë tonë ne, këta le të vazhdojnë me avazin e librave dhe të mëndjes.
Përpara shok ,na duhen shumë ata që nuk kanë lexuar kurrë një libër ,të fortët ,oligarkët biznesëmenët me sa më shumë para, sepse libri të lë në vënd nuk të çon kurrë në pushtetin e parave .Paraja të çon në pushtet” . E mbuloi me batuta ,me egërsi dhe fotografi realitetin shqiptar duke krijuar një realitet alibik, duke zvënësuar realitetin e ëndërruar të shqiptarëve për dije , kulturë dhe ndryshim. Dhe vërtet një raport të tillë ka patur Qeveria e Edi Ramës me dijet dhe kulturën për këto dy mandate ,që ka adminstruar Shqipërinë. Prandaj nuk është aspak e zakontë diçka e tillë, përkundrazi unike. Por ne duhet të shohim më tej një fakti simbolik, qoftë kyt edhe propagandistik. Sepse edhe si propagandë ne kemi aq shumë nevojë si shoqëri dhe si komb të nxisim me cdo kusht dhe me të gjitha mjetet leximin dhe përhapjen e kulturës së dijes dhe filozofisë. Vetëm se një veprim i tillë, i kryer në një fushatë elektorale, merr një domethënie krej tjetër, hap një horizont krejt të ri. Në përputhje edhe me programin e partisë demokratike, që i mëshon fortësisht edukimit dhe mësimdhënies jo vetëm të brezit të ri, por edhe të gjithë sistemit-vend shqiptar, ky akt në një nga qarqet elektorale të vëndit tonë në këtë fushat zgjedhore konkretizon në mënyrë sa të thjeshtë aq edhe të drejtpërdrejtë këtë mendim: qeverisja e ardhme për të cilën Lulzim Basha konkuron për kryeministër duhet të jetë parësisht edhe qeveri e dijes dhe kulturës siç edhe ka premtuar. Akoma dhe më tepër bëhet i rëndësishëm ky fakt, për shkak se qeveria e sotme ka qenë një qeveri që jo vetëm e ka lënë pas dore arsimin dhe edukimin, por e kanë sakatuar dhe shkatërruar atë në mënyrën më përbuzëse. Politikat e saj jo vetëm nuk kanë nxitur asgjë, por kanë bllokuar edhe ato pak mundësi që kultura jonë kish krijuar në vite, psh atë tradit të mrekullueshme të panaireve që u nxi e u sabotua prej kësaj qeverie. Bie në kontrast një qendrim i tillë me arritjet e mëdha që Bujar Lekaj si Ministër i Kulturës pat arritur në kohën e tij. Zëri i librit u fut si zë i posacëm në buxhet, si kurrë ndonjëherë, filloi projektet prioritare të librave që do të realizonin rrjetëzimin e bibliotekave në cdo vend të Shqipërisë dhe për më tepër i dha udhë botimit dhe futjes në strukturën kurrikulare të mendimit shqiptar. Janë pikërisht antiteza, e kundërta e qasjes socialiste që nuk bëri asgjë, as edhe pas alarmit më të frikshëm e rrëqethës që ajo mund të merrte nga realiteti që tregoi një sondazh autoritar në vitin 2019, sipas të cilit në një milion shqiptarë nuk kanë lexuar as edhe një libër gjatë një viti. Kjo është kriza më rrënqethëse që ka krijuar qeveria “rilindase” e Edi Ramës jo vetëm në Shqipëri por në krejt kontinentin europian.
Në këtë kuptim, veprime të tilla të ngjallin shpresë se më në fund është arritur të kuptohet rrënja e të gjithë të këqijave të parlamentarizmit tonë, mungesa e përfaqësimit me njerëz të ditur, të kulturuar e të aftë. Vetëm se ky episod më la një mbresë po kaq të bukur e shpresëdhënës edhe për reagimin ose më mirë “mikëpritjen” që populli i zgjuar dhe dinjitoz i kësaj zone bëri dhuratës në dukje “të papritur” të kandidadit të vet. Kjo tregoi edhe njëherë se populli kërkon dhe dëshiron që të përfaqësohet nga njerëz të “masës” së vet, në kuptimin e vlerësimit dhe respektit për dijen dhe kulturën, për mësimin dhe edukimin. Vetëm kështu plotësohet ai binom njeri i zgjedhur-përfaqësues i popullit, që aq shumë e ka njollosur politikën tonë e për të cilën aq shumë po luftojmë të gjithë bashkë, intelektualë, shoqëria civile e përfaqësuesit ndërkombëtarë. Le të jetë ky një shembull i mirë fushate të vlertë dhe një etalon i çmuar krahasimi për përzgjedhjen, sjelljen dhe konceptin me të cilin duhet ti afrohet njerëzve cdo përfaqësues i tij. E në fund, le të jetë kjo parantezë e bukur elektorale, parathënia domethënëse e një premtimi që duhet të mbahet plotësisht në qeverisjen e ardhshme, nga kushdo palë qoftë: Shqipëria ka nevojë të rimëkëmbet ekonomikisht po aq sa ka nevojë të rimëkëmbë edhe qasjen e saj ndaj arsimimit dhe edukimit të njerëzve të saj.

Problemet e arsimit nuk duhet të jenë thjesht çështje politikash, por qëllime me objektiva të qarta.

Problemet e arsimit nuk duhet të jenë thjesht çështje politikash, por qëllime me objektiva të qarta.

Të dashur miq!
Ky seminar është veprimtaria e parë që konkretizon bashkëpunimin mes PD, Bordit të Intelektualëve dhe shoqërisë civile. Ky bashkëpunim do të jetë i vazhdueshëm, në dobi të palëve dhe interesit publik.
Nëpërmjet këtij seminari synojmë që shqetësimet dhe problematikat tuaja ti përcjellim në institucionet e reja pas 25 Prillit
Kam nderin të ndaj me ju disa mendime dhe të paraqes pjesë të programit të Partisë Demokratike për arsimin.
Arsimi është një nga fushat më të rëndësishme të çdo shoqërie dhe të çdo sistemi.
Përmes arsimimit shoqëritë dhe kombet u transmetojnë pjesëtarëve të tyre dijen, kulturën, trashëgiminë kulturore, vlerat përmes të cilave shkon përpara shoqëria.
Arsimi është një nga shtyllat kryesore të zhvillimit të një kombi, pasaporta integruese e tij në botën e qytetëruar ndaj kërkohet që ai të jetë sa më i përsosur dhe më i arrirë për të siguruar jo vetëm një të ardhme të mirë e të qëndrueshme të fëmijëve tanë, por dhe një përfaqësim dinjitoz të rinisë shqiptare në botë.
Arsimi krijohet përpara kombit dhe i paraprin procesit të ngjizjes dhe krijimit të tij, por është momenti kur krijohet shteti dhe lind përgjegjësia shtetërore që kujdeset për shtrirjen dhe mbarëvajtjen e tij në të gjithë vendin.
Ashtu siç ka ndodhur edhe në sistemin tonë shkollor, ndryshimet e shpeshta të bëra këto 30 vitet e fundit, kanë treguar se arsimi është munduar të përshtatet sa të mundë me ndryshimet sociale në vendin tonë, por edhe me ato globale. Por këto ndryshime nuk kanë qenë shumë të studiuara.
Eksperimentimi në arsim nuk është diçka e keqe, por kur ky eksperimentim kalon caqet hapësinorë dhe kohorë, atëhere ai bëhet i dëmshëm dhe ndikon negativisht.
Reformat e fundit në arsim dhe debatet që i kanë shoqëruar atë dëshmojnë për një rritje të ndërgjegjësimit të shoqërisë për problemet e arsimit dhe shkollës. Këto probleme duket se i përkasin gjithë shoqërisë dhe jo vetëm një pjese të saj. Por janë vënë re dhe po dalin në pah shumë problematika, të cilat në disa raste, nëse nuk trajtohen me seriozitetin e duhur mund të lënë pasoja të rënda në arsimimin e brezave.
Është trishtuese kur shikon nga politika që problemet e arsimit i trajton thjesht si çështje politikash dhe jo si qëllime me objektiva të qarta.
Do të dëshiroja këtu të citoja Kulturologun, Prof. Ndriçim Kulla, i cili shkruan: “Arsimi i ri, që duhet të zëvëndësojë arsimimin e dështuar të Edi Ramës duhet të ndryshojë nga qëlllimi i qartë që duhet të ketë. Ai duhet që të jetë një arsimim, i cili duhet të ndryshojë në mënyrë krejtësisht cilësore përmirësimin e arsimimit në vazhdimësi. Ai duhet të jetë një arsimim që duhet të përfshijë ose të forcojë në mësimdhënie edukimin pedagogjik, edukimin e munguar krejtësisht patriotik, edukimin familjar, por edhe edukimin europian. Branko Merxhani thoshte se Shqipërinë duhet ta kthejmë në fabrikë pedagogjike. Çfarë do të thotë kjo pjesë e formulave të neoshqiptarizmës e cilësuar 70 vjet më parë në realitetin e sotëm shqiptar, kur fëmijët tanë janë më tepër nën ndikimin e grupit paralel, se sa të shkollës dhe shoqërisë! Ndërkohë që pedagogjia sot më shumë se kurrë në kushtet e modernitetit teknologjik dhe në kohën e internetit dhe telefonisë celulare duhej të ishte një antivirus i gjallë për të ruajtur fëmijët nga efektet anësore të këtij zhvillimi të domosdoshëm është gati anemike për ti paraprirë një mbrojtje të tillë.”
Të dashur miq!
Partia Demokratike me programin e saj “Shqipëria Fiton Arsimin” përpiqet të mbushë dhe të rregullojë difektet e mbartura dhe të shkaktuara nga qeverisja e Ramës.
Plani i PD është një plan konkret, i zbatueshëm dhe larg premtimeve boshe por me angazhime konkrete dhe të realizueshme.
Ne do të sigurojmë tekste shkollore të reja falas, për 350 mijë nxënës. Po kështu fëmijët e të gjitha familjeve në nevojë do të përfitojnë paketa shkollore dhe tekste falas gjatë gjithë arsimit parauniversitar. Ne nuk do të lëmë asnjë fëmijë pa ndihmuar.
Ne do të rrisim me 60% pagat e mësuesve dhe as edhe një mësues nuk do të marrë më pak se 700 Euro në muaj rrogë. Kështu ne do sjellim më shumë të ardhura dhe mirëqenie për 35 000 familjet e mësuesve tanë të arsimit parauniversitar.
Nëpërmjet programit “Shqipëria fiton arsimin” ne do të ofrojmë program pas-shkollor dhe ushqim për orët shtesë e cila do t’ju vijë në ndihmë fëmijëve për përforcimin e dijeve të marra. Ky program do ti mbajë fëmijët të sigurt në shkollë dhe larg rrugës.
Ne do të sjellim arsimim cilësor për të gjithë. As edhe një nxënës nuk do të lihet pas dore e të diskriminohet. Ne do të arsimojmë çdo fëmijë, pavarësisht statusit të tyre social, ekonomik apo aftësive të kufizuara.
Pikënisje e programit tonë për Arsimin e Lartë është ligji i ri i Arsimit të Lartë.
Ky ligj i mirëkonsultuar, do t’i japë fund epokës së braktisjes së universiteteve publike nga qeveria.
Universitetit do t’i rikthehet autonomia funksionale dhe liria e spikatur akademike, përmes mekanizmave financiarë, ligjorë dhe akademikë.
Baza e zhvillimit të Arsimit të lartë të sanksionuar në ligj, do të jetë tregu i dijes në një konkurrencë të ndershme vlerash e arritjesh shkencore e akademike, midis institucioneve të arsimit të lartë publik dhe atij jopublik.
Rikonceptimi i programeve të Arsimit të lartë profesional, do të orientohet si prioritet për t’i dhënë fund diskriminimit e inferioritetit të diplomimit për profesione te ndryshme.
Me ne mësuesia do bëhet profesion i ekselentëve.
Në do të kërkojmë të arrijmë synimin sipas parimit, një Universitet-një kampus.
Një ligj i mirë ka nevojë për një financim të mirë.
Ne do ta bëjmë këtë. Se bashku me Lulzim Bashen do ta realizojmë këtë plan
Dyfishimi i buxhetit për arsimin e lartë, do të shoqërohet me projektin për Grante të dedikuara për IAL-të, me qëllim përmirësimin e infrastrukturës fizike, mësimore e kërkimore shkencore si dhe krijimin e Fondacionit shqiptar për shkencë, inovacion dhe zhvillim.
Pedagogu mbetet themeli i çdo arritje akademike, shkencore e diplomimi cilësor.
Ai është identikiti i Universitetit.
Me ne ai do të trajtohen si elitë dhe do të kenë përgjegjësi po si elitë, pa korrupsion, pa plagjiatura e fiktivitet.
Pedagogët do të mirëpaguhen, në një rritje page impresionuese përgjatë katër viteve, deri në 900 euro për lektor dhe 1300 euro për profesor.
Për ata do të atashohen fonde në bazë departamenti, për kërkim shkencor të gjithanshëm. Mbështetja e tyre në futjen e teknologjisë në mësimdhënie, do të jetë e vazhdueshme dhe shumëdimensionale.
Në universitetin tonë, Studenti nuk do të jetë më klienti, apo blerësi inkonjito i dijes, shpeshherë fallco. Ai do të jetë qendra e interesit mësimor dhe qëllimi themelor i punës dhe i funksionit akademik e shkencor të Universitetit.
Bursa e plotë për çdo student në ciklin e parë apo të dytë nga familjet me të ardhura nën 64 mijë lekë, do të jetë një ndihmë shumë e madhe për çdo student e familjet shqiptare.
Bursa 50% për studentët nga familjet me të ardhura mbi 64 mijë lekë, vendos një drejtësi sociale të duhur.
Praktika e paguar (30,000 lekë) për 10 mijë studentë, për një vit pasi mbarojnë universitetin, do t’i japë një mundësi të artë çdo të riu, për t’u integruar në tregun e punës dhe për t’i dhënë vlerë diplomës.
Ne do t’i japim fund diskriminimit universitar, duke shembur çdo barrierë formale komunitare, ekonomike, mesatareje që dëmton meritën, preferencën por dhe talentin e të rinjve tanë.
Me ne, çdo të riu do t’i mundësohet vazhdimi i shkollës së lartë.
Ne duam dhe do ta realizojmë që ata të studiojnë këtu, të bëjnë karrierë këtu, të zhvillojnë vendin e kombin.
Në programin tonë orientohet Krijimi i Akademisë së Ekselencës për financimin e më të mirëve drejt 15 universiteteve më të njohura të botës.
Njëherazi që do të synojmë, nëpërmjet ofertave konkrete, thithjen në ekzekutiv e administratë të atyre të diplomuar prej vitesh jashtë dhe negociimin e kontributeve për vendin, të atyre që financohen me bursa ekselence.
Komunitetit shkencor ne do t’i japim më në fund Ligjin e ri për Shkencën, inovacionin e zhvillimin por dhe financimin e duhur.
Akademia e shkencave do të shkojë drejt një depolitizimi total dhe reformimi ligjor e strukturor. Ndërsa Libri, si çelës dije, do të inkurajohet dhe do të mbështetet.
Ndërsa për Universitetin e Vlorës “Ismail Qemali” si derivim i programit kombëtar të Partisë Demokratike premtoj që:
1.Zhvillimi i Universiteti të Vlorës do të jete ne vemendjen e qeverise dhe do ti kushtohet nje rendesi e vecante.
2.Amendimi i ligjit të arsimit të lartë do t’i shërbejë UV “Ismail Qemali” për t’i dhënë më shumë liri akademike dhe autonomi financiare.
3.Rritja e buxhetit shtetëror për UV “Ismail Qemali” për mësimdhenien, kerkimin shkencor, laboratoret, etj
4.Përpilimi i një strategjie efiçente dhe koherente të arsimit të lartë do t’i shërbejë UV “Ismail Qemali” për të përmirësuar kapacitetet mësimore, pedagogjike dhe kerkimin shkencor.
5.Promovimi i degëve dhe studimeve akademike për të cilat ka më shumë nevojë ekonomia rajonale dhe sektorë te tjere strategjikë, siç është turizmi, ekonomia, inxhinieria navale, mekanike e elektrike, teknologjia e informacionit, shkencat detare, matematika, fizika, mesuesit etj.
6.Hapja dhe promovimi i studimeve doktorale të tjera në UV “Ismail Qemali” , rihapja e degëve të Akademisë Navale dhe Aviacionit.
7.Ulja e tarifave studentore për të gjitha ciklet e studimeve universitare, bachelor, studimet master dhe doktorature ne Universitetin e Vlores.
8.Ngritja e një rrjeti eficent shkollash profesionalene rajonin e Vlores per arsimimin e studenteve ne profesionet qe ka nevoje tregu i punes
9.Kthimi i subvencioneve për studentët ne nevoje dhe ofrimi i bursave shtese per studentet e shkelqyer ne Universitetin e Vlores.
Miqtë e mi!
Duke ju përshëndetur dhe duke ju uruar suksese në këtë seminar modest, dëshiroj t’ju shpreh angazhimin e kryeminisrit të ardhshëm, Lulzim Basha, se qeveria e PD do të bëjë ndryshimin e nevojshëm, për të cilin shqiptarët kanë kaq shumë nevojë.
Suksese!
Bujar Leskaj
(Fjala në seminarin e organizuar nga Bordi i Intelektualëve dhe Shoqërisë Civile në Qarkul e Vlores për çështjet e arsimit- Vlorë)

Keqmenaxhimi – Gropat financiare të buxhetit të vitit 2021.

Keqmenaxhimi – Gropat financiare të buxhetit të vitit 2021.

Botuar ne gazetën Mapo, datë 02.02.2021.
Procesi i përgatitjes, rishikimit, ekzekutimit, monitorimit dhe raportimit të Buxhetit të të gjithë shqiptarëve ka lejuar shkelje të rënda të disiplinës fiskale nga entet publike, sidomos gjatë viteve 2014-2020, në kundërshtim flagrant me kërkesat e Ligjit nr. 9936 datë 26.06.2008 “Për menaxhimin e sistemit buxhetor në Republikën e Shqipërisë”.
Edhe pse Buxheti i Shtetit për këtë vit është glorifikuar në ekstrem nga qeveria, shqetësimet e shprehura nga Banka Botërore, Banka Evropiane për Rindërtim dhe Zhvillim dhe kohët e fundit edhe nga misioni online i Fondit Monetar Ndërkombëtar dëshmojnë se realizimi i parametrave kryesorë të këtij buxheti lë shumë për të dëshiruar. Institucionet ndërkombëtare i konsiderojnë objektivat e realizimit të të ardhurave buxhetore, të deficitit buxhetor, investimeve kapitale dhe borxhit publik si vështirësisht të realizueshme për këtë vit.
Dhe në të vërtetë, procesi i përgatitjes, rishikimit, ekzekutimit, monitorimit dhe raportimit të Buxhetit të të gjithë shqiptarëve ka lejuar shkelje të rënda të disiplinës fiskale nga entet publike, sidomos gjatë viteve 2014-2020, në kundërshtim flagrant me kërkesat e Ligjit nr. 9936 datë 26.06.2008 “Për menaxhimin e sistemit buxhetor në Republikën e Shqipërisë”, i ndryshuar. Një papërgjegjshmëri e tillë, e ngritur në sistem, ka ulur ndjeshëm kredibilitetin e Buxhetit të Shtetit. Ky proces ka mundësuar marrjen e angazhimeve financiare (projekte të mëdha e të vogla, koncesione, PPP etj.), jo në përputhje me kuadrin rregullator në fuqi dhe krijimin e detyrimeve të mëdha të prapambetura, të cilat janë kthyer në mina lundruese me risk të jashtëzakonshëm mbi financat publike gjatë këtij viti 2021 dhe në vijimësi.
Dobësitë dhe thyerjet e sistemeve të kontrollit përgjatë të gjithë ciklit buxhetor, programimi i dobët, çeljet buxhetore, alokimet dhe rialokimet e fondeve jo gjithmonë të dokumentuara, pasuar me mos regjistrim të qëllimshëm të shpenzimeve, për të qëndruar në vlerën e buxhetit të miratuar, me marrjen e angazhimeve buxhetore nëpërmjet hapjes së tenderave ose nënshkrimit të kontratave, pa pasur në dispozicion fondet e miratuara në buxhet (rasti më i fundit flagrant, ai i Tunelit të Llogarasë), mos regjistrimi, regjistrimi pjesor apo regjistrimi jo në periudhën e duhur buxhetore të kontratave publike, si dhe raste të realizimit formal të shpenzimeve, kryesisht për investime, në fund të vitit, përbëjnë devijime të rënda të disiplinës së Buxhetit të Shtetit për vitet 2017-2020.
Një zotim absurd që ka goditur rëndë kredibilitetin e Buxhetit të Shtetit për këtë vit e përbën angazhimi qeveritar për realizimin me 10.6 për qind tejkalim, të të ardhurave buxhetore. Një tejkalim i tillë nuk është vërejtur deri tani në asnjë nga të gjitha 30 vitet fiskale ushtrimore 1991-2020. Mesatarja e tejkalimit të të ardhurave të Buxhetit (flasim për shifra absolute të ardhurash buxhetore në nivele 2.8-3.6 miliardë euro) ka qëndruar në 3-4 për qind më shumë, edhe në vitet më të mira të rritjes ekonomike (2002, 2008, 2018). Tejkalimi i të ardhurave me 10.6 për qind, si parashikim për këtë vit, është përcaktuar qëllimisht kaq i lartë nga qeveria (pa asnjë studim shkencor mbështetës për këtë nivel), në mënyrë që të deklarojë shpenzime të fryra në kohë pandemie dhe investime të larta publike, për të fituar pikë zgjedhore, përpara zgjedhjeve të përgjithshme parlamentare të 25 prillit 2021.
Mosrealizimi i këtij treguesi gjatë këtij viti do të përbëjë një gropë të madhe financiare, ku do të gremisen treguesit kryesorë makroekonomikë të vendit, si Borxhi Publik, Deficiti Buxhetor, si dhe investimet publike të reklamuara me butafori të madhe si më të mëdhatë e dhjetë viteve të fundit. Kultura më e thjeshtë dhe standard ekonomike dhe financiare ta do që në periudha krizash, gjëja më e paktë që mund të bësh, është të përmbash investimesh, për të korrigjuar raportin shpenzime-të ardhura, në favor të këtyre të fundit.
I pari që do ta ndiejë mosrealizimin dramatik të të ardhurave buxhetore për këtë vit, do të jetë treguesi i borxhit tonë publik, i cili do të katapultohet në pothuajse 100 për qind të Prodhimit të Brendshëm Bruto (ose mbi 12.7 miliardë euro), së bashku me borxhin e padeklaruar të detyrimeve të prapambetura dhe pagesave nga zbatimi i kontratave të partneriteteve publik-privat. Sipas të dhënave zyrtare nga Ministria e Financave dhe Ekonomisë (https://www.financa.gov.al/wp-content/uploads/2020/11/Detyrimet-e-Prapambetura-Shtator-2020.pdf), që nga viti 2014 deri në vitin 2020, borxhet jashtë llogarive fiskale, zëri që përfaqëson detyrimet e prapambetura, arritën në 70 miliardë lekë në shtator 2020, ose 570 milionë euro. Një audit i brendshëm i Ministrisë së Financave dhe Ekonomisë gjeti se në vitin 2019, mbi 46% e faturave të detyrimeve të prapambetura nuk ishte kontabilizuar brenda afatit prej 30 ditësh në sistemin e Thesarit (SIFQ). Krijimi i detyrimeve erdhi nga keqfunksionimi i të gjithë zinxhirit, që nga procesi i planifikimit e deri te përdorimi i fondeve. Akumulimi i detyrimeve të prapambetura ka dalë jashtë kontrollit, kryesisht prej kapaciteteve të mangëta menaxhuese.
Detyrimet e prapambetura për periudhën 2014-2020 janë krijuar për disa arsye kryesore. Së pari, në shumë raste, kontratat për investime realizohen përtej parashikimeve buxhetore. Kjo po ndodh tani edhe me projektin e Tunelit të Llogarasë. Së dyti, autoritetet kontraktuese ndryshojnë destinacionin e fondeve nga një projekt në një tjetër. Skandali i mirëfilltë i fundit në këtë drejtim është ai i projektit të Rrugës Vlorë-Orikum, i denoncuar edhe nga Presidenti i Republikës. Shpesh, projekti i ri ka nevoja më të mëdha për financime dhe bëhet shkak për akumulim detyrimesh, duke anashkaluar rregullat e Buxhetit të Shtetit.
Ligji për Menaxhimin Buxhetor në Republikën e Shqipërisë është shumë i rreptë për marrjen e angazhimeve (firmosje kontratash) nga institucionet publike pa pasur fondet në dispozicion. Kur nëpunësi autorizues i njësisë së qeverisjes së përgjithshme merr përsipër angazhime jashtë fondeve të parashikuara në buxhet ose në kundërshtim me këtë akt apo akte të tjera ligjore, ai/ajo është përgjegjës për shlyerjen e detyrimit. Po ky ligj nuk është zbatuar asnjëherë dhe shumë persona duhet të hetoheshin, ndërkohë që deri më tani nuk është marrë as edhe një masë e vetme administrative.
Një gropë tjetër e madhe e hapur në menaxhimin e Buxhetit të Shtetit për këtë vit e përbëjnë pagesat për të 14 koncesionet dhe PPP-të ekzistuese, të cilat kapin shifrën tejet të lartë prej 118 milionë eurosh. Financat tona publike kanë vepruar deri tani me papërgjegjshmëri të skajshme dhe nivel të ulët profesionalizmi, jo vetëm në nënshkrimin e kontratave respektive, duke ia lënë pothuajse të plotë riskun Buxhetit të Shtetit, por edhe në administrimin e tyre. Kontratat koncesionare nuk regjistrohen brenda 5 ditëve nga nënshkrimi i tyre dhe nuk regjistrohen për vlerën e plotë të angazhuar. Konkretisht, sipas gjetjeve të auditimeve të KLSH-së, të zhvilluara gjatë vitit 2019, kontrata e koncesionit të rrugës së Arbrit është regjistruar 9 muaj me vonesë, kontrata e koncesionit për subvencionimin e mirëmbajtjes të autostradës Milot–Morinë është regjistruar rreth 3 vite me vonesë, kontratat e koncesioneve të incineratorëve regjistrohen të copëzuara vit pas viti dhe një kontratë e lidhur nga Bashkia Tiranë për ndërtimin e shkollave nuk rezulton të jetë regjistruar fare! Audituesit e KLSH-së kanë konstatuar se çeljet buxhetore të financimit të kërkuar për këto kontrata nuk përputhen me vlerat e kontraktuara, sipas viteve respektive.
Duke marrë në konsideratë që përgjatë këtij viti dhe në 4 vitet e ardhshme do të vihen në funksionim një numër i madh projektesh të reja koncesionare dhe PPP, në veçanti në fushën e infrastrukturës publike, pagesat për këto detyrime të krijuara rishtazi do të rriten me shifra shqetësuese, duke e rrezikuar seriozisht Buxhetin e Shtetit.
Pritshmëritë për uljen e të ardhurave tatimore edhe gjatë këtij viti, si pasojë e efekteve negative ende mbizotëruese mbi ekonominë tonë nga pandemia e Koronavirusit, sjellin një risk të shtuar për respektimin e kufirit të pagesave për koncesionet/PPP në nivelin e 5% të të ardhurave tatimore të vitit ushtrimor të mëparshëm, në kushtet kur pagesat faktike rezultojnë në tejkalim të planit të miratuar dhe në mos regjistrim të angazhimeve të ndërmarra në Sistemin e Informacionit Financiar Qeveritar (SIFQ) për kontratat e nënshkruara.
Duhet theksuar se gropat e mësipërme financiare të Buxhetit janë krijuar me vetëdije të plotë nga strukturat përgjegjëse të qeverisë së sotme, duke parashikuar një sërë aktesh normative korrigjuese, për të mbushur gropat kryesore, si mosrealizimi i pritshëm i të ardhurave buxhetore dhe i treguesit të investimeve publike. Për qeverinë e përfshirë nga ethet e garës zgjedhore, rëndësi ka nisja e shpenzimeve marramendëse elektorale, pa respektuar madje as edhe kufirin kohor buxhetor të datës 20 janar 2021 për të bërë çelje fondesh për projekte të reja. Shkelja e qëllimshme me të dyja këmbët nga ana e qeverisë, e kërkesave të Ligjit nr. 9936 datë 26.06.2008 “Për menaxhimin e sistemit buxhetor në Republikën e Shqipërisë”, i ndryshuar, do t’i sjellë financat publike të vendit në një rrezik real dhe të lartë të falimentimit dhe mospërmbushjes së detyrimeve të shërbimit të borxhit publik, kryerjes së investimeve të domosdoshme për rimëkëmbjen e ekonomisë, shmangies së risqeve të borxhit të stërmadh të pushtetit vendor, të borxhit të akumuluar tatimor dhe shpëtimit të skemës së sigurimeve shoqërore dhe pensioneve.
Vetëm fitorja e Partisë Demokratike në zgjedhjet e 25 prillit do të mund të rikthejë kredibilitetin e humbur në realizimin e Buxhetit të Shtetit për këtë vit dhe vitet në vijim. Programi ekonomik i kësaj partie, i prezantuar nga Kryetari Basha është realist, me shpirt patriotik, i mbështetur në burimet reale të zhvillimit të vendit dhe në avantazhet krahasuese të tij në rajon e më gjerë.
Programi do të sjellë ringritjen e familjes shqiptare dhe rikthimin e shpresës dhe perspektivës për rininë tonë. Ai mundëson, nëpërmjet subvencionimit të karburantit për operatorët turistikë, sprovën e parë për mbështetje direkte nga Buxheti i Shtetit për këtë sektor, i cili ka përbërë lokomotivën e eksporteve shqiptare të shërbimeve gjatë dekadës së fundit.
Programi ofron zgjidhjen e vetme dhe efektive të daljes nga rrënimi i afërt dhe i pashmangshëm i financave publike, ku ka çuar qeverisja e papërgjegjshme dhe e korruptuar e sektit Rama. Programi bazohet në rritjen e konsiderueshme të të ardhurave në Buxhetin e Shtetit për vitet 2021-2024, nga miradministrimi fiskal, disiplinimi i financave publike dhe luftës totale kundër korrupsionit dhe dukurive të kapjes së Shtetit, të denoncuara nga të gjitha institucionet ndërkombëtare dhe partnerët tanë strategjikë.
Bujar Leskaj

Bujar Leskaj: Rama po preku votën, përgjigjja e qytetarëve do të jetë më e fortë se asnjëherë tjetër.

Bujar Leskaj: Rama po preku votën, përgjigjja e qytetarëve do të jetë më e fortë se asnjëherë tjetër.

Në asnjë moment apo shans nuk do ketë një koalicion te PD me PS. Përndryshe do te ishte tradhti ndaj demokratëve dhe qytetarëve.
-Intervistë ekskluzive për KOHA JONE e Bujar Leskaj, drejtues i shtabit elektoral të PD në qarkun Vlorë-
Pyetja 1: Pse u kthyet në politikë kur ishit kryetar i KLSH, një organ kushtetues?
Bujar Leskaj: U riktheva, sepse ky rikthim është një sfidë. Unë do të veçoja dy parametra që e bënë vendimin tim të rikthimit në politikë të lehtë.
E para, situata ekonomike dhe politike e Shqipërisë, e cila në vitet e qeverisjes Rama është situata më e vështirë në gjithë vitet e tranzicionit, problematikat me administrimin e fondeve nga ana e kësaj qeverie, keqmenaxhimi i fondeve të qytetareve; të gjitha këto të denoncuara nga ana e KLSH që drejtoja.
Së dyti, Dashuria dhe përkushtimi që kam për qytetin tim, Vlorën.
Vlora është nga qytetet më të goditura nga qeverisja e Rilindjes. Mijëra të rinj të larguar në emigrim, mijëra intelektualë e profesionistë të zotë kanë braktisur pa kthim Vlorën dhe Shqipërinë.
Pas 8 vjet dështimesh, Rama mund të ofrojë vetëm më shumë dështime dhe fatkeqësi për familjet shqiptare dhe për Shqipërinë.
Qytetarët e Vlorës meritojnë ndryshim, meritojnë një qeveri ndryshe që punon për njerëzit, jo për veten. Qytetarët e Vlorës e meritojnë një qeveri të Partisë Demokratike. Vlonjatët meritojnë shërbestarë që t’i përfaqësojnë.
Rinia jonë meriton shpresë, meriton mundësi, meriton shansin të ndërtojë një jetë të lumtur në atdhe.
E, në rast se do t’i referohesha poetit tonë të madh, Ali Asllani, dashuria për Vlorën përmblidhet në vargjet e tij:
“Vlorën dhe Vlorën,
thelp e kam në zemër,
ditën e kam dritë,
natën e kam ëndërr…”
Pyetje 2: A mendoni se do të fitoni si opozitë e bashkuar në qarkun Vlorë?
Po! Rama e quan Vlorën bastionin e tij. Por nuk është kështu. Nuk kam asnjë dyshim që Rama dhe sekti rreth tij do të thyhen në Vlorë. Vlora ka ditur gjithmonë të bëjë ndryshimin dhe të kuptojë momentin kur nëpërkëmbet dhe prihet në besë.
Në historinë e Shqipërisë ndryshimet gjithmonë kanë ardhur nga Vlora. Vlora e ka kuptuar që sot nuk ka më arsye për të pasur iluzione. Rama e donte timonin i vetëm, e deshi të gjithë tepsinë për vete, e ka mbajtur vetë të gjithë tepsinë e pushtetit dhe cili ka qenë rezultati? Vetëm dështim, rrënim, papunësi, varfëri, emigrim.
Opozita e bashkuar do te dominojë në të gjitha qarqet, por goditjen më të fortë do e marrë nga Vlora, pasi ne dimë si të fitojmë. Ne kemi fituar edhe në 1992, edhe në 1996, edhe në vitin 2005. Do te fitojme edhe ne 2021!
Ne kemi besim te puna dhe programi ynë, te ndershmëria, me të cilën u drejtohemi qytetarëve, te përkushtimi që na karakterizon.
Ne kemi besim te zgjimi dhe ndërgjegjja e qytetarëve të qarkut të Vlorës, të cilët e kanë kuptuar vetëm duke bashkuar fuqitë tona, do të arrijmë shumë dhe do të kthejmë faqen në skenën politike të Shqipërisë. Sepse të gjithë së bashku mund të fitojmë luftën për të nesërmen, betejën për Shqipërinë, Vlorën tonë, bashkëqytetarët tanë.
Qytetarët kanë besim se Partia Demokratike do të sjellë për Shqipërinë përgjegjshmëri maksimale në drejtim, transparencë maksimale në vendimmarrje, ndershmëri e llogaridhënie në çdo rast.
Pyetje 3: Nga se druheni në këto zgjedhje; nga tentativa e Ramës për të blerë votat apo nga mundësia që t’i vjedhë nga kutitë?
Në të dyja rastet, si blerja e votës, ashtu edhe vjedhja e votës janë fyese dhe përçmuese për shqiptarët, për inteligjencën e tyre; për të ardhmen e tyre dhe të fëmijëve të tyre.
Një gjë është e sigurtë. Qoftë nga paniku i humbjes, qoftë nga korrupsioni që Rama dhe sekti i tij e kanë në gen, ata do të tentojnë të tjetërsojnë votën dhe vullnetin e lirë të qytetarëve shqiptarë.
Por qytetarët vlonjatë e qytetarët shqiptarë nuk do të pranojnë e as do të lejojnë më, të vidhet vullneti i tyre.
Ju garantoj se blerja e votës do të jetë një “mision i pamundur” për Ramën, pasi të gjithë e kanë kuptuar se duke shitur votën, pengojnë zhvillimin e vendit dhe të ardhmen e fëmijëve të tyre, duke nxjerrë një qeveri që nuk vjen nga vullneti i lirë i qytetarëve. Njërezit janë të varfër, por nga kontaktet në terren prej 3 muajsh shikoj një mllef për ta rrëzuar këtë qeveri, mllef i cili vjen nga ekonomia gjithmonë në rënie, keqmenaxhimi i arsimit dhe spitaleve dhe shumë arsye të tjera që janë të jetës së përditshme të qytetarëve.
Rama nuk do guxojë as ta blejë e as ta vjedhë votën në Vlorë përndryshe përgjigjja e qytetarëve do të jetë më e fortë se asnjëherë tjetër. Kujtoni historinë e Vlorës!
Pyetje 4: Rama e ktheu qytetin e Vlorës ne “Venecia”, pra të përmbytur. Mendoni se do t’ja kthejnë me votë kundër vlonjatet, apo do të vijë Rama e Gjiknuri dy ditë para votimeve t’ju nderrojnë mendjen?
Patjetër po! Arroganca e këtij pushteti në çdo qelizë është mëse e dukshme, njerëzit janë të lodhur dhe të rraskapitur nga kjo mënyrë qeverisjeje dhe trajtimi që u bëhet.
Bashkinë, e majta e drejton prej vitit 1997 dhe akoma qyteti mbytet sepse këta e kanë mendjen tek fasadat dhe jo investimet thelbësore. Sa për “ndryshimin e mendjes dy ditë përpara votimeve” e përmenda më sipër që qytetarët vlonjatë janë aq të zgjuar e të ndërgjegjësuar që t’u japin përgjigjen që meritojnë.
Vlonjatët e dinë që premtimet e tyre do të jenë thjesht “asfalte elektorale”, asfalti që do shtrohet do të jetë “baltë mbi baltë”. Vlonjatët e dinë që investimet e tyre në Vlorë janë veçse fasadë dhe në rast se do të “ndryshonin mendjen” dy ditë përpara zgjedhjeve, përsëri do të vidhen, përsëri do të përçmohen, përsëri do të fyhen, përsëri do të përmbyten.
Pyetje 5: Sa deputete mendoni se merr PD ne qarkun Vlore? Po si opozite e bashkuar?
Partia Demokratike bashkë me aleatët është e ndërgjegjshme që me punë do të marrë një rezultat shumë pozitiv. Partia Demokratike dhe opozita e bashkuar synojnë të marrin 6-7 deputetë. Vetëm ne si Parti Demokratike do të fitojmë 5-6 mandate.
Duket e vështirë por jo e pamundur.
Mundesitë janë për të marrë këtë rezultat.
Pyetje 6: PD nuk e merr dot e vetme pushtetin ndaj do të votoni në parlament për një qeveri PD-LSI apo PD-PS?
Në politikë “Kurrë nuk thuhet kurrë”! Por në rastin tonë kjo sentencë nuk vlen. Në asnjë moment apo shans nuk do ketë një koalicion te PD me PS. Përndryshe do te ishte tradhti ndaj demokratëve dhe qytetarëve.
Ne nuk bëhemi palë me këtë pushtet arrogant, i cili ka abuzuar me mbi 7 miliard euro fonde publike, me këtë pushtet që varfëroi shqiptarët, që vrau shpresën dhe që në shtatë vite shkaktoi hemoragjinë më të rëndë në historinë e Shqipërisë; largoi mbi 500.000 shqiptarë.
Ndersa aleanca me LSI do te funksionoje edhe pas zgjedhjeve në qeverisje!
Pyetje 7: Qeveria Rama mburret se e ka rregulluar turizmin në Zonën e Vlorës. Çfarë mendoni Ju?
Që të kesh turizëm duhet të kesh infrastrukturë. Që të kesh infrastrukturë duhet të kesh vizion. Që të kesh vizion duhet të kesh pergjegjshmëri. Që të kesh pergjegjshmëri duhet të kesh ndjeshmëri. Që të kesh ndjeshmëri duhet të kesh përgjegjësi. Që të kesh përgjegjësi duhet të kesh transparencë. Që të kesh transparencë duhet të kesh llogaridhënie.
Cilat nga këto ka sekti i Rilindjes?
Turizmi në Vlorë është në ditët më të vështira. Për vitin 2020 ka një rënie mbi 50% gjithashtu dhe sot në qoftë se nuk ndërhyn shteti me pjese nga paketa per ndihmë sovrane ose paketa të ndryshme do vuajmë një pasojë të pariparueshme në 5 vitet e ardhshme. Mos harrojmë se qeverive ju deshën 6 vjet për të bërë një Lungomare 3 km, duke i sjellë këtij sektori humbje të konsiderueshme nga 2013-2019.
Dhe nuk duhet te harrojme që ky projekt është bërë i gjithi me fonde te BE
Shikoni projektin për Sheshin e Flamurit në Vlorë. Është një projekt që PD e Vlorës e ka denoncuar si projekt korruptiv, por edhe si një projekt që humbet e zhduk kujtesën historike të qytetit e të kombit tonë.
Është një shesh jo i zakonshëm. Është Sheshi i kombit, i Shqipërisë, i Kosovës; është sheshi i gjithë shqiptarëve anembanë botës.
Është shesh i krenarisë sonë kombëtare. Dhe, në kuadër “të zhvillimit dhe të zhvillimit të turizmit”, ky shesh do të humbasë identitetin. Vlora do të humbasë krenarinë.
Në emër të zhvillimit të qytetit dhe atraksionit turistik simbolet do të zhduken për t’u lënë vendin Terminalit të autobusave, apo tezgave ambulante me çikërrima.
Për të mos folur pastaj për “investimet” e tjera turistike në Vlorë…
Rama nuk e do Vlorën, thjesht e ka manipuluar me strategjinë e tij, duke investuar shuma të mëdha, të cilat kanë sjellë abuzime akoma më të mëdha.
Ndërkohë që Partia Demokratike ka në programin e saj investime serioze për Shqipërinë dhe Vlorën. Dhe ndryshe nga sekti i Rilindjes, jo vetëm në turizëm, por në të gjitha fushat e jetës, ekonomi, arsim e shëndetësi ne do të bëjmë diferencën, me përkushtimin, punën, transparencën, llogaridhënien dhe integritetin.

Ekonomia, shpopullimi dhe menaxhimi qeverisës i krizave

Ekonomia, shpopullimi dhe menaxhimi qeverisës i krizave

Botuar ne gazetën Panorama, date 25.01.2021.
Ekonomia është një organizëm i gjallë, dinamik , ku e tëra rrallë është e barabartë me shumën e pjesëve. Ndonëse një sistem kaotik në dukje, kaosi ekonomik ka një rregull, një vijueshmëri shkak-pasojë, por analiza e kësaj lidhjeje “vezapulën” apo “pula-vezën” është e vështirë, sepse ndryshimi fillestar në një pjesë të organizmit indukton ndryshime në pjesë të tjera të tij e më pas bëhet vetë pasojë e këtyre ndryshimeve. Kjo është më se e vërtetë sot për Shqipërinë, që po përballet me një shpopullim të përmasave biblike, i cili ka ndikim direkt, rrënues në ekonomi, e, për rrjedhojë, rënia ekonomike shndërrohet më pas në nxitës të shpopullimit të mëtejshëm të vendit. Pra, një rreth vicioz ky. Kjo rënie surreale është përshpejtuar këto 7 vite nga qeveria, e cila është kujdesur që me indiferencën apo shurdhërinë e vet, sklerozën kronike ndaj premtimeve, trajtimin bipolar e selektiv të investitorëve në veçanti e popullatës në tërësi, të mos kryejë minimalisht rolin, për të cilin është mandatuar si imunizuese krizash e maksimalisht si stimuluese e ekonomisë.
Por, le t’i marrim gjërat me radhë, le të sjellim fillimisht disa statistika për të kuptuar kontekstin e situatës.
Niveli i të ardhurave : Sipas të dhënave të EUROSTAT, në vitin 2018 niveli i të ardhurave për familje në kufirin e varfërisë e rendit Shqipërinë në vendin e fundit krahasuar me vendet e rajonit. Të ardhurat mujore për familje në Shqipëri janë 105 €, në Malin e Zi janë 189 €, në Serbi janë 140 dhe në Maqedoninë e Veriut janë 131 Euro. Ndërsa përqindja e popullsisë në kufirin e varfërisë është përsëri më e lartë, respektivisht 39% në Shqipëri, 31% në Malin e Zi, 29,6% në Serbi dhe 25,7% në Maqedoninë e Veriut.
Sipas raportit të Bankës Botërore (tetor 2020), tronditës është fakti se niveli i popullsisë që jeton me më pak se 5.5 $ në ditë për banor, është rritur në 41,5%, nga 35,6% krahasuar me vitin e kaluar. Niveli i varfërisë në Shqipëri, rezulton dy dhe më shumë herë më i lartë se në të gjitha vendet e rajonit, ndërkohë që borxhi publik për qytetar rritet. Sipas shifrave, të ardhurat për frymë kanë rënë nga 5.323 $ për vitin 2019 në 4.898 $ në 2020-n, ndërkohë që borxhi është rritur nga 3.606 $ në 4.079 $ respektivisht për këto vite.
Dhe në treguesin e të ardhurave për frymë në vitin 2020, Shqipëria renditet e fundit në rajon. Të ardhurat për frymë respektivisht parashikohen të arrijnë në 4.898 $ në Shqipëri, 7.933 $ për frymë në Malin e Zi, 7.497 $ për frymë në Serbi dhe 6.019 $ për frymë në Maqedoninë e Veriut. Qytetarët shqiptarë parashikohet të varfërohen më shumë në vitin 2021 krahasuar me vitin 2020.
Rritja e papunësisë: Raporti i INSTAT tregoi një rritje të papunësisë në tremujorin II të vitit 2020, krahasuar me tremujorin e parë. Niveli i papunësisë u rrit nga 11,4% në 11,9% në fund të tremujorit II të vitit 2020. Më shqetësues mbetet niveli i papunësisë për grupmoshat 15-29 vjeç, i cili është në rreth dy herë më i lartë se mesatarja kombëtare. Ndërsa mesatarja kombëtare është 11,9%, niveli i papunësisë për grupmoshën 15-29 vjeç është 21,4% (disa studime e nxjerrin në nivelin 51%). Sipas të dhënave të EUROSTAT, Shqipëria rezulton me një përqindje të papunësisë për të rinjtë e grupmoshës 15-24 vjeç në vitin 2018, në 2,3 herë më e lartë se grupmoshat mbi 24 vjeç. Nëse do të trajtonim lidhjen e papunësisë me arsimimin, rezulton se norma e papunësisë për të rinjtë me arsim të lartë është 11% për meshkujt dhe 13,1% për femrat respektivisht dhe për ata me arsim të mesëm 13,4% dhe 14,4%. Domethënës është fakti që normën më të ulët të papunësisë në vend e kanë të arsimuarit me arsim 8-9-vjeçar.
Pensionet dhe pagat: Rritja mesatare vjetore e pensionit mesatar të qytetit dhe të fshatit është realizuar me ritme shumë më të ulëta në periudhën 2013- 2019, krahasuar me periudhën 2005- 2013. Ndërsa në periudhën 2005-2013 pensioni mesatar në qytet u rrit mesatarisht në 8,5% në secilin vit, në periudhën 2013-2019 u rrit mesatarisht me 2,6%. Ndërsa pensioni i fshatit u rrit mesatarisht në 20,6% në secilin vit në periudhën 2005-2013, ndërsa për periudhën 2013-2019 u rrit mesatarisht me 3,8% për çdo vit.
Sipas INSTAT, rritja e pagës reale për periudhën 2005-2013 është mesatarisht 5,8%/vit, ndërsa për periudhën 2013- 2019 rritja e pagës reale është vetëm 1,6% mesatarisht çdo vit. Rritja nominale e pagës në sektorin shtetëror në periudhën 2005-2013 është mesatarisht në çdo vit 8,7%, ndërsa për periudhën 2013-2019 rritja vjetore mesatare e pagës është 3,3%.
Ndihma, asistenca dhe remitancat: niveli i varfërisë është thelluar më shumë, si për shkak të uljes së numrit të familjeve që përfitojnë ndihmë ekonomike, ashtu edhe për shkak të nivelit të ulët të ndihmës ekonomike. Numri i familjeve që trajtohen me ndihmë ekonomike, sipas të dhënave të INSTAT, është ulur në mënyrë drastike. Nga 104.398 familje në vitin 2013, në fund të tremujorit të II të vitit 2020, numri i familjeve me ndihmë ekonomike ka zbritur në 63.670. Ndërsa niveli i pagesës së ndihmës ekonomike për një familje në vitin 2020 është mesatarisht 4.965 lekë në muaj. Rikujtojmë këtu që qeveria shqiptare ende nuk ka përllogaritur, publikuar e vënë në jetë një minimum jetik për person në Shqipëri, vlerë e cila do të ishte guri i themelit për hartimin dhe implementimin e një strategjie të mirëfilltë kombëtare për të adresuar siç duhet varfërinë.
Të ardhurat nga asistenca përfaqësojnë aktualisht vetëm 1% të burimit të të ardhurave nga 3% që kanë përfaqësuar në vitin 2010.
Një nga efektet e pandemisë është dhe ulja e remitancave në vendet e rajonit. Sipas raporteve të fundit të Fondit Monetar dhe të Bankës Botërore, ulja e remitancave ka prekur kryesisht Shqipërinë, Kosovën dhe Bosnjë Hercegovinën. Ulja e tyre jo vetëm ka ulur të ardhurat e familjeve, por dhe ka ndikuar negativisht në uljen e konsumit dhe si rrjedhim dhe në uljen e rritjes ekonomike.
KUPTIMI I SHIFRAVE
Ndonëse shifrat më lart flasin vetë për këdo që do dhe di të lexojë, është e nevojshme të bëjmë një analizë të tyren. Rreth 79% e të rinjve që studiojnë sot në Shqipëri kërkojnë të emigrojnë (studim i Gëdeshi&King) dhe arsyeja lidhet me perceptimin e tyre për të ardhmen e vendit. Nëse vijohet me këto ritme, EUROSTAT parashikon që brenda 70 viteve Shqipëria të shpopullohet tërësisht. Cilat janë arsyet e këtij emigrimi biblik dhe pasojat e tyre mbi ekonominë?
Nga njëra anë, Shqipëria, në aspektin makroekonomik, ka bjerrë gjatë gjithë këtyre viteve potencialin e avantazheve të veta konkurruese. Sfida e identifikimit, planifikimit investues, vjeljes së fryteve dhe rishpërndarjes së drejtë të tyre i përket më së pari qeverisë, e cila ka monopolin e strategjive dhe politikave zhvillimore për të gjithë agjentët e tjerë ekonomikë në vend. Si një vend i vogël, me pasuri natyrore dhe pozicion gjeografik të favorshëm, histori të pasur dhe orientim pro perëndimor, i vetmi motor që do t’i përkthente në vlera ekonomike gjithë këta faktorë prodhimi, do të ishte popullsia e arsimuar, e shëndetshme, sipërmarrëse dhe e vlerësuar për punën e saj.
Pikërisht ky motor zhvillimi i mungon sot Shqipërisë, sepse politikat qeveritare kanë dështuar ta adresojnë siç duhet në të gjitha dimensionet e saj. Tregues final i kësaj performance të dobët është mungesa e një shtrese të mesme të stabilizuar në vendin tonë, që do të përbënte shtyllën kurrizore të zhvillimit ekonomik. Kjo shtresë ose është varfëruar ndër vite, ose ka humbur nocionin e pasurimit me meritokraci, ose ka emigruar dhe po tenton të emigrojë familjarisht. Nëse në vitet e para të tranzicionit synonin të largoheshin moshat e reja, tashmë studimet tregojnë se edhe në moshën 45 vjeç shqiptarët janë gati të emigrojnë së bashku me fëmijët e tyre. Kjo ka pasoja dhe implikime të rëndësishme, sepse tashmë janë gati të largohen jo vetëm të rinj të paarsimuar apo pa eksperiencë, por brez i mesëm me eksperiencë, përvojë pune dhe kualifikime. Madje, po t’i shtosh kësaj edhe faktin që largohen ata që nuk duan të bëjnë kompromise të pista, atëherë mund të konkludohet se po largohen punonjësit më me integritet, ata për të cilët Shqipëria ka nevojë sot më shumë se kurrë. Kësaj kambane alarmi i kanë rënë dhe po i bien me forcë partnerët tanë ndërkombëtarë, të cilët në pothuajse të gjithë raportet e tyre e theksojnë problemin me korrupsionin dhe paaftësinë e administratës, që shtrihet më pas në pengesa për zhvillimin e biznesit, rritjen ekonomike dhe mbarëvajtjen e skemës së pensioneve sot e në të ardhmen.
Si zgjidhje afatshkurtra për këtë problem afatgjatë, qeveria ka tentuar të ridimensionojë politikën për borxhin publik, të forcojë luftën ndaj korrupsionit, të fusë mekanizmin e PPP-ve për të stimuluar përfshirjen e sektorit privat, të bëjë reforma në arsim e shëndetësi, skema pensionesh deri edhe në riformatimin e territorit administrativ. Por strategjitë e zhvillimit që janë hartuar dhe miratuar ndër vite nuk janë ndjekur rigorozisht ose sepse kanë qenë të projektuara për imazh e reklamë, pra, utopike e si të tilla të paarritshme, ose sepse janë lënë pas dore për shkak të mungesës së vullnetit politik ose “filozofisë” së vitit zero, duke mos akumuluar pak e nga pak zhvillim të qëndrueshëm, ose dhe kjo është më e dëmshmja, janë përdorur për interesa të pasurimit personal. Vendin e ka pllakosur varfëria, qeverisja sipas dëshirave dhe interesave klienteliste ose siç shprehet sekti i Kryeministrit: modeli “KÇK”, i cili, në fakt, është model ekskluziv pikërisht i këtij sekti.
Në aspektin makroekonomik, qeveria ka dështuar të krijojë dhe promovojë modelin e duhur të kulturës kapitaliste të punës. Ajo ka stimuluar kulturën e pasurimit të shpejtë, selektiv dhe okult (jotransparent), të pambështetur në merita (arsim, profesionalizëm, novatorizëm, integritet). Në këto kushte, çdokush e kupton që pavarësisht strategjive qeverisëse dhe talentit personal, modeli i gabuar që buron nga qeveria është pengesë për zhvillim. Ky model kërkon udhëheqjen dhe kohën e vet të kthehet në brazdën e duhur.
Në aspektin mikroekonomik, motori i ndryshimit është sipërmarrja individuale. Shqiptarët kanë shpirt sipërmarrës, ndonëse historia dhe tranzicioni 30-vjeçar i kanë penguar. Madje, janë aq sipërmarrës, sa kur nuk u ecin gjërat brenda vendit, dalin të provojnë veten e tyre jashtë tij. Ky shpirt sipërmarrës duhet kultivuar e mbështetur për të dhënë frytet e veta. Një problem ende i pazgjidhur për të vjelë frytet e sipërmarrjes është ai i pronave. Po kështu, konkurrenca e pandershme, ku qeveria ka rolin e vet, qoftë duke mbështetur selektivisht biznese të caktuara, qoftë duke mos ushtruar siç duhet funksionet e veta mbikëqyrëse e rregullatore, dëmton më shumë sipërmarrësin e vogël e të ndershëm. Një nga arsyet e migrimit në masë të shqiptarëve lidhet me rregullat e drejta e të barabarta për të bërë biznes e siguruar jetesën për vete dhe fëmijët. Këto rregulla në Shqipëri vlejnë vetëm për individin punëtor, pa lidhje me pushtetin, “ushtarin e vogël të perandorisë”. Për pjesën e lidhur me pushtetin, militante të Rilindjes, e cila është tkurrur në numër, por është bymyer në pasuri, vlejnë të tjera rregulla e ligje, ato që draftohen e miratohen posaçërisht për ta.
Individi shqiptar ka humbur gjithashtu besimin se arsimimi mund t’i shpjerë përpara në jetë këtu brenda vendit. Për këtë arsye, ata emigrojnë në Perëndim. Mjafton të rikujtojmë se kur Europa u përmbyt nga kriza e emigrantëve në vitin 2013, Instituti Gjerman i Tregut të Punës raportonte se 49% e refugjatëve në moshë pune që kishin mbërritur në Gjermani ishin të punësuar. Më shumë se gjysma e atyre ishin në punë të kualifikuar dhe më shumë se dy të tretat ishin në punë me kohë të plotë. 17% të tjerë ishin në programe trajnimi me pagesë dhe 3% ishin në praktikë me pagesë. Sipas hulumtimit, shumica e të tjerëve ishin ose duke studiuar, duke kërkuar në mënyrë aktive punë ose me leje lindjeje ose prindërore. Rreth 85% kanë marrë kurse të gjuhës gjermane. Shoqëritë e zhvilluara gjithnjë e kanë mirëpritur dhe stimuluar individin e arsimuar. Në Shqipëri po ndodh e kundërta, po përzihen nga vendi më të arsimuarit.
Një panoramë e tillë nuk mund dhe nuk duhet të vazhdojë më gjatë. “Elefanti në dhomë” është pikërisht qeveria, e cila këtë emigrim masiv mundohet të na e shesë si zhvendosje globale normale të popullsisë.
Bujar Leskaj

PËRGJEGJSHMËRIA PUBLIKE KUNDREJTË APATISË DHE SHPËRDORIMEVE NGA ZYRTARËT E NIVELIT DREJTUES TË SHTETIT.

PËRGJEGJSHMËRIA PUBLIKE KUNDREJTË APATISË DHE SHPËRDORIMEVE NGA ZYRTARËT E NIVELIT DREJTUES TË SHTETIT.

 

Në thelb, ligji ynë i menaxhimit të financave publike, e ka përkufizuar konceptin e “Përgjegjshmërisë menaxheriale”, si detyrimi i titullarëve dhe drejtuesve të njësive publike, që, në kryerjen e veprimtarive, të respektojnë parimet e menaxhimit të shëndoshë financiar, të ligjshmërisë e të transparencës në administrim, si dhe të përgjigjen për veprimet dhe rezultatet përpara organit që i ka emëruar ose u ka deleguar përgjegjësinë. Përgjegjshmëria përfshin çështjet që lidhen me ndarjen e detyrave, zhvillimin e menaxhimit financiar dhe kontrollit, transaksionet financiare, bashkërendimin me shërbimet qendrore harmonizuese, si dhe me vlerësimin e raportimin për sistemet e menaxhimit financiar dhe kontrollit. Përgjegjshmëria menaxheriale përfshin sipas ligjit, edhe përgjegjësinë për veprimet e kryera.
Thelbi i trajtimeve të këtij nocioni të analizuar nga studiuesi Wolfram Rehbock, është ky: në rastet kur një zyrtar ka shkaktuar dëme në pasurinë materiale të punëdhënësit, është thelbësore që menaxhimi të sigurojë që zyrtari të mbahet materialisht përgjegjës. Edhe sipas legjislacionit të mjaft shteteve me tradita në mirëqeverisjen publike, kategoria e përgjegjshmërisë publike rregullohet krahas përgjegjësisë materiale të zyrtarëve apo nëpunësve të shtetit, e cila lind në rast të shkeljes së përgjegjësive të tyre.
Kështu, si flamuj të kuq (red flag) për çdo lloj të përgjegjësisë materiale janë:
(i)dëmi i shkaktuar mbi financat, asetet e pasuritë, në përputhje me dispozitivin e legjislacionit rregullues, dhe (ii)veprimi i paligjshëm nga ana e drejtuesve të enteve shtetërore dhe zyrtarëve publik.
Në çdo rast, titullarët apo drejtuesit e entiteteve publike mbartin detyrimin që të krijojnë kushtet e nevojshme dhe të përshtatshme për zyrtarët e çdo niveli, për të ruajtur financat dhe pasuritë e shtetit, pasi përndryshe, kjo do t’i japë menaxhimit të drejtën për të mbajtur përgjegjës këto zyrtarë, nëse dëmtohen aktivet financiare a materiale.
Në legjislacionin e shumë vendeve të zhvilluara, si në Evropë ashtu edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, si emërues i përbashkët, përgjegjësia materiale e titullarëve, drejtuesve dhe zyrtarëve ndryshon në varësi të fushës dhe arsyeve të lidhura me të, duke bërë dallimin në disa klasifikime si: përgjegjësi materiale, përgjegjësi e kufizuar materiale dhe përgjegjësi e plotë materiale. Përgjegjësia materiale dallon gjithashtu në përgjegjësi materiale individuale dhe përgjegjësi ekipore ose kolektive, e cila zbatohet kur përgjegjësia është e përbashkët dhe kolegjiale.
Ndryshimi midis llojeve të përgjegjësisë qëndron në arsyet e zbatimit të tyre. Përgjegjësia e kufizuar materiale lind kur:
(i)punonjësit janë përgjegjës për dëmtimin ose shkatërrimin e pasurisë (të objekteve, të inventarit ekonomik, materialeve, stokut të produkteve të gatshme, financave, etj), për shkak të neglizhencës dhe mosveprimit, ose
(ii)drejtuesit e ndërmarrjeve, menaxherët ekzekutivë, shefat e departamenteve etj., janë përgjegjës për pagesa të paautorizuara, veprime jo të ligjshme dhe të ndëshkueshme, të cilat kanë sjellë shpërdorimin e instrumenteve monetare apo dëmtimin dhe shpërdorimin e aktiveve materiale të një njësie publike.
Në të gjitha rastet, legjislacioni dhe normat e brendshme rregulluese të institucioneve, ndërmarrjeve dhe shoqërive anonime shtetërore duhet të përcaktojnë procedurën për rikuperimin e kostos së dëmit nga zyrtaret apo personat materialisht përgjegjës dhe se dëmet duhet të mbulohen në përputhje me një vendim të gjykatës kompetente.
Natyrshëm shtrohet pyetje: Si është indikatori i përgjegjshmërisë publike dhe ai i përgjegjësisë materiale në qeverisjen publike në vendin tonë?
Më mirë se kudo, ky indikator gjen pasqyrimin e tij në raportet e auditimeve të institucionit të jashtëm të mbikëqyrjes së financave publike, të KLSH, duke iu referuar vetëm dy të dhënave sintetike, që janë kuptimplote:
•Referuar të dhënave zyrtare, në bazë të auditimeve të kryera gjatë vitit 2019, janë konstatuar shkelje financiare dhe parregullsi në të ardhurat dhe shpenzimet e kryera, me dëm ekonomik prej 27,304 milionë lekë (ose afro 224 milionë EURO), dhe shkelje të disiplinës financiare me ndikim negativ në performancën e subjekteve të audituara prej 131 miliardë lekë (ose 1,069 milionë EURO).
•Vlera e parregullsive dhe shkeljeve financiare në të ardhurat dhe shpenzimet e kryera në 6-mujorin e parë të vitit 2020, në shumën prej 2,178 milionë lekë (ose 17,5 milionë EURO) dhe shkeljet e disiplinës financiare me ndikim negativ në performancën e subjekteve të audituara është 2,276 milionë lekë (ose 18,3 milionë EURO).
Pra, pyetja e shtruar më lartë, kërkon një parashtrim tjetër: Përse nuk ka asnjë veprim nga ana e Qeverisë dhe Kuvendit për hartimin dhe miratimin e kuadrit rregullues të domosdoshëm, mbi përgjegjësinë dhe përgjegjshmërinë publike e materiale të zyrtarëve dhe menaxherëve të çdo niveli në shtet?
Studiuesit V.Chhotray dhe G.Stoker në botimin me titull “Governance Theory and Practike. A cross-disiplinary approach” (v.2009), nënvizojnë ndër të tjera se, “qeverisja ka të bëjë me rregullat e vendimmarrjes kolektive, në mjediset ku ka një shumicë të aktorëve dhe organizatave dhe ku nuk ka një sistem formal të kontrollit që mund të diktojë kushtet e marrëdhënieve ndërmjet këtyre aktorëve dhe organizatave”. Sa sipër, arrihet në përfundimin se, ekziston një neglizhencë e qëllimshme në hartimin e bazës së plotë ligjore e rregullatorë që të normojë institucionin e përgjegjshmërisë memaxheriale dhe përgjegjësisë materiale publike.
Për institucionin e Kontrollit të Lartë të Shtetit, si agjent i Kuvendit për mirëmenaxhimin e parasë publike, nevoja e hartimit të një projekt ligji mbi përgjegjshmërinë dhe përgjegjësinë materiale (si derivat i kësaj të parës), ka qenë një rekomandim i hershëm dhe konstant për strukturat qeveritare (kjo, së paku, që prej vitit 2012).
Në këndvështrimit tim, hartimi dhe miratimi i këtij projekt-ligji (duhet thënë shqip se është shumë i vonuar!), duhet të kishte si qëllim që, krahas mbrojtjes së interesave publike, forcimit të dimensionit të integritetit dhe parandalimit të korrupsionit, ti shërbejë përmirësimit të mirëpërdorimit të vlerave materiale e monetare në institucionet e qeverisjes së përgjithshme, njësitë e qeverisjes vendore, apo njësitë e fondeve speciale, si pjesë këto të sektorit publik. Domosdoshmëria e hartimit të këtij projekt-akti ka buruar nga analizat e shpeshta të kryera mbi mangësitë dhe anomalitë e vazhdueshme ligjore, të konstatuara nga ekspertiza profesionale e audituesve të jashtëm apo dhe institucioneve të tjera shtetërore.
Unë kam insistuar se, miratimi i kësaj norme ligjore do të shërbejë për identifikimin e ndarjen e përgjegjësive të zyrtarëve publikë, si rrjedhojë e vendimmarrjeve të gabuara gjatë ushtrimit të detyrave dhe përgjegjësive të tyre funksionale. KLSH gjatë auditimeve të ushtruara, ka konstatuar një mori rastesh e situatash të ndryshme të vendimmarrjeve të gabuara të zyrtarëve publik, me pasoja të parikuperueshme për buxhetin e shtetit, dëme të konsiderueshme financiare, përdorime jo eficente të burimeve publike, shpërdorime dhe abuzime të ndryshme të pasurisë publike, por që, edhe për shkak mungesës së dispozitave ligjore që të parashikojnë ngarkimin me përgjegjësi materiale të titullarëve, autoriteteve apo institucioneve të ngarkuara nga ligji, si rrjedhojë e veprimeve apo mosveprimeve të tyre kundrejt ligjeve në fuqi, këto efekte nuk janë rikuperuar dhe kthyer në arkën e shtetit.
Në vlerësimin tim, domosdoshmëria e hartimit të një ligji të tillë nën moton “përgjegjshmëri nëpërmjet përgjegjësisë”, është e lidhur përveç të tjerash, me arsyet e mëposhtme:
Asnjë dispozitë ligjore aktualisht, nuk parashikon aplikimin e përgjegjësisë materiale mbi dëmet e shkaktuara buxhetit të shtetit nga funksionarët dhe zyrtarët e tij të çdo rangu dhe niveli, kjo si pasojë e suprimimit të institutit të përgjegjësisë materiale;
Kodi i punës i referohet përgjegjësisë civile të punëmarrësit dhe kjo ka shkaktuar probleme të rëndësishme në rikuperimin e dëmeve pasurore;
Siç dihet, përgjegjësia civile është shumë e gjerë dhe trajtimi i saj behet vetëm në rrugë gjyqësore dhe jo në rrugë administrative, gjë që vështirëson së tepërmi arkëtimin e dëmeve (sidomos atyre të rezultuara nga auditimet financiare dhe të përputhshmërisë) dhe nga ana tjetër shtohet në mënyrë të padrejtë volumi i punës në gjykatat e vendit;
Përgjegjësia materiale do të disiplinonte zbatimin e vendimeve të gjykatave apo të institucioneve të tjera, pasi koncepti i përgjegjësisë materiale i konsideron si dëm efektiv efektet e pasojave që rrjedhin nga moszbatimi i këtyre vendimeve;
Aplikimi i përgjegjësisë materiale synon të përfshijë edhe përgjegjësinë e titullarëve të subjekteve shtetërore, apo organeve kolegjiale publike në lidhje me vendimmarrjet e gabuara, (kjo e fundit qoftë edhe si përgjegjësi indirekte);
Përgjegjësia materiale do të rrisë në një shkallë shumë të lartë përgjegjshmërinë menaxheriale. Ajo synon që të ndëshkojë edhe rastet e sjelljeve te gabuara profesionale apo dobësitë në keqmenaxhim në raport me ligjin, objektivat apo standardet profesionale, kur këto veprime kanë sjellë dëme ose përdorim jo eficient të burimeve publike.
Në tërësi, hartimi i një projekt akti të tillë do të ndihmonte në:
1.Sanksionimin e përgjegjësisë specifike të zyrtarëve publikë nga vendimmarrjet e gabuara, që kanë sjellë apo do të sjellin efekte negative për financat publike, për të cilat paguhen penalitete, gjoba, sanksione, kamatëvonesa, etj;
2.Parandalimin dhe frenimin në mënyrë të dukshme të dëmeve financiare, keqmenaxhimit dhe shkeljeve të ligjshmërisë dhe nxitjen e maturisë së titullarëve publikë mbi përgjegjësinë dhe pasojat e tyre për urdhrat, vendimet dhe aktet që nënshkruajnë.
3.Reduktimin në tërësi të kostove administrative jo eficente.
4.Përmirësimin e mekanizmave të mbrojtjes së burimeve publike, nëpërmjet rikuperimit të shpejtë të dëmeve të shkaktuara.
5.Ngulitjen dhe forcimin e kulturës së përgjegjshmërisë menaxheriale, duke u bazuar në konsekuencat dhe impaktin e veprimeve dhe mosveprimeve, kjo si në ushtrimin e përgjegjësive funksionale direkte, ashtu dhe për rastet e ushtrimit të kompetencave të deleguara.
6.Reduktimin dhe minimizimin e arbitraritetit në vendimmarrjet e titullarëve të entiteteve publike, që ushtrojnë funksione menaxheriale dhe që duhet të mbajnë përgjegjësi në kuadër të njësisë publike.
7.Përmirësimin e menaxhimit të financave publike dhe kontrollit të brendshëm, pa kërkuar investime apo kosto shtesë nga fondet e buxhetit të shtetit, apo krijimin e strukturave organizative të reja.
8.Themelimin e procedurave dhe mekanizmave për realizimin e kësaj përgjegjësie, pa shkelur në asnjë rast të drejtat e punonjësve për t’u paraqitur përpara një gjykate, kur nuk janë dakord me vendimet administrative, etj. Në këtë kuadër, sanksionimin e proceseve të shqyrtimit të ndershëm e të drejtë të pretendimeve të punonjësve; mundësinë për t’u njoftuar lidhur me fillimin e procedimit për caktimin e përgjegjësisë materiale, për t’u informuar lidhur me dëmin faktik të pretenduar dhe provat në ngarkim të tij, të drejtën për t’u dëgjuar, për të paraqitur prova shtesë, për mbrojtje juridike dhe të drejtën për t’u asistuar nga një avokat, këshillues ligjor, etj.
9.Parashikimin dhe aplikimin e procedurave të qarta për autoritetin e caktimit të përgjegjësisë materiale, veçanërisht kur kjo është rrjedhojë e vendimmarrjeve kolegjiale. Këtu mendojmë se në të ardhmen, një rol më aktiv duhet të ketë institucioni i Avokaturës së Shtetit.
Gjithçka më sipër, e bën të domosdoshme dhe imediate inicimin e një projekt ligji rregullator në lidhje me përgjegjësinë materiale të zyrtarëve publik.
Për sa më sipër, kohë më parë, kam shprehur angazhimin tim personal, duke ofruar e vënë ne dispozicion për përgatitjen e një projekt-ligji me këtë fokus, përvojën dhe ekspertizën e specializuar të institucionit të Kontrollit të Lartë të Shtetit, për të kurorëzuar një proces të tillë të rëndësishëm dhe jetik për mirëqeverisjen publike, por kjo ka hasur në heshtjen dhe përgjumjen e Qeverisë, të cilës kjo situatë e mos rregullimit ligjor mesa kuptohet, i shkon për shtat. Inkurajoj debatet publike rreth kësaj teme, të cilat, pavarësisht mospajtimeve nuk duhet të rreshtin dhe tejkalohen nga mbisundimi i lajmit të ditës dhe zhurmës mediatike që ushqehet nga Qeveria.
Dr. BUJAR LESKAJ

Selenica qyteti i harruar

Selenica qyteti i harruar

Kanë kaluar dekada, shekuj dhe për Selenicën për qytezën e arit të zi kanë shkruar e folur shumë historianë, gjeografë, shkrimtarë, gazetarë, kronistë, studiues, janë dhënë emisione televizive,
e gjithkush prej tyre është përpjekur të japin një tablo për të, disa, me dhimbje në zemër e me
lot në sy jepnin realitetin – të tjerë përpiqeshin kësaj qyteze t’i vishnin vellon e nusërisë në një
trup të plakur të copëtuar nga pangopësia e oligarkëve.
Jo shumë larg brigjeve të Adriatikut dhe Jonit e futur mes dy lumenjve, Vjosë e Shushicë si
dikur “Mesopotamia” mes lumenjve Tigër dhe Eufrat, ndodhet Selenica. Emri i këtij qyteti është
lidhur ngushtë me mineralin e rrallë në Europë dhe me gjerë Seren “arin e zi”. Kjo minierë është njohur që në kohërat më të hershme, bile ekzistojnë materiale që vërtetojnë lashtësinë e saj edhe para erës së re. Po ashtu ka materiale më konkrete që vërtetojnë se këtu është punuar edhe në periudhën e Mesjetës. Nga dokumentet e gjetura vërtetohet se në këtë minierë kanë punuar ilirianët e kanë njohur grekërit dhe romakët të cilët kanë shkruar për të. “Pirusët punonin në minierat e bitumit të Selenicës, e cila u zhvilluar mjaft në influencën e qytetërimit grek e atij
romak (A. Baldaçi). Aristoteli në një nga dokumentet e gjetura thotë: “Thamë se del asfalt dhe zjarre si currila që shpërthejnë nga toka… dhe banorët e vendit thonë se jo larg këtij vendi është një zjarr”… Në juglindje të Selenicës edhe sot dallohen dherat e pjekur, të kuq, të fortë, që tregojnë se në të vërtet ka pasur zjarre.
Periudha e kohës së Mesjetës
Dokumente të gjetur në vitet 1675-1750 po kështu në librin “Shqipëria para dy shekujve” të
autorit Muhamet Dihilini Dervish i shekullit 17 i cili ka vizatuar Beratin, Frakullën, Selenicen,
etj., midis të tjerave thuhej: “Njëzet katunde myslimanësh u përdorën si punëtorë në këtë
minierë dhe si shpërblim janë përjashtuar nga të gjitha taksat shtetërore. Veç këtyre në minierë
punojnë dhe gjithë kriminelet e dënuar burgim të përjetshëm”.
Sipas Baldaçit, bitumi i Selenicës është tregtuar në vende të ndryshme të pellgut të detit Mesdhe dhe të Europës Qendrore, si në Hamburg, Roterdam, Trieste, Otranto, Odese, Pire,
Volos, Patra, Marsejë, etj. ne periudhat:
Periudha e shoqërise angleze 1870-1890
Periudha e shoqërise franceze 1890-1714
Periudha e okupacionit italian 1916-1920
Periudha e shoqërisë SIMSA
Periudha e sistemit komunist 1944-1990
Periudha e shoqëris franceze 1990 – e ne vazhdim.
Pra i nderuar lexues gjithë kohën e kanë zhvatur nëntokën e këtij qyteti – Por vallë përse e
dhuroi zoti? – Për armë vrasëse apo për të shtruar rrugët e tua. Selenica fle mbi arin e zi, i cili
shtrihet nga Jugu në kufi me kodrat e Treblovës, e në Veri në kufi me lumin Vjosë. U ndalëm pak në periudhat e shfrytëzimit të minierës se Selenicës për t’i kujtuar Politikanit, pushtetit lokal apo atij qendror se nëntoka e këtij qyteti ka prodhuar miliarda tonë pasuri e zbërthyer kjo në miliarda $ të derdhura në arkat e shtetit. Por le të ndalemi te tek qëllimi i shkrimit tonë.
“Selenica e pasur nëntokë, por e varfër mbi tokë”
Kjo situatë më bren ndërgjegjen dhe më bën të revoltohem. Pse? Pse? Vallë ky qytet, këta banorë, të vuajnë neglizhencën e shtetarëve të cilët e kanë lënë në harresë. Provo i dashur lexues të udhëtosh në Selenicë. Nisu nga qyteti bregdetar dhe drejtohu drejt Lindjes jo me shumë se 25km do të ndalesh në këtë qytet. Provo i dashur kalimtar të vish në këtë rrugë! Provo! Por të lutem mos eja me mjete luksoze dhe të larta, ashtu siç vinë shtetarët tanë, eja me furgon ose me një “Fiat” siç udhëton Selenicari. Pra do të shohësh dhe do të tmerrohesh nga kjo rrugë ku thellësie e gropës kalon 50cm. Ja pra ky është një nga problemet me kryesore e këtij komuniteti i akumuluar ndër vite. Selenica me minierë zifti dhe me rrugë të standardeve të luftës, që nuk do ta gjesh në asnjë copë të planetit tonë. Vijnë fushatat zgjedhore dhe premtimi i parë që bëjnë politikanët është rruga – populli përsëri duartroket.
-rruga jo
-populli prap brohoret
-I tillë ishte dhe premtimi i 2013 nga PS dhe nga vetë z. Rama, i cili u bë dhe deputet i Qarkut
Vlorë. “Selenica më në fund do të lidhet me anë të një ure mbi lumin Vjose dhe me superstradën Levan-Tepelën”. Banorët gëzuan dhe prapë duartrokiten. Edhe kësaj radhe votat shkuan për atë që gënjyen me premtime të mëdha. Pra Selenica u bë pjesë e investimit të “lumit të Vlorës pra pjesë e lotit të 4-të”. Vitet kalonin dhe drita që prisnim të shfaqej në fund të tunelit nuk po dukej.
Përfaqësuesi ynë në Parlament e denoncoi “Investimi anulohej”, – komuniteti i zonës do të kalojë nga Kuçi –Gusmar – Tepelenë për të vajtur në Gjirokastër apo Tiranë. Sa absurde!
Më i forti në organin më të lartë legjislativ, atje ku mblidhen të votuarit e popullit, rrëmbyen
fondin dhe e çuan atje ku kish një stan – një bujtinë – dhe një vilë të mikut të tyre.
Po ku vallë është produktiviteti i këtij investimi?
Investimi shkon atje ku ka njerëz atje ku ka prodhim – atje ku ka investim – e pra i dashur
përfaqësues i Parlamentit këtu në Selenicën e mjerë ka jetë, – por që ju doni ti zini frymën.
Po eja shiko zoti politikan se sa investime kanë bërë banorët.
Punuan në emigracion prej tre dekadash dhe ndërtuan shtëpi – krijuan plantacione ullishte,
vreshtari, pra njerëzit ju kthyen punës (tokës) – me shpresën se dhe ne do te lidheshim me
superstraden që është vetëm 5 minuta larg qytetit.
Premtim i pa mbajtur!
-Ëndrra që u realizua!
Populli filloi të lëvizë, populli filloi zgjohet nga gjumi i thellë. Shoqëria civile e mblodhi atë në tubime paqësore, pa firmosën dhe peticion drejtuar instancave më të larta – ende asnjë përgjigje!
Populli foli: “Mosbindje civile” – pra bojkotim të zgjedhjeve Qendrore të 2021.
Shteti nxori ligje.
Ky zë u shua!
Ndoshta një ditë do të lindë dielli dhe për ta.
Po!
Partia Demokratike pas 25 Prillit do realizojë ëndrrat e Selenicarëve!
Bujar Leskaj & Ilia Bombaj

Kapja e shtetit dhe llogaridhënia te ndërkombëtarët

Kapja e shtetit dhe llogaridhënia te ndërkombëtarët

Botuar ne gazeten Panorama datë 30.12.2020.
Shtatë vite e katër muaj të qeverisjes së Edi Ramës kanë shkaktuar zhvendosje tektonike të pllakës së demokracisë sonë, duke krisur shtyllat e shtetit shqiptar dhe minuar bazat ekonomike dhe sociale të qytetarëve të këtij vendi. Megjithatë, dëmet e jashtëzakonshme të shkaktuara nga kjo keqqeverisje janë ende edhe sot të vështira jo vetëm për t’u analizuar, por edhe për t’u konstatuar. Kjo ndodh për shkak të propagandës së përditshme, trullosëse dhe të kapilarizuar të qeverisë, e cila ka shpenzuar me dhjetëra-miliona euro gjatë këtyre viteve për të dalë ndryshe nga ç’është në sytë e shqiptarëve. Fatmirësisht, për të parë mbretin lakuriq, për të ditur të vërtetën e plotë të qeverisjes në këto ditë, na ndihmojnë filtrat objektivë dhe optika e pagabueshme e partnerëve dhe vëzhguesve ndërkombëtarë.
Sot, institucione të rëndësishme ndërkombëtare, veçanërisht të SHBA-së dhe BE-së, si dhe forume të “think-tank”-ëve, instituteve dhe organizatave prestigjioze ndërkombëtare, pavarësisht nga individualiteti, vendndodhja ose përkatësia institucionale dhe organizative, bashkohen në gjetjet e tyre mbi zhvillimet politike dhe ekonomike të vendit, të cilat janë korrupsioni i shndërruar në sistem, pastrimi i parave, rritja e borxhit publik përmes PPP-ve dhe koncesioneve të pakërkuara, kapja e plotë e shtetit.
Pas raporteve të Departamentit Amerikan të Shtetit mbi klimën e investimeve, indeksit vjetor të Institutit të Bazelit, raportit të Bankës Europiane për Rindërtim dhe Zhvillim (BERZH), të trajtuara në një shkrim të mëparshëm të datës 3 dhjetor me titull “Nota jokaluese e institucioneve ndërkombëtare për qeverinë”, ku theksova se vënia e interesit të sektit të Kryeministrit në fuqi mbi interesat publike të vendit po e shkatërron të ardhmen e shqiptarëve, shfaqja e disa raporteve nga organizata të tjera ndërkombëtare më shtyu që t’u referohem këtyre analizave objektive, përpara të cilave zbërthehet dimensioni më i zi i qeverisjes Rama, që është kapja e plotë e shtetit nga një grup sipërmarrësish mbizotërues në treg (oligarkësh), ose edhe nga një oligark i vetëm.
Konkretisht, organizata prestigjioze “Transparency International” (TI) në raportin për vitin 2020 me titull “Ekzaminimi i Kapjes së Shtetit”1 , thekson se Shqipëria është e para në rajonin e Ballkanit Perëndimor për numrin e “ligjeve të qëndisura”, të bëra me porosi për grupe ose persona të caktuar. “Transparency International” ngre alarmin se në Shqipëri po shkohet drejt një situate ku do të konsiderohet i paligjshëm denoncimi i të paligjshmes: “Ligjet e qëndisura posaçërisht për një ose disa persona vulosin dhe legjitimojnë privatizimin e institucioneve dhe burimeve publike duke e bërë atë të ligjshëm. Ligje të tilla jo vetëm që dekriminalizojnë kapjen e shtetit por, pasi miratohen, e bëjnë më të vështirë luftimin e kapjes së shtetit, sepse përpjekja do të perceptohet si mosbindje ndaj ligjit” (faqe 16 e Raportit). Ligji për lojërat e fatit dhe koncesioni për ndërtimin e autostradës Milot-Balldren janë dy nga shembujt që përmenden në raport, për të ilustruar ligjet, përmes të cilave synohet kapja e plotë e shtetit dhe vënia e tij në shërbim të interesave të një grushti kompanish të lidhura me kreun e qeverisë ose me sekserë e “agallarë” të tij, kompani që pasurojnë sektin Rama dhe varfërojnë shqiptarët.
Në ligjin për lojërat e fatit të vitit 2015, “Transparency International” denoncon se fillimisht ishte parashikuar që taksa mbi lojërat e fatit të ishte 25%, numri i sipërmarrjeve 500 dhe të vendosura të paktën 200 metra larg institucioneve edukuese dhe fetare. Por 24 orë para sesionit plenar parlamentar, ligjit iu bënë ndryshime, duke rezultuar në uljen e taksës nga 25% në 15%, rritjes e numrit të sipërmarrjeve nga 500 në 1000 dhe uljen e distancës minimale mes tyre, nga 200 m në 100 m (faqe 17 e Raportit).
Në denoncimin për koncesionin e autostradës Milot-Balldren, raporti i “Transparency International” thekson se “në qershor 2018, Këshilli i Ministrave i dha një kompanie pikë bonus prej 8.5 përqindësh dhe në tetor Ministria e Infrastrukturës njoftoi një koncesion 13- vjeçar për ‘A.N.K Shpk’ për ndërtimin e rrugës 17.2 km Milot-Balldren. Ligji u miratua në korrik 2019 për këtë qëllim. Për punën, kompania do të ngarkojë 256 milionë € (15 milionë € për km), më shumë se dyfishi i shumës që qeveria e Shqipërisë kishte parashikuar për ndërtimin e rrugës në Strategjinë Sektoriale të Zhvillimit të Transportit 2016-2020. Megjithatë, qeveria alokoi një shtesë prej 44 milionë € për projektin në planin e saj buxhetor afatmesëm, duke rritur koston totale në gati 300 milionë €. Institucioni i Kontrollit të Lartë të Shtetit (KLSH) zbuloi një rritje artificiale në kostot e projektit të krijuar, duke e kualifikuar projektin si një “autostradë” në vend të një “rruge ndërurbane”, me një shtim, për pasojë, të çmimit nga 61.5 milionë € në 140 milionë € në studimin e fizibilitetit” (faqe 18 e Raportit).
Mes këtyre ligjeve, të cilat Raporti i “Transparency International” i cilëson “tailor-made laws”(në shqip “ligje të qëndisura, të porositura si te rrobaqepësi”) bën pjesë edhe ligji për dividendin me nr. 94/2018 “Për disa ndryshime në ligjin nr. 8438 ‘Për tatimin mbi të ardhurat, të ndryshuar”. Në kundërshtim flagrant me Nenin 155 të Kushtetutës, ku përcaktohet se ligjet mbi tatim-taksat, detyrimet financiare etj., nuk kanë fuqi prapavepruese, sekti Rama arriti të përfshinte në nenin 9 të ligjit një dispozitë që e ulte tatim-fitimin nga dividendi nga 15% në 8%, duke i dhënë efekt prapaveprues.
Në raportin e zbatimit të buxhetit faktik të shtetit për vitin 20182 (faqe 130-133), Kontrolli i Lartë i Shtetit ka konstatuar se ky ligj ka krijuar pabarazi fiskale në raport me individët apo aksionerët, të cilët e kanë shpërndarë dividendin deri në vitin 2017, ndërsa disa kompani të mëdha, duke e ditur përpara, kanë pritur ndryshimin ligjor favorizues për tatimin mbi dividendin. Kështu, të ardhurat e derdhura nga tatimpaguesit për dividendin deri më 20 gusht 2019 janë gjithsej 7.8 miliardë lekë, krahasuar me vetë 3.6 miliardë lekë për vitin 2017 dhe 3.1 miliardë lekë për vitin 2016. Dhe nga 7.8 miliardë lekë të dividendit të shpërndarë në vitin 2019, rreth 2.6 miliardë lekë u përkasin vetëm 5 kompanive që kanë kontributin më të lartë në zërin e të ardhurave “Dividend”. Thënë ndryshe, ndryshimi i ligjit mbi dividendit ka favorizuar drejtpërdrejt dhe kryesisht vetëm 5 kompani, në kurriz të të ardhurave për buxhetin e shtetit. Del qartë se këto kompani “porositëse” të ligjit, nuk e tërhoqën qëllimisht dividendin deri në gusht të vitit 2018 (në kohën kur tatimi mbi dividendin, sipas ligjit të porositur, u ul në 8%). KLSH konkludon se fuqia prapavepruese e këtij ligji për diferencën 7% (15% – 8% ndryshim në nivelin e tatimit mbi dividendin) përbën të ardhura të munguara në buxhetin e shtetit.
Tjetër dimension i kapjes së shtetit është shndërrimi i Shqipërisë në qendër të pastrimit të parave dhe përdorimi i PPP-ve si “lavatriçe”. Instituti Ndërkombëtar për Lindjen e Mesme dhe Studimet Ballkanike (IFIMES), me qendër në Lubjanë, ka botuar në 19 dhjetor një raport analitik me titull “Edi Rama takes Albania closer to Latin America, not EU” (Edi Rama po e afron Shqipërinë me Amerikën Latine, jo me BE-në3 . Ky raport, duke analizuar ngjarjet politike dhe ekonomike për vitin 2020 në Shqipëri, cilëson se “megjithëse në 2013-ën me ardhjen në pushtet të Edi Ramës, kryetar i Partisë Socialiste dhe kryebashkiak i Tiranës për shumë vite, pritej që vendi të lulëzonte, në fakt ndodhi krejt e kundërta. Ndërsa në dy vitet e para të mandatit si Kryeministër u regjistruan disa ndryshime pozitive, fill më pas ndryshime drastike ndodhën me shpërthimin e krimit (të organizuar) dhe korrupsionit”. IFIMES ndër të tjera thekson se pastrimi i parave dhe PPP-të po e çojnë Shqipërinë drejt falimentimit. Sipas IFIMES, Iniciativa Globale Kundër Krimit të Organizuar Ndërkombëtar ka zbuluar se gjatë periudhës 2017-2019 vetëm në Tiranë u pastruan rreth 1.6 miliardë euro në sektorin e ndërtimit, ndërsa projektet e PPP-ve, përveçse kanë shërbyer edhe si lavatriçe parash, e kanë katapultuar borxhin e Shqipërisë (duke përfshirë edhe atë të fshehur) nga 63% në 2013- ën në 95.7% në 2020-ën. Raporti i IFIMES del me konkluzionin se “largimi i Edi Ramës është shpëtim për Shqipërinë” (faqe 6 e Raportit).
Kapja e plotë e shtetit tonë në lëmin ekonomik, e denoncuar fuqishëm këtë dhjetor nga raportet e mësipërme, të sjell në vëmendje shprehjen e njohur “është ekonomi, o budalla” të James Carville, strategut të shquar të fushatës presidenciale të ish-Presidentit të 42-të SHBA-së, Bill Klinton. Qeveri Rama e ka kuptuar së prapthi këtë shprehje, që në fakt është aksiomë sa politike dhe ekonomike e logjikës së veprimit të një qeverie brenda kornizës së shtetit të së drejtës. Qeveria Rama kupton vetëm ekonominë për sektin oligarkik të Kryeministrit, duke e kthyer Kuvendin në një “rrobaqepësi” ligjesh për oligarkët, në dëm të ekonomisë së vendit dhe qytetarëve.
Në historikun 30-vjeçar të demokracisë sonë të brishtë, asnjëherë nuk kemi pasur një qeveri kaq të komentuar me nota negative nga institucionet dhe organizatat ndërkombëtare, sa qeveria Rama. Kur ndërkombëtarët humbasin besimin te një qeveri dhe e demaskojnë atë si grupim për kapje të shtetit, kumti që përcillet është një dhe i vetëm: kjo qeveri jo vetëm që e ka humbur besimin e qytetarëve të saj, por largimi i saj është një domosdoshmëri për frymëmarrjen demokratike dhe integrimin në BE të Shqipërisë.
Bujar Leskaj

Takim me qytetarët dhe strukturat e PD të Bashkisë Selenicë.

Takim me qytetarët dhe strukturat e PD të Bashkisë Selenicë.

Së bashku me kryetarin e PD Dega Selenicë z. Sezai Balilaj si dhe ish kryetarin e Bashkisë Selenicë z. Përparim Shametaj dhe sekretarin e PD Dega Selenicë z. Klevis Beko, në kuadër të përgatitjeve për zgjedhjet parlamentare të 25 Prillit gjatë periudhës 13 Nëntor – 24 Dhjetor kemi kryer takime me 6 grup-seksionet e Degës së PD Selenicë, me strukturat drejtuese të saj si dhe një pjese të antarësisë.
Takimet janë zhvilluar sipas kalendarit më poshtë.
12 Nëntor takim me Kryesinë e PD-së, dega Selenice.
4 Dhjetor, mbledhje me grup-seksionin Kotē.
5 Dhjetor, mbledhje me grup-seksionin Selenicë.
17 Dhjetor, mbledhje me grup-seksionin Vllahinë.
18 Dhjetor, mbledhje me grup-seksionin Sevaster.
18 Dhjetor, mbledhje me 18-grup-seksionin Brataj.
24 Dhjetor, mbledhje me grup-seksionin Armen;
Në të gjitha takimet e sipërpërmendura, kanë marrë pjesë:
Nënkryetari i Degës së PD Selenicë z.Leonard Rakipaj ;
Kryetarët përkatës të grup-seksioneve si më poshtë:
– Kotë z. Neim Veshaj
– Selenicë z. Xhuljo Maraj
– Vllahinë z. Ariton Shoraj
– Sevaster z. Bedri Aliaj
– Brataj z. Trëndafil Hoxhaj
– Armen z. Haxhi Sulaj
Gjithashtu në takime kanë marrë pjesë kryetarët/sekretarët e seksioneve dhe një pjesë e anëtarësisë.
Takimet janë zhvilluar në respekt e në zbatim të normave ligjore mbi tubimet publike e veprimtaritë politike në kushtet e pandemisë.